Ziel centraal in boek over trauma en psychische en lichamelijke trauma therapie
| de ware tijd | Door: Redactie
Hij loopt met een stevige pas en kijkt fris uit zijn ogen. Ronald van der Maesen is 91 jaar en is voor de zoveelste keer in Suriname. “Ik hoor niet zo goed meer, vandaar mijn gehoorapparaat, ik lees met een vergrootglas, ik heb een kunstgebit, maar voor de rest ben ik kerngezond met een rusthartslag van 64”, doet hij lachend uit de doeken.
Tekst en beeld Tascha Aveloo
Hij moet inderdaad vaak voorover buigen om te horen wat er wordt gezegd, maar geeft duidelijk tekst en uitleg op alle vragen. Maesen is in Suriname om zijn pennenvrucht ‘Handboek PLT, verwerking van psychische
“Chronische hoofdpijn, claustrofobie en MS zijn nu met PLT behandelbaar met uitzonderlijke uitkomsten”
Hij zal ook les geven aan leerlingen van het bezinnings- en vormingscentrum Asewa Otono. “Ik heb nu reeds meer dan zeventig leerlingen hier opgeleid die zich actief inzetten in de zielenzorg”, verklaart hij. Vanaf 1998 geeft hij opleidingen tot past-life therapeut in Suriname en op Curaçao. “Ik heb zes opleidingen geleid en de zevende, die nu draait, wordt volledig door Surinamers gedaan.”
Groot scepticisme
Van der Maesen heeft, af en aan, ruim vijftien jaar in Suriname gewoond. Hij heeft in Nederland in het leger gediend, maar
Hij heeft veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het effect van reïncarnatietherapie. In 1995 studeerde Van der Maesen af als klinisch psycholoog. In 2002 publiceerde hij samen met een collega het ‘Handboek reïncarnatietherapie’ en vier jaar later, op 73-jarige leeftijd promoveerde hij tot doctor in de Humanistiek, waarbij hij het effect- en procesonderzoek van PLT onderzocht. In 2010 verscheen zijn boek ‘Terugkeer van de ziel’.
Nu hanteert hij een andere naam voor de therapie zeker ook vanwege de grote mate van scepticisme die men heeft tegen termen als reïncarnatie en past life. “Ik ben gepromoveerd onder een aantal hoogleraren, die allemaal niets mee van doen hebben gehad met het onderwerp. Maar ze zeiden als het onderzoek maar goed is en de onderzoeksmethodieken valide zijn, dan kan het.”
Verband trauma en ziekte
Op 56-jarige leeftijd besloot Van der Maesen psychologie te gaan studeren. Hij vertelt dat hij heel veel waardering heeft voor de gezondheidszorg, waarin veel “geweldige dingen” worden gedaan. Maar er zijn ook momenten waar de zorg faalt en mensen geen hulp vinden.
Zelf noemt hij drie dingen die hij heeft meegemaakt die hebben gemaakt dat hij is gaan nadenken of er een verband is tussen trauma en ziekte. Zo leed hij vanaf zijn twintigste aan chronische spanningshoofdpijn die niet verholpen kon worden.
Met zijn eerste vrouw ging hij een keer in een onderzeeër in de Verenigde Staten. Ze kreeg een intense paniekaanval die ertoe leidde dat ze niet in een vliegtuig wilde zitten. “We hebben het toch gered om naar Nederland terug te gaan, maar daar aangekomen bleek ze zware claustrofobie te hebben en wilde daardoor nooit een veiligheidsgordel om in de auto omdat zij zich dan gebonden voelde.”
Zij kwam om na een auto-ongeluk waarbij ze dwars door de voorruit vloog omdat ze geen gordel om had. “Ze is in therapie geweest, maar niets heeft mogen baten”, vertelt Van der Maesen.
Zijn jongere zus leed aan multiple sclerose (MS). Dat ontwikkelde zich zo erg dat ze met behulp van palliatieve zorg een einde aan heeft gemaakt. En dat terwijl hij bewezen heeft dat MS ook wel kan ontstaan door iets dat in een ver verleden ooit heeft plaatsgevonden en nu een traumatische doorwerking heeft. “Al deze gevallen – chronische hoofdpijn, claustrofobie en MS – zijn nu met PLT behandelbaar met uitzonderlijke uitkomsten.”
Onvergankelijke ziel
Het is zijn missie geworden om te kijken naar de complete mens. “Ik kwam tot de conclusie dat er ook sprake is van een stuk spiritualiteit bij mensen met hun geloof in God. De aanname dat de mens een onvergankelijke ziel heeft, zie je in de gezondheidszorg. Zelfs in de woordenlijst van het handboek voor psychopathologie zie je nergens het woord ‘ziel’. En dat is hoogst merkwaardig want dat is wat ons mens maakt.”
In de PLT is de ziel juist heel belangrijk en wordt de hele mens benaderd. “Wij hanteren het Mels-model (mentaal, emotioneel, lichamelijk en spiritueel). Wij luisteren wel naar hun belevingswereld en sluiten die niet uit.”
Bron van problemen
In de traditionele psychiatrie wordt iemand die stemmen hoort geclassificeerd volgens de symptomen en met medicijnen weggestuurd. Er wordt niet gekeken naar de oorzaak, de mogelijke wortel van de symptomen. “Wij zeggen ‘we gaan kijken of we met die stemmen kunnen communiceren om te kijken of het gaat om een ziel die ‘aarde gebonden’ is’. Dat is een mens die is overleden, maar wiens geest niet is vertrokken naar de andere kant.”
De grondlegger voor deze zienswijze en de daaruit voortvloeiende therapie is de Amerikaan Morris Netherton. “Deze therapie is ontstaan in behandelkamers van diverse psychiaters en heeft zich vanuit de behandeling en genezing van duizenden mensen ontwikkeld.”
Mensen in de gezondheidszorg worden opgeleid door wetenschappers die alleen geloven wat ze kunnen aanraken en wat ze leren uit de wetenschappelijke boeken. “En daar hoort de ziel niet bij en dat is vaak een ramp gebleken. Ik ontdekte na enkele therapeutische sessies dat ik in de Eerste Wereldoorlog een kogel door mijn hoofd heb gehad. Het is nu opgelost, ik heb geen hoofdpijn meer.”
Van der Maesen vertelt over de vele gevallen van genezing van mensen die terug zijn gegaan naar de bron van hun fysieke, geestelijke of emotionele problemen door PLT en die daardoor hun genezing hebben gevonden. “Mensen in rolstoelen lopen nu nog, na twintig jaar geleden de therapie te hebben doorlopen. Dat is het bewijs dat PLT kan helpen”, concludeert hij.
| de ware tijd | Door: Redactie
