Voor meer dan een week hebben wereldleiders zich verzameld bij de Algemene Vergadering van de VN om de meest dringende problemen van de wereld te bespreken: de oorlog in Oekraïne, armoede, de opwarming van de planeet en pandemieën. Ze erkenden ook dat het belangrijkste orgaan van de VN, de Veiligheidsraad, gebroken is. De raad is verlamd door de onmogelijkheid van zijn permanente leden om eensgezind op te treden terwijl er een bloedige oorlog woedt in Europa. Zoals president Recep Tayyip Erdoğan van Turkije vorige week zei: “De Veiligheidsraad heeft opgehouden de garantie te zijn voor wereldveiligheid en is veranderd in
een slagveld voor de politieke strategieën van slechts vijf landen.” Hij verwees naar de vijf permanente leden met vetorecht: de Verenigde Staten, China, Frankrijk, Groot-Brittannië en het land dat de oorlog begon, Rusland, dat resoluties met veto heeft geblokkeerd die zijn invasie van Oekraïne veroordelen en oproepen tot terugtrekking van zijn troepen. Secretaris-generaal van de VN, António Guterres, gaf een nog somberdere beoordeling en waarschuwde dat de keuze was tussen hervorming of breuk. “De wereld is veranderd. Onze instellingen hebben dat niet,” zei Guterres in zijn toespraak tot de Algemene Vergadering vorige week. “We kunnen problemen niet effectief aanpakken als
instellingen de wereld niet weerspiegelen zoals die is. In plaats van problemen op te lossen, lopen ze het risico deel uit te maken van het probleem.” Hoewel er al tientallen jaren oproepen zijn tot hervorming van de Veiligheidsraad, heeft de invasie van Rusland in Oekraïne critici duidelijk gemaakt dat de diplomatieke infrastructuur die na de Tweede Wereldoorlog is opgezet zijn tijd heeft gehad en faalt in de wereld van de 21e eeuw. Diepe verdeeldheid onder de vijf permanente leden heeft collectieve actie om dodelijke conflicten, mensenrechtenschendingen en nucleaire dreigingen over de hele wereld te stoppen gehinderd, van Oekraïne tot Syrië, Mali tot Myanmar, Zuid-Soedan tot Noord-Korea. Maar ondanks de brede oproepen tot verandering en overvloedig bewijs van de mislukkingen van de Raad, is het doorbreken van de impasse die verandering tegenhoudt, een vrijwel onmogelijke taak. Het Handvest van de VN, dat in 1945 is opgericht, is ontworpen om wijzigingen extreem moeilijk te maken. En hoewel er verschillende voorstellen en ideeën zijn geopperd voor het herzien van de Veiligheidsraad, is de noodzakelijke consensus niet binnen handbereik, volgens wereldleiders, diplomaten en VN-functionarissen. “Ik denk dat een van de uitdagingen is dat iedereen het erover eens is dat er aanzienlijke verbeteringen moeten zijn. Niemand is het eens over wat die verbeteringen zijn,” zei premier Justin Trudeau van Canada in een interview vorige week met The New York Times. “Het werkelijk veranderen van de architectuur die we hebben, zal een mate van consensus vereisen die ik denk dat momenteel buiten ons bereik ligt.” Elke herziening van de raad vereist een wijziging van het VN-Handvest, en dat vereist een tweederde meerderheid van alle 193 lidstaten – plus de goedkeuring van alle vijf permanente leden van de raad. Zelfs als de voorgestelde wijzigingen de formidabele interne VN-hordes zouden nemen, zouden ze vervolgens moeten worden “geratificeerd overeenkomstig hun respectieve grondwettelijke processen” door tweederde van de lidstaten. Sinds de oprichting van de Veiligheidsraad in 1945, toen het de verantwoordelijkheid kreeg voor het voorkomen van bedreigingen voor de wereldwijde veiligheid en het handhaven van stabiliteit, is de enige verandering die het heeft ondergaan gekomen in 1965 toen het uitbreidde van 11 leden naar 15, met vier extra zetels voor de tweejaarlijks gekozen leden. “We moeten in staat zijn om de impasse te doorbreken die vaak de vooruitgang stremt en consensus blokkeert in de raad. We hebben meer stemmen en meer perspectieven nodig aan tafel,” zei president Joe Biden in zijn toespraak tot de Algemene Vergadering vorige week. Biden pleitte voor een ingrijpende herziening van de Veiligheidsraad in zijn VN-speech van een jaar geleden, waarmee de steun van Washington voor inspanningen tot verandering werd bevestigd.
VOORSTELEen voorstel pleit voor meer permanente leden in de Veiligheidsraad – maar het is niet duidelijk of ze vetorecht zouden krijgen. Japan, Brazilië, India en Duitsland zijn kanshebbers onder dit voorstel. Leiders uit Afrika eisen minstens twee permanente zetels voor lidstaten van het continent. Een ander voorstel is om meer leden toe te voegen aan de gekozen zetels uit verschillende regio’s in de wereld en hen langere, hernieuwbare termijnen te geven. Voorstanders van dit plan zijn Mexico, Argentinië, Zuid-Korea, Turkije, Italië en Canada. Maar elk voorstel kan hevige tegenstand ondervinden. “Voor elk land dat een permanente zetel wil, zijn er een of meer die vastbesloten zijn om dit te stoppen. Italië wil Duitsland stoppen, Pakistan wil India stoppen, China wil Japan stoppen,” aldus Richard Gowan, directeur van de VN bij de International Crisis Group, die uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar hervormingsinspanningen. Het afgelopen jaar heeft Linda Thomas-Greenfield, de Amerikaanse ambassadeur bij de Verenigde Naties, contact opgenomen met ongeveer 90 landen, soms individueel en soms als groep, om voorstellen voor verandering te horen, zei een hoge functionaris van de Amerikaanse regering. Zowel Rusland als China hebben in theorie ook verandering ondersteund als onderdeel van hun inspanningen om de belangen van de Global South tegen het Westen te verdedigen. Maar in de praktijk heeft Rusland herhaaldelijk obstakels opgeworpen voor collectieve acties, zelfs buiten Oekraïne. In juli heeft Rusland een ontwerpresolutie waarin een negen maanden durende verlenging van grensoverschrijdende hulpverlening aan Noord-Syrië werd voorgesteld, met een veto geblokkeerd, sancties opgelegd aan individuen in Mali en een eensgezind antwoord op de ballistische raketlanceringen van Noord-Korea geblokkeerd.(NYT)
