Typhoon geeft workshops rond de film Kinderen van Mavungu
| starnieuws | Door: Redactie
De meisjes en jongens, van 6 tot 13 jaar oud, kijken elkaar verbaasd aan. Ze moeten even wennen aan deze les. Wat zou deze meneer bedoelen? Typhoon ziet de aarzeling. Om zijn bedoeling duidelijk te maken vertelt hij eerst hoe hij rapper is geworden. Door een duidelijk doel te stellen, zijn
Een uur later komen de kinderen stuk voor stuk voor de groep staan om hun eigen tori te vertellen. De een tovert een berg met geld en twee Big Macs, de ander een lieve hond, terwijl weer een ander vertelt hoe ze later een beroemde gitarist zal worden. Typhoon luistert aandachtig. Soms moedigt hij iemand aan: ‘Harder! Met nog meer overtuiging! En wat is je naam als tovenaar? Queen of Light, wow, dat is echt te gek! Jij gaat het nog ver brengen.’ Bij ieder verhaal springt hij juichend omhoog. Applaus!
Typhoon (Glenn de Randamie) is momenteel in Paramaribo om op 4 juli de première van de film Kinderen van Mavungu van regisseur Mirjam Marks mee te maken. De rapper heeft daarin de voice-over voor zijn rekening genomen. In het verlengde daarvan verzorgt Typhoon verschillende workshops spoken word voor kinderen uit de hoogste klassen van de basisschool. Deze workshops worden georganiseerd in samenwerking met het platform Bromki fu Tamara dat zich richt op naschoolse activiteiten voor schoolkinderen én hun ouders.
Deze week zat Typhoon een paar dagen op Menimi, aan de Boven-Surinamerivier. Tien jaar geleden deed hij daar tijdens een langer verblijf inspiratie op voor zijn album Lobi Da Basi. De plaat betekende in 2014 zijn definitieve doorbraak als artiest. Daar voelt hij zich nog altijd dankbaar voor: ‘Op die plek heb ik destijds de kracht gevonden om nieuwe muziek te maken. Ik voelde daar heel sterk het contact met mijn voorouders en met de natuur. Niet ver van Menimi ligt het dorp Pikin Slee. Toen ik begreep dat Mirjam een film over drie kinderen uit het dorp ging maken, heb ik meteen gezegd dat ik mee wilde doen. Ik ben voor altijd schatplichtig aan het land en vooral ook aan het bos.’
In Kinderen van Mavungu volgt Marks een jaar lang Yoseva (14), Maticha (14) en Kenny (13) uit het dorp Pikin Slee aan de Boven-Surinamerivier. Ze zitten in hun laatste schooljaar en maken zich op voor de overgang naar Paramaribo om verder te leren. In vier hoofdstukken krijgt de kijker behalve van hun vorderingen op school vooral ook een indruk van het dagelijks leven in het bos. Zo gaat Kenny ’s ochtends in alle vroegte jagen met zijn oom, ondergaat Maticha een rituele inwijding als jonge vrouw en is Yoseva aan het werk op het kostgrondje van haar tante.
Aan het begin van elk hoofdstuk in de documentaire vertelt Typhoon in spoken word stijl een korte tori. Daarin staat de bosgod Mavungu centraal: die waakt dag en nacht over de kinderen in het regenwoud. Ook vertelt hij over de totomboti (specht) die zo lang tegen de rots blijft tikken dat het gesteente uit elkaar spat en de rivier tevoorschijn komt. Of over de mysterieuze Watramama die ’s nachts oprijst uit het water en soms haar gouden kam op de rotsachtige rivieroever achterlaat. Diederik Samwel| starnieuws | Door: Redactie