Gun overleden radiostemmen eindelijk zielenrust

Tussen hemel en studio van Radio 10 bevindt zich een ladder. Elke vroege zondagmorgen klautert Werner Duttenhofer die ladder af om ons vanuit zijn zo vertrouwde studio een paar keer toe te roepen: “Dit is de zondagmorgen tussen zeven en negen op Radio 10.” Op andere dagen geeft hij de luisteraar een levenswijsheid mee; soms kondigt hij “citaten en gezegden” aan, en aan het eind van een mooi gezongen commercial prijst hij een koffiemerk zo heerlijk aan dat je meteen de neiging krijgt een kopje koffie te zetten.Elke keer als ik zijn stem op de radio hoor, gaan mijn gedachten naar het lied Dorina van Lieve Hugo, waarin hij zingt: yu na fu krei Dorina, yu na fu sari Dorina, mi na dede wiki man... En dan vraag ik me af: is Werner Duttenhofer een dede wiki man of een wiki dede man? Ik denk het laatste, want hij is elke dag op zijn eigen radiostation, alsof hij er geen afscheid van mag nemen. Werner Duttenhofer overleed op 17 maart 2013. We zijn nu twaalf jaar verder, en ik vind dat we hem én zijn stem eindelijk zielenrust moeten gunnen. Anders is het wanneer een stemfragment van Werner wordt gebruikt in een radiodocumentaire, waarin hij bijvoorbeeld uit de doeken doet wat hij beoogde met zijn muziekselectie op de zondagmorgen – een format dat ik nog steeds waardeer.The Love Station Radio ABCOok boven de studio van Radio ABC is er een ladder naar de hemel. En wel een stevige van scheepstouw, want deze wordt elke dag gebruikt door Gerold Febis, die ons op verschillende momenten van de dag met een station ID laat weten dat we naar Radio ABC luisteren. Verder kondigt hij alle nieuws- en actualiteitenprogramma’s aan, afwisselend met de Nederlandse, witte bronzen stem van mijn oud-NOS-radiocollega Hans Hogendoorn.Gerold Febis overleed in april 2018 in Groningen, Nederland. Als ik zijn stem op de radio hoor, dan komt niet Lieve Hugo in me op, maar dan gaan mijn gedachten terug naar de vele avonden in Hilversum, toen ik Johnny Kamperveen – nota bene ten laste van mijn eigen budget voor het radioprogramma Zorg en Hoop – hielp met het maken van programma-aankondigingen door Febis en Hogendoorn, stationcalls en muziekmontages. Radio ABC zou in december 1993 weer heropend worden.De stem van Febis was al bekend in Suriname: van de SRS, als reclamestem van het warenhuis Kersten (“meneer Kersten”) en natuurlijk van Radio ABC. Hans Hogendoorn, inmiddels gepensioneerd en wonend in een verzorgingstehuis, was in Nederland jarenlang dé stem van de NOS-radio, met aankondigingen als: “Dit is Met het oog op morgen. Buiten is het tien graden; binnen zit ...”Veel programmatunes – bijvoorbeeld voor ABC-Actueel – kreeg Johnny van de VARA en van de NOS, waaronder de herkenningsmelodie van het programma Studio Sport, die in Hilversum nog steeds wordt gebruikt. Zelf koos ik de openingstune voor Welingelichte Kringen op de zondagmiddag: The Prince of Tides: Original Motion Picture Soundtrack van James Newton Howard (1991).Radio ABC teert nog steeds op al deze inspanningen van Johnny Kamperveen (1946–2003), en als we ons realiseren dat we inmiddels 32 jaar verder zijn, dan is het de hoogste tijd voor een compleet nieuw en vernieuwend radiopakket: aankondigingen, tunes en stationcalls. ABC heeft hiervoor genoeg creativiteit in huis en goede radiostemmen.Daarnaast vind ik dat geen enkele witte radiostem uit Holland, ook niet die van Hans Hogendoorn, past op de Surinaamse radio. Dit geeft mij altijd een gevoel van witte suprematie, alsof wij die witte stem uit Holland nodig hebben om professionaliteit uit te stralen. In het verlengde hiervan vind ik het ook onkies dat Nederlandse – dus voor Nederland bestemde – nieuwsprogramma’s op de Surinaamse radio worden uitgezonden. Waar blijft de journalistieke uitdaging en het vertrouwen in onszelf als Surinaamse radiomakers?Beteringelichte kringenNu ik toch Surinaamse radiodingen bespreek... Ik ben een regelmatige luisteraar van Negentig seconden van Radio 10 en Welingelichte Kringen van Radio ABC op de zondagmiddag, waarin een wisselend panel – ik kijk uit naar nieuwe leden – het nieuws bespreekt.Uitzonderingen daargelaten, maar ik vind het tenenkrommend als de presentatie van dit programma na het voorstellen van de panelleden vaak begint met openingsvragen als: “Wie wil beginnen?” of “Wat is jou opgevallen deze week?” En wat ook irritant is: “Wie wil hierover nog wat zeggen?”Ik vind dat de presentatie vooraf beter geïnformeerd moet zijn over de onderwerpen die een panellid wil bespreken, en vooral waarom. Investeer dus meer in de voorbereiding van de uitzending en vaar niet op routine. De presentatie dient regie te houden – hij of zij bepaalt de onderwerpen die aan bod komen – waardoor dankzij een goede voorbereiding een interessante gespreksmix ontstaat die ook voor de luisteraar aantrekkelijk is om uit te zitten.Met deze hopelijk constructieve kritiek kijk ik uit naar weer een informatief en nieuwswaardig jaar Welingelichte Kringen-uitzendingen. Ik wens de presentatoren veel succes toe, want vandaag, zondag 5 oktober, begint de eerste aflevering van het nieuwe seizoen.Roy Khemradj