SANTOKHI MAG BLIJ ZIJN MET PROTEST, REGERING KRIJGT (LAATSTE) KANS

_{Foto achtergrond: Paleis bestorming Sri lanka}

Analyse / politieke beschouwing | Wilfred Leeuwin

Het is te hopen dat president Chan Santokhi de tussentijdse evaluatie over zijn regeerbeleid, die sinds maandag wordt gehouden door de kiezers, niet alleen begrijpt maar serieus ter harte neemt. De president mag blij zijn dat hier geen sprake is van een politieke evaluatie, door politieke tegenstaanders, die uit de situatie munt willen slaan. 
Het is duidelijk dat het hier gaat om  Surinamers die Santokhi als gevolg van de verkiezingsuitslag, in de vooruitgeschoven positie hebben gebracht van president, nadat hij als oppositieleider samen met hen heeft gestreden en beloofd

heeft het land te redden.

Een van de belangrijkste lessen uit deze evaluatie is voor Santokhi, dat de beoordeling van zijn beleid, door de protesterende, niet is gemaakt op het politiek gegeven, dat de vorige regering een slecht beleid heeft gevoerd, maar dat is gekeken naar wat hij zelf heeft gepresteerd en wat van zijn vele beloftes, om de Surinamer een betere toekomst te geven terecht is gekomen. Het resultaat van de tussentijdse evaluatie is simpelweg, dat regering Santokhie, gefaald heeft en in amper twee-jaar tijd het net zo slecht, als niet slechter heeft gedaan dan de regering Bouterse. President Santokhi

mag erg blij zijn; want terwijl hij niet naar tevredenheid heeft gepresteerd en de Surinamers als nooit tevoren gebukt gaan onder zijn beleid, krijgt hij een kans, met de duidelijke boodschap,: 

Arrogantie

Het is opmerkelijk hoe  president Santokhi, maandagavond, nadat hij de hitte en de ernst van het protest heeft gevoeld en gezien, een totaal andere toon aanslaat, dan die we de afgelopen twee jaar van hem gewend zijn geweest. Weg was de arrogantie van de president die als een politieman, met een strenge toon en beschuldigende vinger naar anderen, zijn eigen falend beleid goed praat. Wat we hebben gelezen in zijn statement was een toon van een president die neerdaalde naar het niveau van zijn volk en bijna als een smekende vader schuld bekend en verbetering belooft. Maar de aangeslagen arrogantie van de afgelopen twee jaar, met een beleid die niets anders dan verdere achteruitgang heeft gebracht voor de samenleving; een beleid met ministers die met even zoveel arrogantie niet hebben gepresteerd; een arrogant beleid waarbij slechts een kleine groep en partij loyalisten, families en vrienden er beter van zijn geworden, heeft enorm veel kapot geslagen en kwaad bloed gezet.

En toch, Santokhi mag blij zijn. zeker ook met de leiders van de protestactie. Het is duidelijk dat deze jongemannen en vrouwen niet plotseling gemobiliseerd hebben, maar dat er wel degelijk een strategie is voorbereid en duidelijke doelen zijn gesteld. Dat is zeker af te leiden uit het antwoord dat maandagavond meteen is geformuleerd als reactie op de statement van de president. De actieleiding neemt daarin terecht het standpunt in dat hun eisen, nu niet meer ter discussie staan. Santokhi zal moeten handelen, daadkracht moeten tonen, maar vooral moeten corrigeren wat nog te corrigeren valt. Er wordt zichtbaar resultaat geëist, voordat het protest tot een einde wordt gebracht.

Politieke verantwoordelijkheid

De belangrijkste les die president Santokhi uit dit alles zich persoonlijk ter harte moet nemen, is dat hij alleen ter verantwoording wordt geroepen en niet zijn coalitiepartners en zeker niet vice president Ronnie Brunswijk en ook niet zijn adviseurs. Dit is zeer terecht, omdat grondwettelijke het alleen de president is die de politieke verantwoordelijkheid heeft over het regeerbeleid, dat nu wordt afgewezen door de samenleving. De president zal in tegenstelling tot de afgelopen twee jaar de invloed van een chanterende en beleid-frustrerende vice president als tweede regeringsleider, moeten beperken. Ook de bepalende invloed van familie, vrienden, sponsoren en vooral partijstructuren van de VHP, zal naar een acceptabel niveau gebracht moeten worden. In plaats daarvan zal Santokhi  en dat kan in zijn voorgestelde nationale dialoog, een betere relatie moeten opbouwen met maatschappelijke groepen, die volgens de internationale beginselen onmiskenbaar zijn voor het resultaat van goed en behoorlijk bestuur. Een belangrijk aspect waarvoor ook aandacht wordt gevraagd door de organisatoren van het protest, is het in stand houden en bevorderen van de trias politica. Met name de onafhankelijkheid en de rechtvaardigheid van het justitieel apparaat met daarin een extra nadruk op het Openbaar Ministerie, is dringend gewenst.

Voorbeeld

Het is eigenlijk een hoogstaand niveau van macht wellustigheid en arrogantie dat terwijl de samenleving het buitengewoon zwaar te verduren heeft, president Santokhi het toelaat dat zijn coalitie, ministers, assembleeleden, loyalisten, vrienden en familie, zich op een manier gedragen en zichzelf met het kruis van de macht zegenen en het daarbij ook nog op een zeer afkeurenswaardige en onethische manier goed praten alsof er een klasse systeem in Suriname van toepassing is. Hoe tergend moet het voor de samenleving zijn dit allemaal aan te zien en te horen. Dit terwijl de prijzen voor simpele basisgoederen allang niet meer te betalen zijn, de koers weer aan het stijgen is, brandstof een luxe product is geworden, de armoede om zich heen grijpt, het onderwijst en de volksgezondheid op hun gat liggen en als klap op de vuurpijl een miljoenen roof uit de staatskas waar ook nog politiek mee wordt bedreven door niemand anders dan Santokhi zelf. De president zal samen met zijn regering en coalitie en anderen binnen zijn inner-cirkel, een andere acceptabele koers moeten gaan varen en vooral het voorbeeld moeten gaan geven. Het nemen van politieke verantwoordelijkheid is alvast een eerste stap. Voor ministers die deze verantwoordelijkheid nalaten of veronachtzamen, mag er geen plaats zijn in het kabinet.

Balans

Ex-president Desi Bouterse kwam veel te laat, pas nadat de verkiezingen verloren waren, tot de ontdekking, dat zijn regering, een te sociaal beleid heeft gevoerd, waar de corruptie welig tierde en de economische zijde ernstig is verwaarloosd en de verkeerde besluiten zijn genomen. Maar van dat sociaal beleid kwam ook niet veel terecht. Het degradeerde de samenleving naar het niveau van voedselpakketten omdat, sociaal beleid zonder economische stabiliteit, waarbij productie en spaarzaamheid essentieel zijn, is simpel niet mogelijk. Anderzijds zal de focus op slechts economisch beleid hetzelfde effect hebben. Het een kan niet zonder het andere en zal daarin een goede balans gevonden moeten worden. De uitvoering van het IMF-programma, dat al niet een eigen bewuste keus is van de regering, voorziet in beide, maar het heeft er alles van dat de uitvoering van zowel het economisch als het sociaal beleid, deskundigheid ontbreken, maar ook het moreel ethisch gehalte om de samenleving tevreden te stellen.

Met de kans die president Santokhi nu krijgt, tenminste als hij zijn voordeel er mee doet, kan hij nu al gerust zeggen, “ik ben tussentijds geëvalueerd door de kiezers en mag aanblijven. 
het is alsof zijn mandaat is herbevestigd, maar Santokhi is gewaarschuwd, want het heeft er alles van dat er geen volgende evaluatie al komen, maar een volksopstand die nu al doet denken aan die van Sri Lanka.

UNITEDNEWS
 

 

---

Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'

---