'Visvergunningen aan Guyana juridisch en praktisch onmogelijk'
| sun.sr | Door: Redactie
Visvergunningen geven aan Guyanezen is juridisch en praktisch onmogelijk. De wet verbiedt dat en de Surinaamse visgronden zijn al bezet. Dit kwam naar voren gisteren tijdens een persconferentie van de visserijsector, aangesloten bij de Federatie van Surinaamse Agrariërs (FSA). “Het gaat niet gebeuren, het komt niet zover”, zei Willem Mohamedhoessein, voorzitter van het Visserscollectief Suriname, op de vraag wat de sector zal doen als de Surinaamse regering toch de 150 visvergunningen verleend aan Guyana.
Visserijsector goed georganiseerd
Udo Karg, voorzitter van de Suriname Seafood Association (SSA), gaf een hele historische uiteenzetting van onze visserijgebeuren. “De visserijsector is heel goed georganiseerd en gestructureerd.
Bilaterale overeenkomst met Venezuela
Volgens Karg is er wel een bilaterale overeenkomst getekend tussen Suriname en Venezuela in de jaren 80, waardoor Venezolaanse vissers en vissersboten
Illegaal is illegaal
Volgens Karg is illegale visserij niet iets van vandaag. “Om dit tegen te gaan ga je een illegale activiteit niet plotseling gaan legaliseren. Illegaal blijft illegaal. De overheid wil de zogenaamde ‘middle man’, die zijn vergunning voor grote bedragen verhuurd, uitschakelen. Maar nu wil de overheid zelf de ‘middle man’ zijn en geld innen. Het kan niet, omdat de voorwaarden om te vissen in de Surinaamse visgronden duidelijk zijn”, zei Karg. Illegale visserij komt door gebrek aan controle en bewaking van onze visgronden. “Men heeft veel te weinig boten en gekwalificeerd kader binnen de overheid om dit probleem aan te pakken. Goed te horen is dat deze week een training is gestart om de kwaliteit van de controles op te voeren, maar we zijn er nog lang niet waar we moeten wezen.”
Opbrengsten vergunningsrechten investeren in sector
De SSA-voorzitter zegt dat er vanuit de overheid niet geïnvesteerd wordt in de sector. Na eind jaren 70 is er in Suriname geen biomassa onderzoek geweest. Vroeger concentreerden we op de export van 6 soorten vis, nu exporteren we zeker 32 soorten vis. Met een biomassa-onderzoek kunnen we precies vaststellen welke vissen er voorkomen in onze wateren en ook andere data verzamelen. “Elk jaar ontvangt de overheid ruim US$ 1 miljoen aan vergunningsrechten. Maar dit geld beland in de bodemloze put van de staatskas. Terwijl we met dit geld het biomassa-onderzoek kunnen financieren. Het onderzoek kan 3 tot 4 jaar duren. Na het onderzoek weten we hoe we ermee moeten omgaan en waar we nog vrij kunnen vissen. Besteed een deel van de vergunningsrechten hieraan. Het ander deel kan gebruikt worden om de bewaking en veiligheid op zee te vergroten”, zei Karg. Volgens hem is de visser meer bedreigd dan de vissen. ‘Er is onvoldoende bescherming van de visser op zee en ze lopen groot gevaar op. Je moet geboren zijn om te vissen op zee, anders kan je het niet doen. Als we de illegaliteit op zee met een derde kunnen terugbrengen, vergroten we onze exporten en inkomsten”, aldus Karg.
Voordeel Suriname uit overeenkomst met Guyana?
Antoon Karg, juridisch adviseur van de FSA, vraagt zich af wat voor voordelen Suriname heeft aan de overeenkomst met Guyana. “Die vraag moeten we aan de president stellen. Want je gaat geen overeenkomst aan, zonder dat je voordelen aan hebt”, zei de advocaat. Volgens de advocaat is er geen juridische oplossing om visvergunning te geven aan Guyanezen. Ook niet door het oprichten van een staatsbedrijf die dat speciaal gaat doen. “Dat gaat in strijd zijn met de Zeevisserijwet. Ik denk niet dat de staat haar eigen visserijsector gaat beconcurreren door vergunningen te verlenen aan Guyanezen.”
Mohamedhoessein zegt dat Surinamers voordelen moeten halen uit de natuurlijke hulpbronnen van ons land. “Ik vind dat als er bewijs is dat de middle man vergunningen verhuurd, trek dan die vergunning van de persoon in. Dat zegt de regel toch. We gaan geen illegaliteit stimuleren.”
FSA-voorzitter Tania Lieuw-A-Soe merkte op dat de overheid voor het nemen van zulke belangrijke besluiten, nog nooit over deze kwestie met de visserijsector heeft gesproken. “Wat kan, wat is mogelijk en wat niet kan. Je hoort ook niet hoe ze de sector gaan beschermen. Er is ook geen transparantie vanuit de regering. Ze praten zolang over de middle man, maar wie is die middle man die vergunningen verhuurd”, vroeg Lieuw-A-Soe zich af. De visserijsector in ons land is goed voor US$ 40 tot 50 miljoen per jaar.
| sun.sr | Door: Redactie
