Aanpak problemen onderwijs binnenland moet interministerieel
| suriname herald | Door: Redactie
Anders komen we niet toe aan de inhoudelijke verbetering’
Professor Franklin Jabini, voorzitter van de denktank Onderwijs Binnenland is zoals de meeste voorgangers een begenadigd verteller. En gebruikmakend van dat talent schetste hij tijdens zijn keynote speech bij het congres Onderwijs Binnenland hoe het er aan toe gaat bij het onderwijs in het achterland en wat de percepties zijn over welke uitdagingen wel en welke niet op het bord van het Ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur horen. “Als jij geen stroom hebt in de stad, bel je onderwijs? En als je geen water hebt, bel je onderwijs? Of als er geen bus
Tekst en beeld Euritha Tjan A Way
Om te illustreren dat het probleem makkelijker opgelost kan worden als het gedeponeerd wordt waar het volgens Jabini hoort, gaf hij een voorbeeld van een waterprobleem dat is opgelost in een bepaald dorp toen hij contact opnam met de Dienst Watervoorziening van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen. “Ik werd gelijk teruggebeld en het probleem was binnen twee dagen opgelost”, vertelde Jabini. Hij is voorstander van een interministeriële aanpak omdat niet alles op
“Want zo komen veel van de leerlingen in het binnenland in de klas. Ze verstaan het Nederlands niet”
Annie Badjnath-Panday
Transport
“De vicepresident opperde tijdens de sessie waarin gezagdragers en DNA-leden met elkaar in discussie gingen dat alles van vervoer – dus ook van de leerkrachten – eigenlijk thuis zou moeten horen bij het ministerie van Transport, Communicatie en Toerisme. Want daar is er al transport opgebracht. Waarom apart weer bij Onderwijs, redeneerde de vicepresident,” zegt Jabini.
In zijn zienswijze krijgt hij bijval van de voorzitter van het Rooms Katholiek Bijzonder Onderwijs, Annie Badjnath-Panday. Zij is ondervoorzitter van de denktank. “De problemen die op het bord van het ministerie komen zijn zo divers dat het eigenlijk niet toekomt aan de werkelijke onderwijsinhoudelijke kwaliteit. En vooral in het binnenland is het belangrijk dat daarop gefocust wordt.”
Workshops
Het congres ‘Onderwijs Binnenland werd georganiseerd in Torarica resort en was heel druk bezocht. Na het eerste deel volgden er workshops waarbij de aanwezigen in vijf workshops verdeeld werden. De aanbevelingen en suggesties die daaruit kwamen zullen dienen voor het opstellen van een strategisch plan met verschillende activiteiten. Dat moet over drie maanden af zijn, zegt Jabini.
Een van de vijf workshops was ‘Onderwijs in Context’. Badjnath-Panday sprak daarbij de deelnemers van die workshop aan in het Hindi. Na twee zinnen volgde ‘ik versta u niet.’ Dat was de reactie die zij wilde uitlokken. “Want zo komen veel van de leerlingen in het binnenland in de klas. Ze verstaan de juf niet als die Nederlands praat. Dus daar moeten we oplossingen voor bedenken”, zei Badjnath-Panday. De discussie die daarna kwam ging over meertaligheid, de kwaliteiten van leerkrachten en de kwaliteiten van de programma’s aangeboden bij de pedagogische intituten.
“Jabini zegt dat hoewel geld inderdaad het grootste probleem is om alle tekortkomingen op te vangen, er ook zaken zijn die niet met geld te maken hebben en die anders kunnen”
Kosten congres
Jabini is zich bewust van de enorme kritiek van bepaalde politieke exponenten en mensen op sociale media die aangeven dat het geld dat is besteed aan het congres betaald kon worden aan bijvoorbeeld de boothouders, bij wie de overheid een groter betalingsachterstand heeft. Er circuleert zelfs een document waarin een bedrag van meer dan SRD 800.000 daarvoor is vrijgemaakt. “Ja, dat bedrag was eerst goedgekeurd toen we dit congres in Moengotapoe bij de campus zouden houden en tegelijkertijd de opening van die instelling zouden doen. Maar dat is niet doorgegaan.”
De voorzitter van de denktank zegt dat het uiteindelijke bedrag van de overheid rond de SRD 400.000 kwam te liggen. “Torarica, het eten en het verblijf van de dignitarissen is betaald door de IDB (Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank…red). Dus er is veel minder aan uitgegeven”, meldt Jabini. Hij onderstreept dat het wel nodig was het voltallig traditionele gezag aanwezig te hebben. “Je kan niet over de gebieden praten en de granmans er niet bij hebben.”
Attitude leerkrachten
Jabini zegt dat hoewel geld inderdaad het grootste probleem is om alle tekortkomingen op te vangen, er ook zaken zijn die niet met geld te maken hebben en die anders kunnen. “Veel leerkrachten die mee hebben gedaan met een anoniem verzoek noemen bijvoorbeeld zelf het gedrag van hun beroepsgenoten. Genoemd wordt het aangaan van relaties met mannen in het dorp die al bezet zijn. Aan de andere kant hoor je die mannen zeggen ‘fa lanti kan seni den moi vrouw disi dan mogen we niets doen’.
Ook wordt gesproken over leerkrachten die niet met elkaar kunnen opschieten. Of dorpen die de leerkrachten die uit het gebied komen beschermen en de anderen voor alles de schuld geven.” Dit zijn dingen die zonder geld opgelost kunnen worden. De attitude moet soms ook anders’, aldus Jabini.
| suriname herald | Door: Redactie
