NEDERLANDSE MEDIA LIJDEN AAN SENSATIEZUCHT ROND BOUTERSE
| united news | Door: Redactie
Foto bron |Auteur: Armand Snijders
Als ex-president Desi Bouterse dit weekeinde wordt gecremeerd, zullen met hem ook een hoop geheimen definitief tot as verworden. De mediahype nam daarnaast de afgelopen dagen hysterische proporties aan, vooral door toedoen van Nederlandse journalisten.
Verslaggevers van de Nederlandse krant De Telegraaf bakten het daags na Bouterses dood wel heel erg bruin door te beweren dat er een ‘overlijdensafspraak’ was gemaakt door hem en de regering, zodat hij in alle rust zijn laatste adem zou kunnen uitblazen in zijn woning te Leonsberg. Dat zou ook het geheimzinnige gedoe rond zijn dood moeten verklaren. Geen enkele Surinaamse journalist
De grote duim van de bewuste Amsterdamse journalisten was toen nog niet leeggezogen, want ze meldden ook dat Bouta in zijn buitenverblijf te Broko Baka zijn laatste schuilplaats had gehad. Nog afgezien van het feit dat ook Surinaamse journalisten deze plek nauwlettend in de gaten hielden en daar in de buurt regelmatig een kijkje namen, ligt dit oord volgens ‘de wakkerste krant van Nederland’ in Nickerie, ‘gelegen in het uiterste westen en een van de meest afgelegen
Ze sloegen ze plank volledig mis door te praten over Broko Baka, terwijl ze niet eens weten waar dat ligt. Kennelijk had geen van de ‘bronnen’ waar ze hun verhaal baseerden, ze daarvoor kunnen behoeden. Het is het typische voorbeeld van betweterige overzeese journalisten, die een paar dagen hier neerstrijken en de wijsheid in pacht menen te hebben.
En vervolgens met het beroemde Hollandse vingertje de Surinaamse collega’s indirect duidelijk willen maken dat zij maar eigenlijk onderontwikkelde prutsers zijn.
De verslaggevers van de NOS en NRC deden aan het ongefundeerd speculeren onverstoorbaar mee en wisten zeker dat zijn laatste verblijfplaats Cassewinica in Commewijne was, terwijl half Suriname dat uiteraard al eerder had gecheckt. Iedereen begreep daardoor dat de opgeduikelde informatie van de Nederlandse journalisten onjuist was.
De wilde verhalen werden tegengesproken door de Surinaamse autoriteiten, met minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking en korpschef Bryan Isaacs voorop. Dat had nauwelijks succes, want vooral in Nederland werden de fantasieverhalen voor waar geslikt en zijn hun eigen leven gaan leiden. Het werd via sociale media verder aangewakkerd door de meest waanzinnige complottheorieën die – ook in Suriname – de ronde doen.
Het lijkt erop dat het Nederlandse journaille nog één keer wilde scoren met verhalen over de vroegere bevelhebber, waar ze in het verleden al zoveel geld aan verdiend hebben. Ruim een jaar geleden was Bouterse ook weer even een hype toen hij in hoger beroep tot twintig jaar cel werd veroordeeld voor de decembermoorden. Ook toen vlogen journalisten, fotografen en cameralui massaal naar Suriname om maar een glimp van hem op te vangen. Omdat hij niet te vinden was, stortten zij zich maar – enigszins teleurgesteld – op nabestaanden en andere betrokkenen.
Hoewel het voor Suriname een historisch moment was dat Bouterse eindelijk was veroordeeld, stapten het Nederlandse journalistenvolk daarna toch met een kater weer op het vliegtuig om op tijd terug te zijn om met familie en vrienden kerst en oud en nieuw te kunnen vieren. Want allemaal hadden ze het liefst ‘Baas’ zelf gesproken of voor hun camera gehad. Dat was voor hen het enige echt interessante aan Suriname, de rest was en is bijzaak.
Toen drie weken later bekend werd dat de Surinaamse justitie de veroordeelde Bouterse op kinderlijke wijze had laten glippen, waardoor hij kon ontsnappen, was dat geen reden voor buitenlandse journalisten om daarvoor wederom naar Suriname te komen en hem eventueel te lokaliseren. Dat lieten ze aan hun Surinaamse collega’s over, die zich maandenlang stortten op zijn mogelijke verblijfplaats. En bovenal zochten zij het antwoord op de vraag hoe de autoriteiten zo stom konden zijn geweest om hem de kans te geven te vluchten. Hoewel sommige puzzelstukjes boven water werden gehaald, bleef het grote plaatje onduidelijk.
Door zijn overlijden was Bouterse opeens weer nieuwswaardig voor Nederland. En kosten noch moeite werden gespaard en als blikken sardientjes werden mediawerkers weer ingevlogen naar de vroegere kolonie. Velen van hen hadden van hun bazen maar één opdracht meegekregen: sensatieverhalen maken die goed verkopen! Dat daarbij een hoop journalistieke principes overboord gegooid moeten worden, deerde de broodschrijvers kennelijk niet. En in Suriname moet men zelf maar zien hoe de scherven van hun geraaskal worden gelijmd en/of opgeruimd.
UNITEDNEWS
| united news | Door: Redactie
