Tweede ‘helft’
| de ware tijd | Door: Redactie
MET NOG SLECHTS 24 maanden te gaan, heeft president Chandrikapersad Santokhi de tweede helft van zijn zestig maanden durende termijn aangekondigd. Daarbij zouden acties zijn opgenomen om ervoor te zorgen dat de tweede helft van de regeertermijn beter gaat.
In Suriname vergeten mensen snel, dus het lijkt wel nodig de positieve dingen te benoemen die deze regering voor elkaar heeft gekregen. Die zijn vooral op macro-economisch niveau goede dingen. Aan het einde van de zittingstermijn van de regering-Bouterse/Adhin zat Suriname financieel in de put. De banken hadden geen vertrouwen meer in het beleid en waren niet van plan meer geld te
In aanloop naar 2025 wordt het nog steeds met zoeklichten uitzien naar bezielend, dienend en vooruitziend leiderschap
De nieuwe regering kreeg dat wel voor mekaar. Hoewel delen van de samenleving het wel anders hadden gezien, is de overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) – tot twee keer toe – wel in het voordeel van de internationale financiële banden van Suriname. En hoewel het geen schoonheidsprijs behoeft, mag het bereiken van een overeenkomst met grote schuldeisers, zoals Oppenheimer een plus worden genoemd. Een failliete status voortzetten is niet in het voordeel van het land.
Maar zoals veel
Sociale woningbouw, sociale uitkeringen en medische voorzieningen voor minderbedeelden, het zijn gebieden waar de regering op geen enkele manier een voldoende scoort. Zeker het geklungel aan het begin met digitale registratie die super ontwikkelde landen niet zou misstaan, werden in ons door slechte verbindingen geteisterd Suriname een dramatische mislukking.
De samenleving vroeg zich dus af wat zo anders zou zijn in de komende 24 maanden. De president heeft daarin niet veel nieuws kunnen bekendmaken. Vooral de warme band tussen de president en vicepresident die heel snel weer onder het vriespunt kan dalen lijkt op een (slechte) opvoering.
Antwoorden op ordening van de goudsector, gezond maken van de houtsector, de belasting over de toegevoegde waarde (BTW) in goede banen leiden, oplossing voor het grondenrechtenvraagstuk, antwoorden op de braindrain, de enorme inflatie lijken te zijn verworden tot permanente onoplosbare problemen.
En voor wie dacht dat de president werkelijk het licht had gezien in het geval van de benoemingen van familie en vrienden, is nu een stuk wijzer. De zoon van de president, die tijdens een actualiteitenprogramma zijn vader en diens beleid had uitgescholden voor rotte vis, mag zich gereedmaken voor een ambassadepost in Miami.
Kortom in aanloop naar 2025 wordt het nog steeds met zoeklichten uitzien naar bezielend, dienend en vooruitziend leiderschap. Met geen enkele garantie dat het er na 2025 wel zal zijn, blijft het zoeken naar een naald in een hooiberg.
| de ware tijd | Door: Redactie
