Het licht gezien!
| starnieuws | Door: Redactie
U kent vast wel voorbeelden van personen uit uw omgeving die plotseling een totaal andere wending geven aan hun leven. Zoals de alcoholverslaafde, junk, boef of oplichter die van de ene op andere ander dag besluit zijn leven te beteren. Als je doorvraagt naar het waarom van die verandering is het antwoord vaak: “ik kreeg een
De associatie met de plotselinge gedragsverandering van de junk krijg ik ook als ik recente interviews en artikelen analyseer van “toppers” van de NDP. Of als
Als één van de ondervoorzitters op een verkiezingsbijeenkomst verkondigt terug te willen naar het Suriname van vroeger, dan zou u zich de vraag moeten stellen “naar welk Suriname van vroeger?”. Is het dat het Suriname van vroeger waarin kritische burgers of Surinamers die opkwamen voor democratische vrijheden zijn vermoord? Een Suriname waarin radiostations, vakbondsgebouwen en het hoofdbureau van politie in brand werden geschoten? Het Suriname waarin Staatsolie bijna voor een habbekrats was verkocht? Is dat het Suriname dat als doorvoerland van drugs wereldwijd bekend is geworden? Is dat het Suriname waarin banken en parastatale bedrijven geen jaarverslagen publiceerden om zo corruptie te verdoezelen?
Is dat het Suriname waarin een “skoifi-skoifi beleid” de norm was? Is dat het Suriname van de “neks no fout” doctrine? Of een Suriname waarin populistisch beleid de norm was? Is dat het Suriname waarin wetten door de DNA werden doorgevoerd om criminelen buiten de gevangenis te houden of het leningenplafond te verhogen? Is dat een Suriname waarin de Minister van Financiën ongestraft woekerleningen afsloot en een miljardenschuld achterliet? Of een Suriname waarin de kasreserves bij de CBvS niet veilig waren? Is dat het Suriname waarin de bevolking afhankelijk is gemaakt van pakketten? Is dat het Suriname waarin de mensen uit angst voor represailles hun mening niet in het openbaar durfden te verkondigen? Teruggaan naar vroeger is overigens geen ontwikkeling.
Een ander giftig fenomeen van sommige NDP-partijloyalisten is het bespelen van etnische snaar. Etnische tegenstellingen worden vooral gevoed door personen die tot enkele jaren terug de “natievormingsmantra” verkondigden. En hun eigen partij als de meest multi-etnische politieke partij afschilderden. Dat masker is bij de laatste bestuursverkiezing gevallen, want het is nu duidelijk welke Surinamers het in die partij werkelijk voor het zeggen hebben. Politiek opportunisme voert nu de boventoon; geen enkel middel is ongeoorloofd om regeermacht te verwerven. De futu-boi’s wachten kwijlend om te graaien; nu in de ton met oliedollars. Over de graaicultuur van deze opportunisten verwijs ik naar artikel Zakkenvullers XXL.
De voormalig VP en prominent lid van de “post-Bouterse NDP” zegt dat hij al stage heeft gelopen als VP. Hij is door zijn veroordeelde en voortvluchtige guru uitverkoren om het land na 2025 te gaan leiden. Ook hij blijkt nu het licht gezien te hebben en heeft een visie over de ontwikkeling van Suriname. U zou zich de vraag moeten stellen welke lessen heeft deze persoon getrokken uit de paarse puinhoop die hij mede heeft veroorzaakt.
Mensen die z.g. het licht gezien hebben en zeggen hun gedrag te veranderen, dient u per definitie te wantrouwen. Gedragsverandering vereist namelijk meer dan een impulsieve ingeving van een onzichtbare hand. In mijn artikel Niet meer terugkijken ben ik ingegaan op de noodzaak van beleidsevaluatie en zelfreflectie.Voor dit moment is mijn advies: wees kritisch op mensen die plotseling het licht gezien hebben en geloof ze zeker niet op hun bruine ogen en zwarte krullen. En blijf ook kritisch op mooie beloften die de groene, paarse, gele, oranje of welke kleur dan ook doet. Beoordeel leiders en politici op hun handelen en resultaten en niet op hun beloften.Stanley RamkhelawanDe auteur schrijft sinds 2014 over human capital ontwikkelingen, politiek-bestuurlijke vraagstukken en innovaties in het publiek domein.| starnieuws | Door: Redactie
