HET ONREALISTISCH: ‘STEM SLIM’ ACHTIG ADVIES VAN VENETIAAN
| united news | Door: Redactie
Het advies van expresident en voormalig voorzitter, Ronald Venetiaan van de Nationale Partij Suriname (NPS), om president Chandrikapersad Santokhi te blijven ondersteunen, heeft veel weg van het ‘Stem Slim’ advies in de aanloop van de verkiezingen van mei 2020.
We ervaren intussen dat het advies zo slim al helemaal niet was; verre van dat. Zoals het heeft uitgepakt kan gesproken worden van een kat in de zak, met een coalitie en regering waar de eenheid zoek is en de vonken ervan afspatten, het beleid gericht is op voornamelijk het faciliteren van vrienden en familie met posities en buitenlandse reizen en de
Terwijl de zo verwachtte ‘wo sitting’ acties uitblijven, de koers met de dag omhoog schiet, de prijzen in de winkels lang niet meer te betalen zijn en om de woorden van Venetiaan te gebruiken, ‘ de langa bere correcties uitblijven, snakt de Surinamer naar een nieuw ontwikkelingsperspectief in een complete uitzichtloze situatie.
De reden achter het advies van de ex president, staan totaal niet in verhouding met de realiteit van het moment, waar grote delen van de Surinamers en het land zich in bevinden en vooral niet in verhouding met de positie die de
De gerespecteerde ex president en ere voorzitter van de NPS, heeft met zijn advies niet slechts vriend en vijand verrast, maar ook gezorgd voor een politiek dieptepunt, op een moment en plaatst, waar van hem een meer tactische en wijze benadering werd verwacht, voor hoe om te gaan met de huidge politieke situatie.
Mogelijk was het de bedoeling van de organisatoren van de NPS-lezing in Grun Yari, om via de ex president en ere voorzitter van de partij te komen tot een politiek en krachtig, doch gebalanceerd standpunt tot zelf wijze vermaning richting de coalitie om daadwerkelijk gedaan te krijgen dat er ombuiging komt in het beleid.
Afgaand op de aankondiging was het klaarblijkelijk de bedoeling dat de ex president een redelijk te accepteren politieke les zou geven aan president Chandrikapersad Santokhi en vice president Ronnie Brunswijk, de parlementaire coalitie en de regering. Die verwachting was waarschijnlijk ook aanwezig bij diegenen die het advies uiteindelijk hebben verwelkomt, uit hoofde van hun loyaliteit aan de president, zijn partij en zijn regering.
Stem slim advies
Het verassend element, dat voor het dieptepunt zorgt, ligt niet zozeer in het advies, omdat onder andere omstandigheden het advies op zijn plaats had kunnen zijn, maar in de motieven die door Venetiaan worden aangedragen. De ex president praat over verraad en overlopen als redenen waarom het herstelprogramma uit zijn periode is onderbroken, zonder de overlopers en verraders bij naam te noemen. Was hij concreter geweest, zou nog meer het contrast en de tegenstrijdigheid van zijn advies tot uiting zijn gekomen.
Zoals de verhoudingen nu liggen binnen de coalitie, maar meer nog de steeds uitzichtloze wordende positie vanwege het regeerbeleid, zou het gepast zijn geweest, het accent te leggen en ervoor te waarschuwen dat verder gaan op deze manier het beetje vertrouwen dat nog over is bij delen van de gemeenschap snel geschaad en ongedaan wordt gemaakt. Het advies van Venetiaan komt te laat en is te weinig. Het doet er niet meer toe omdat de rek er uit is bij zowel partners in de coalitie zoals de NPS zelf, als bij de burger, die uitkijkt naar een alternatief.
Venetiaan en ook panellid Jim Bousaid zijn blijven steken in een ‘stem slim’ roes, waarbij wordt uitgegaan van het principe alles of niets. Dat alles of niets heeft waarschijnlijk te maken met het buiten de deur houden van, zoals Bousaid het noemt, politieke populisten. Een uitspraak die juist kenmerkend is voor politieke bangeriken en opportunisten, die hun langste tijd hebben gehad nadat zij met alle winden zijn meegewaaid en nu de samenleving voor het blok plaatsen, alsof er geen andere alternatieven zijn die ontwikkeld kunnen worden, dan alles of niets. Advies en uitspraak zijn onder de huidige omstandigheden en zoals de toekomst er uit ziet met de huidige regering, alleen in het voordeel van de VHP die de meeste knikkers heeft om het teleurstellend beleid te kunnen voortzetten en niet in het belang van de samenleving.
Geen NPS belang
Politiek gezien is het advies van Venetiaan al helemaal niet in het belang van de NPS. Niet op kort – en ook niet op lang termijn. In de coalitie blijven voor de rest van deze regeerperiode, zal aan de positie van de NPS, die vanaf het prille begin één is van in de marge erbij horen, zonder noemenswaardige uitstraling en impact, niets veranderen.
In de afgelopen meer dan twee jaar, dat deze coalitie aan de macht is, heeft de NPS zich meermalen beklaagd over het beleid, over haar nietszeggende positie waarbij het geen vinger in de pap heeft van het regeerbeleid, kritiek heeft geleverd en zelf openlijk afstand heeft genomen van beleidsvoornemens, die indruisen tegen de politieke geaardheid van de NPS.
Deze opstelling wordt haar niet in dank afgenomen en hebben prominenten in de VHP, zoals parlementaier Mahinder Jogi, zelf aangeboden, dat wanneer de NPS zich niet kan terugvinden in politieke en beleidskeuzes van de regering, de groene partij dan maar gerust uit de coalitie mag stappen. De behandeling die de NPS van de VHP en de ABOP moet ondergaan is niet een die getuigt van een gezonde partnerrelaties.
Op lang termijn verliest de NPS door vast te houden aan de principes van Venetiaan en zijn advies op te volgen, het draagvlak van de eigen achterban die net als grote delen van de samenleving het geloof en het vertrouwen in de huidige coalitie heeft verloren. Maar meer en belangrijker nog verspilt de NPS enorm veel tijd aan een coalitie waar het in een stramien moet lopen en zich in allerlei bochten moet wringen om zich coalitiepartner te blijven noemen.
In plaatst daarvan doet de partij er goed aan zich volledig te concentreren op het herstructureren en versterken van de eigen gelederen, te doen aan imagoverbetering en nieuwe energie stoppen in de capaciteiten die het bezit om op een redelijk acceptabele manier regeermacht te dragen.
Wat dit betreft kan de NPS leren van de VHP, die tot verbazing van niemand anders dan Venetiaan zelf op een goed moment tijdens moeilijke tijden van de Orange partij en een minimaal aantal zetels van 8 in het parlement, na een G-7 avontuur, besloten heeft de samenwerking met andere partij te verbreken en haar eigen weg op te gaan. En met succes ook. Het was van de oude partners, de VHP die puur uit eigen partij politiek voordeel, deels instemde met het NDP-voorstel om geen partijcombinaties te mogen vormen voor de verkiezingen.
Over NPS-parlementarier Patricia Etnek kan in haar opvatting over het advies van Venetiaan en de toekomst van de NPS geen ongelijk worden gegeven. Etnel zegt zoals van haar gewend is in rauwe bewoordingen waar het op neer komt; namelijk dat dit de reden is, “mik NPS las wreed bij de voorgaande verkiezingen”. Volgens haar zal de groene partij moeten kiezen voor een eigen toekomst als een zelfstandige partij. Wie meer dan Venetiaan zou het gezegde dat door Etnel wordt geroepen moeten verstaan, wanneer zij zegt, ‘Unu ne broko samenwerkingsverbanden, ma betre mi mati mandi ma mi boto no boro.” Er zit natuurlijk wat in voor de partij wanneer zij stelt dat de NPS alleen groter kan worden door zetels te winnen en niet in een afhankelijke positie van partners.
Overigens is, gezien de grondwettelijke voorzieningen en de kiesregeling het al helemaal geen vraagstuk, of de NPS wel of niet in de coalitie blijft. Uittreden of niet zal alleen invloed hebben op de NPS zelf. De coalitie verliest haar meerderheid niet, de president is voor vijf jaar gekozen en in het ergste geval kan hij zelf als sterke president andere ministers benoemen. In het ultieme geval kan hij zelf het parlement ontbinden en nieuwe verkiezingen uitschrijven. Er is geen enkele wettelijke voorziening om hem af te zetten. Het feestje gaat gewoon door.
Partners
De politieke arena in Suriname vertoont en heeft niet langer de politiek ethische normen en waarden van partijen die in een samenwerkingsverband, ongeacht het aantal zetels, ook gelijkwaardige partners zijn van elkaar.
De tijden van Lachmon, Venetiaan, Sardjoe, Somohardjo, Derby, Gils, Soemita, Rodgers, Kruisland, Randjietsingh, Ajodhia en andere politici uit de periode van het Nieuw Front, die de kunst van het partnerschap verstonden in een regering, bestaat allang niet meer.
Nu tellen de knikkers vertaald in zetels. Zetels bepalen nu de waarde van het partnerschap en niet samen regeermacht hebben en samen beleid uitvoeren volgens een consensusmodel. Dat is nu de keiharde realiteit van het moment en van de huidige coalitie.
ANALYSE
Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'
| united news | Door: Redactie
