Mones Nazarali vrijgesproken na zes jaar cel: “Wat mij is overkomen, wens ik niemand toe”
| snc.com | Door: Redactie
Nickerie – Mones Nazarali, afkomstig uit het district Nickerie, werd op 24 december 2004 in hoger beroep vrijgesproken van de beschuldiging van moord op zijn echtgenote. De zaak, die sinds 1998 zijn leven volledig op zijn kop zette, heeft diepe sporen achtergelaten.
In een exclusief interview met OBS doet Nazarali emotioneel zijn verhaal. Zes jaar lang zat hij vast in de strafinrichting Santo Boma, waar hij zijn cel moest delen met meerdere gedetineerden. “Het waren jaren vol duisternis, uitzichtloosheid en pijn,” vertelt hij, terwijl hij terugdenkt aan de dag waarop zijn leven instortte: de dood van zijn echtgenote.
Tijdens haar begrafenis werd
Nazarali beweert dat hij tijdens het politieonderzoek zowel geestelijk als lichamelijk is mishandeld. Uiteindelijk werd hij veroordeeld tot vijftien jaar cel door rechter K. Pultoo. Later ontdekte hij echter een mogelijk belangenconflict tussen de rechter en de patholoog, die beiden in dezelfde buurt woonden als zijn schoonouders
Dankzij zijn vasthoudendheid en juridische bijstand van advocaat Mr. Kries Bhoendie, die scherpe kritiek uitte op het autopsierapport, kwam de zaak opnieuw onder de aandacht. De patholoog gaf uiteindelijk toe dat er een fout in zijn rapport was geslopen. Vanuit de gevangenis zocht Nazarali contact met diverse instanties, waaronder de Nederlandse rechercheur Peter R. de Vries en longarts prof. Boonstra, om zijn onschuld te bewijzen.
Hoewel hij inmiddels vrij is, blijft de nasleep van de zaak zwaar op hem drukken. Hij verloor zijn succesvolle onderneming en heeft zijn dochter, die bij haar grootouders in Paramaribo woont, nog altijd niet kunnen zien. Een poging tot telefonisch contact verliep pijnlijk. “Ze zei dingen die mijn hart opnieuw openden,” zegt hij geëmotioneerd.
Met Kerstmis, de dag waarop zijn vrouw zeven jaar eerder werd begraven, zat hij alleen. “Ik mocht geen afscheid nemen. Ik weet niet eens waar ze precies ligt,” vertelt hij huilend.
Toch blijft hij vastberaden. Hij hoopt binnenkort zijn dochter te ontmoeten en opnieuw een leven op te bouwen. “Wat mij is overkomen, gun ik niemand – geen vriend, maar ook geen vijand.”
| snc.com | Door: Redactie
