Van Belangen naar Criminele Organisaties, NOOIT Politieke Organisaties
| starnieuws | Door: Redactie
Reeds bij de aanvang, in de 2e helft van de jaren 40 van de vorige eeuw, werd het duidelijk dat de opgerichte organisaties nooit de intentie hadden politieke organisaties te zijn, maar in eerste instantie behartigers van groepsbelangen. Van de Creolen, Hindoestanen, Javanen etc. Het land en zijn bevolking waren voor geen van de behartigers een issue, wij waren immers
een kolonie en door de eigenaar zorgvuldig in hokjes gehouden.Begin jaren '60, werd duidelijk dat de 'leiders' van deze organisaties hadden ontdekt dat men onder het mom van groepsbelang ook het best eerst het belang van een engere groep kon behartigen alvorens dat van de grotere eigen groep. “Zolang men er maar voor zorgde dat er genoeg kruimeltjes over bleven” en zo begon de koers te wijzigen van niet alleen een belangenorganisatie, naar ook een criminele, want het woord crimineel vinden wij immers terug in de aanduiding 'witte boorden criminaliteit'. Het trieste hierbij is dat de schade die witte boorden
criminelen aanrichten veel groter van omvang is en de samenleving vaker jaren achteruit werpt, dan die een bankrover, moordenaar, drugscrimineel veroorzaakt, omdat dit slechts een betrekkelijk kleine groep raakt en niet de totale bevolking.Echter het gemak en de schijnbare straffeloosheid van deze vorm van criminaliteit, had tot gevolg dat de plegers steeds driester werden en zich steeds onaantastbaarder achtten. Dat het niet altijd zo is, bleek in 1969, maar als men had gedacht dat daar een les uit was geleerd, bleek haast het omgekeerde het geval. Met de spiegeltjes en kraaltjes (ter waarde van Nfl.3,1 miljard), werd zo draconisch omgesprongen dat het zelfs de schenker te gortig werd en weer was het de ( totale )bevolking die het gelach ( de ellende van de jaren '80) veroorzaakt door deze criminele groepsbelangen, behartigende organisaties, moest betalen. Echter werden ook nu weer de lessen niet geleerd, want na de jaren 80 werd het zelfs steeds driester en misdadiger.Het resultaat ervaren wij vandaag de dag! Nu de vinger wijzen naar deze criminele organisaties (zelfs de groepsbelangen worden niet meer behartigd) als te zijn de verantwoordelijke, is bijna onterecht. Want laten wij eerlijk zijn naar onszelf toe: zijn wij als stemgerechtigden niet de hoofd verantwoordelijken die dit decennialang mogelijk hebben gemaakt? En staan wij nu, niet op het punt dit weer te laten gebeuren?De vraag die dan opkomt is, “zijn wij een collectief van masochisten of klopt het wat die ene minister heeft gezegd en is ons collectief ontwikkelingsniveau daadwerkelijk dat van die directeur die met die lange vakantie?" Thans hebben wij, na de gemiste kans in 1987, weer de mogelijkheid om boven gestelde vraag met NEE te beantwoorden.Gaan wij het toestaan dat wederom criminelen, thans deel uitmakend van een ongrondwettelijk parlement, een nieuwe mogelijkheid in elkaar zetten om hun criminele activiteiten te kunnen voortzetten? Of gaan wij afdwingen dat wij middels een referendum, een door een onafhankelijke groep opgestelde grond- en kieswet, onze toekomst daadwerkelijk in eigen hand nemen, door ons te doen vertegenwoordigen door politieke organisaties waar slechts het algemeen belang volgens de partij-ideologie bepalend is? U. Karg
| starnieuws | Door: Redactie
