DE HANDEL IN COCAÏNE VANUIT SURINAME BLIJFT LUCRATIEF

Auteur: Armand Snijders

De onderschepping enkele weken geleden in de Spaanse haven van Algeciras achtduizend kilo cocaïne die afkomstig was uit Suriname, heeft het land weer eens in een kwaad daglicht gesteld.

In een nietszeggende reactie zei minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie dat de controle op de Jules Sedney Haven wordt aangescherpt. Maar de lucratieve business floreert als nooit tevoren.

Dat de Spaanse autoriteiten de cocaïne aantroffen in een container met een generator die afkomstig was uit Suriname wisten te onderscheppen, was een unicum. Het was immers voor het eerst dat een drugsschip uit Suriname in het Zuid-Europese land werd onderschept.

Dat wil echter niet zeggen dat er niet eerder zendingen met het verslavende goedje daar aan land zijn gebracht, beaamt ook Ángel Delgado Bernaldo de Quirós, één van de topmensen bij de Spaanse douane die nauw betrokken was bij de recente vondst.

“Het is niet uitgesloten dat eerdere transporten wel zijn gelukt”, geeft hij eerlijk toe. “En dat die aan het oog van de autoriteiten zijn ontsnapt. We kunnen immers niet op alle plaatsen tegelijk zijn.” Volgens schattingen van Europese opsporingsdiensten komen waarschijnlijk vier tot acht drugszendingen wel succesvol op de plaats van bestemming aan tegenover iedere partij die wordt onderschept.

De

smokkelaars probeerden waarschijnlijk de douane op het verkeerde spoor te brengen door het schip waarmee de cocaïne werd vervoerd via Panama te laten reizen. Dat land staat er minder om bekend als vertrekpunt van drugs te fungeren dan Suriname, dat internationaal als narcostaat te boek staat.

Als de Spaanse autoriteiten contact met de Surinaamse collega’s hebben om de herkomst van de cocaïne te achterhalen, wil Delgado Bernaldo de Quirós niet zeggen. “We hopen dat in de toekomst wel de nodige informatie te krijgen is”, is alles wat hij daarover kwijt wil.

Het zou met de juiste informatie in handen een koud kunstje moeten zijn voor de Surinaamse autoriteiten om te achterhalen wie verantwoordelijk is voor de verscheping van de container vanuit Suriname.

En om na te gaan hoe de kostbare lading, die verstopt was in een container met een generator, ongezien het land uit kon komen. Weliswaar zaten de drugs in een grote metalen box met een speciale legering om het scanapparaat te misleiden, toch viel de container bij een scan in de Spaanse havenstad Algeciras door de mand. Waarom daar wel en in de Surinaamse haven niet? Dat is een vraag waarop de autoriteiten hier antwoord moeten geven.

Want het gebeurt helaas veel te vaak dat de justitiële autoriteiten zwijgen als het graf als het om in het oog springende drugszaken gaat. Zeker van die zich in buitenland hebben voltrokken, horen we zelden meer iets. Meestal omdat de opgepakte verdachten daar voor de rechter moeten verschijnen. Terwijl de betrokkenen aan Surinaamse zijde de dans ontspringen omdat justitie de zaak niet wil of kan onderzoeken.

De Surinaamse autoriteiten doen nauwelijks iets om de drugssmokkel te voorkomen. Men steekt vaak de kop in het zand als het om drugszaken gaat. Terwijl de regering-Santokhi juist zegt er juist alles aan te doen om van het narco-imago af te komen. Maar dat gebeurt niet met daden, maar slechts met woorden.

Dat wordt gestaafd door de blote feiten: sinds het aantreden van deze regering hebben drugsvondsten uit Suriname in de havens van Rotterdam en het Belgische Antwerpen vele records gebroken. In september 2021 werd maar liefst 4.022 kilo met een straatwaarde van 301 miljoen euro in een houtlading uit Suriname in de Rotterdamse haven aangetroffen. Enkele weken later werd opnieuw een partij onderschept, deze keer van 1.040 kilo.

En in oktober 2022 werd 6.044 kilogram cocaïne met een geschatte straatwaarde van rond de 180 miljoen euro in de Antwerpse haven gevonden in twee containers met een partij hout die vanuit Suriname was gekomen. De Belgische autoriteiten beklaagden zich toen dat ze nauwelijks informatie vanuit Suriname konden krijgen.

Deze vondsten zijn slechts de top van de ijsberg die ten tijde van deze regering alleen maar groter is geworden met onderscheppingen in Europa en voor de West-Afrikaanse kust gedaan en die te herleiden zijn naar Suriname. En dan laten we de opzienbarende recente vondsten in het SLM-toestel op Zanderij en in een loods in Nickerie maar even buiten beschouwing.

Toch beweerde minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking twee jaar geleden dat het beeld dat Suriname wordt neergezet als narcostaat volkomen onterecht is. Dankzij de inspanningen van de regering was het imago van het land inmiddels “ingrijpend verbeterd”. Hij zei dit na het verschijnen van de Netflix-serie ‘Narco Saints’, waarin het verhaal wordt verteld van een Koreaanse drugsbaron die lucratieve zaken in Suriname deed.

De drugscriminelen zijn uiteraard verantwoordelijk voor de transporten die Suriname zo’n slechte naam in Europa bezorgen. Maar zij zouden dat niet kunnen doen zonder de hulp van de ‘kleine jongens’, die op Surinaamse bodem het zware werk verrichten -en de meest risico’s lopen- én douaneambtenaren die tegen forse betaling een oogje toeknijpen en officiële stukken in orde maken. En niet te vergeten de handige contacten binnen het justitiële apparaat én de politieke top van het land. Dus om een begin te maken met de aanpak van de ‘grote jongens’, zullen eerst de corrupte douanemensen in kaart moeten worden gebracht en daarmee de lijnen ‘naar boven’ moeten worden blootgelegd. Maar daar heb je een krachtige leiding voor nodig die zaken wil aanpakken.

Toenmalig minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning was in 2022 nog zeer ambities om de wantoestanden in de haven aan te pakken. “Iedereen weet dat het niet altijd zuiver is op de haven. De goede niet na gesproken hoor, want er lopen ook wel goeie mensen daar rond. Dat moeten we gaan veranderen”, zo zei hij toen. De inmiddels ontslagen directeur der Belastingen, Ismaël Kalaykhan, die verantwoordelijk was voor het reilen en zeilen bij de douane, was dezelfde mening toegedaan. Maar het bleef bij mooie woorden, in de praktijk gebeurde er niets.

Minister Amoksi zei na de Spaanse vondst wel dat er een onderzoek gestart is en dat hij daarover in overleg geweest met procureur-generaal Garcia Paragsingh en dat de controle op de Jules Sedney Haven wordt aangescherpt, maar dat is waarschijnlijk weer grootspraak. Maar weinig mensen hebben er echt vertrouwen in dat er daadwerkelijk wat gebeurt.

Zolang er niets gebeurt en de regering niet in actie komt om de drugsmaffia met wortel en tak uit te roeien, zal Suriname het imago van narcostaat blijven behouden. En zullen in Spanje en andere Europese landen de komende jaren nog vele cocaïnetransporten vanuit Suriname de verschillende havens bereiken.

UNITEDNEWS