COÖRDINATIETEAM MOET NOG IETS VAN GEFLOPTE NATIONALE DIALOOG MAKEN
| united news | Door: Redactie
Foto: Het team dat president Santokhi enkele maanden geleden instelde voor uitvoering van de Nationale Dialoog | Auteur: Armand Snijders
Niemand kijkt er meer van op dat president Chandrikapersad Santokhi weer eens een coördinatieteam heeft ingesteld.
Het is zijn manier om de samenleving op het verkeerde been te zetten en zijn eigen falen te verhullen. Het ‘coördinatieteam Structuur en Communicatielijnen met betrekking tot de Nationale Dialogen’ is daar een typisch voorbeeld van.
Eigenlijk had het staatshoofd onlangs al toegegeven dat de nationale dialoog op een complete mislukking was uitgelopen. Hij had na de rellen op black Friday 17 februari deze dialoog aangekondigd als
Maar toen hij eerst wekenlang honderden zogenaamde voorgesprekken voerde “ter voorbereiding op de nationale dialoog”, lag het al voor de hand dat dit initiatief weinig op zou leveren. Waarom hij eerst die voorgesprekken moest voeren, begreep niemand. Zelfs binnen zijn eigen VHP leidde dat tot de nodige verwarring.
Volgens Santokhi moesten de verslagen van die zogeheten predialogen samengevat en gebundeld worden en vervolgens als leidraad moeten dienen
Veel organisaties haakten bij voorbaat al af; onder meer C47, de VES, DOE en Bini bedankten de president voor de uitnodiging maar sloegen deze beleefd af. Zij hadden geen zin om hun tijd te verdoen om voor de zoveelste tegen een presidentiële muur te praten, terwijl er niets met hun adviezen wordt gedaan. Desondanks ging Santokhi wel met andere groepen in gesprek met de bedoeling uiteindelijk tot die nationale dialoog, die vooral hij omarmde, te komen.
Maar die dialoog kwam er uiteindelijk dus niet meer. In plaats van die geflopte dialoog zouden er “structuren” komen “die de uitvoering van het beleid zullen monitoren. Het wordt geïnstitutionaliseerd in een monitoringsteam”, zo zei de president onlangs. En dat werd het ‘coördinatieteam Structuur en Communicatielijnen met betrekking tot de Nationale Dialogen’, onder leiding van Alven Roosveld.
Hij was eerder directeur van de Communicatiedienst Suriname (CDS), maar werd daar op een gegeven moment weggejaagd omdat hij verantwoordelijk werd gehouden voor bepaalde misstanden en de onwerkbare situatie die daar heerste. Daarna werd hij woordvoerder van de president, die hem ook daarvoor al na een paar maanden bedankte.
Santokhi kon hem echter niet zomaar aan de kant schuiven -ondanks dat hij niet aan de verwachtingen voldeed. Roosveld maakt immers deel uit van het omvangrijke hoofdbestuur van de VHP. En dan geldt de ongeschreven regel dat je ten alle tijden moet worden ingezet en zeker niet brodeloos gemaakt mag worden. Dus na een jaar vond de president een nieuwe klus voor Roosveld in de vorm van voorzitter van zijn jongste presidentiële team.
Roosveld zal nauw moeten samenwerken met het ‘coördinatiebureau ter uitvoering van het actieplan 2e helft van de regering’ onder leiding van een andere VHP-topper -en tevens adviseur van de president- Urmila Ramlagansingh. Als Roosveld er weer niets van bakt, zal dat vast en zeker door Ramlagansingh aan het staatshoofd worden gemeld. De voormalige woordvoerder is dus gewaarschuwd. Het heeft er in ieder geval alle schijn van dat de twee groepen in elkaars vaarwater gaan zitten en de uitvoering van het actieplan gaan frustreren en vertragen.
Het is trouwens verwarrend dat beide teams door de CDS als ‘coördinatieteams’ worden aangeduid, maar het later heeft over ‘monitoringsteam’ waar Roosveld leiding aan mag geven. Kennelijk worden de communicatiemedewerkers ook helemaal tureluurs van al die beëdigde presidentiële groepen. Er zijn trouwens maar weinig mensen die door de veelheid daaraan snappen wat de president daar allemaal mee wil bereiken.
Hijzelf zegt wel te weten wat het Roosveld-team moet doen. “De samenleving heeft tijdens de predialoog helder aangegeven waar de regering de prioriteiten moet leggen en wat anders moet worden gedaan. Ook wat de gemeenschap irriteert, is aan de regering kenbaar gemaakt. De inzichten van de burgerij zijn vervolgens vertaald in een actieplan van activiteiten en maatregelen waar voor de uitvoering er al geld is.”
Santokhi zegt nu dat de regering “na de nationale dialoog niet heeft stilgezeten”. Daarmee impliceert hij dat die dialoog is afgerond. Maar ruim een maand geleden zei hij opeens dat de nationale dialoog niet door zou gaan. Kennelijk wist hij ook niet meer hoe de zaak verder aan te pakken na de predialogen. Hij vond het schijnbaar genoeg om op basis daarvan het beleid op te stellen voor de korte tijd die zijn regering nog rest. Maar dan moet hij nu niet beweren dat de nationale dialoog zoals hij die in eerste instantie voor ogen, is afgerond. Dat is een pertinente leugen.
Ook Roosveld lift mee met het leugentje van zijn broodheer: “Er is behoefte ontstaan vanuit het Kabinet van de President om het beleid dat mede samen met de input vanuit de nationale dialoog is gemaakt,” benadrukt hij tegenover de CDS. Op basis daarvan zal de monitoring plaatsvinden, zodat de problemen vanuit de samenleving opgepakt kunnen worden. Om het allemaal nog onbegrijpelijker te maken, wordt in het bericht van de CDS gemeld dat ‘de samenwerking tussen de teams zal plaatsvinden middels een structuur, waarbij de interne monitoring zal gaan vanuit een clusterteam, dat is samengesteld door de president’.
Verder wordt gezegd dat er behoefte is ontstaan vanuit het Kabinet van de President “om het maatschappelijk middenveld meer inspraak te laten hebben in het beleid van de regering. Op basis daarvan is het team geïnstalleerd, welke vanuit het maatschappelijk middenveld haar bijdrage zal leveren bij het uitzetten van het regeringsbeleid.” Dit is onbegrijpelijke politieke taal, die de meeste burgers het verstand ver te boven gaat. Maar die er eigenlijk op neerkomt dat dit waarschijnlijk ook tot niets zal leiden. Immers, het trekken aan een dood paard heeft heel weinig zin.
ANALYSE
| united news | Door: Redactie
