RIJSTSECTOR SURINAME STAGNEERT TEGENOVER GROEIEND SUCCES IN GUYANA
| united news | Door: Redactie
De rijstsector in Suriname blijft achter bij die van buurland Guyana, waar in 2024 een recordproductie van 725.282 metrieke ton werd gerealiseerd.
De Guyanese minister van Landbouw, Zulfikar Mustapha, kondigde trots aan dat het land niet alleen zijn padi-opbrengst verhoogde tot 6,6 ton per hectare, maar ook rijst en bijproducten ter waarde van 254 miljoen USD exporteerde naar 30 landen. Deze groei wordt toegeschreven aan de introductie van nieuwe rijstrassen en verbeterde zaadproductiefaciliteiten.
In scherp contrast produceerde Suriname gemiddeld slechts 167.000 ton rijst per jaar in de afgelopen vijf jaar, tegenover Guyana’s 639.000 ton. Het verschil in beplant areaal speelt hierbij een
De stagnatie in Suriname heeft diepere oorzaken. De rijstsector in Guyana profiteert van een sterke centrale organisatie, de Guyana Rice Development Board (GRDB), opgericht in 1994. Deze onafhankelijke instantie beheert de export, kwaliteitscontrole en de ontwikkeling van nieuwe rijstrassen.
In Suriname vallen instituten als ADRON en het Landbouwproefstation onder het ministerie van LVV, waar politieke benoemingen na verkiezingen vaak leiden tot instabiliteit. Decennialange politiek binnen
Het verschil in productiviteit vertaalt zich in hogere kosten voor Surinaamse boeren, waardoor velen financieel worstelen. Om de sector nieuw leven in te blazen, pleit de Werkgroep Planning & Ontwikkeling van het J.A. Pengel Instituut voor fundamentele hervormingen. Dit omvat een nationale discussie over de organisatie van de sector, het depolitiseren van instituten en het overnemen van succesvolle strategieën uit Guyana en andere rijstproducerende landen. Zonder ingrijpende veranderingen blijft de achterstand van Suriname groeien.
INGEZONDEN | J.A.PENGEL INSTITUUT (NPS).
| united news | Door: Redactie
