• zaterdag 27 April 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

De Sheriff

| de ware tijd | Door: Redactie

Het kan verkeren. Jaren geleden werd hij beschimpt en belachelijk gemaakt en kreeg Desi Bouterse in Ocer de lachers op zijn hand toen hij het koosnaampje van ‘Sheriff’ voor Chan Santokhi bedacht. Van alles en nog wat werd bedacht om de man ervan te beschuldigen vanwege politieke motieven erop uit te zijn de NDP-leider uit te schakelen. Het strafproces naar de Decembermoorden werd door de ex-legerleider en volgelingen als een politieke vervolging weggezet. Volgens mij was juist het tegenovergestelde het geval.

Om politiek ingegeven motieven hebben opeenvolgende regeringen vanaf de verkiezingen van 1987 nagelaten de levensberovingen van december 1982 te laten

onderzoeken en vervolgen. Als de nabestaanden van de slachtoffers in 2000 geen verzoek tot vervolging hadden ingediend bij het Hof van Justitie was de vervolging van de Decembermoorden verjaard. Het is dus niet de politiek die ervoor gezorgd heeft dat er uiteindelijk wél een strafzaak is gekomen, maar vastberadenheid van nabestaanden.

“Het is bij hun nog niet doorgedrongen dat het doek definitief is gevallen en men klampt zich vast aan een ‘onzichtbare hand'”

Toenmalig procureur-generaal René Reeder heeft bij de rechter-commissaris verklaard waarom in zijn periode als baas van het vervolgingsapparaat geen onderzoek is gedaan. In zijn eigen woorden zei hij dat

hij daarvoor gewoon te bang was. Hij was bang voor zijn leven als hij daaraan zou beginnen. Geen enkele politieke regering of politicus kan daarom met de eer weglopen dat zij de strafzaak zijn begonnen. Ze waren evenals Reeder daar gewoon te bang voor.

Dat de rechtszaak is begonnen toen Sheriff minister van Justitie en Politie was en afgesloten in de periode dat hij president van Suriname is, is pure toeval. Als minister had hij geen keus dan het Openbaar Ministerie en het Hof van Justitie de administratieve ondersteuning te geven die noodzakelijk was toen zij zo ver waren om de strafzaak in behandeling te nemen. Een strafproces waarbij Bouterse en zijn medeverdachten gebruik hebben gemaakt van alle juridische mogelijkheden die ter beschikking waren om de behandeling in hun voordeel te doen uitpakken.

Als ik in hun positie was, zou ik zeer waarschijnlijk ook hetzelfde hebben gedaan, want niemand is verplicht mee te werken aan zijn eigen veroordeling. Bouterse ook niet. Aan het einde gekomen van het strafproces ontkom ik niet aan de indruk dat Bouterse gaandeweg de strafzaak strategische ‘blunders’ heeft gemaakt. Kansen die hij had om in het reine te komen met wat op 8 december 1982 is gebeurd, heeft hij laten liggen. Zeker in de periode toen hij de democratisch gekozen president van het land was.

Hij stak de planken die eerwaarde Karel Choennie aansleepte om een brug te bouwen naar de nabestaanden van zijn slachtoffers van 8 december 1982 in brand. De woorden van zijn geestelijke leider Steve Meye dat hij verontschuldigingen aan Suriname en de nabestaanden zou aanbieden kregen geen invulling.

Dat pseudo-juristen met een stofkam door het op 20 december uitgesproken eindvonnis gaan op zoek naar ‘fouten’ en beweren die te hebben gevonden is een teken dat deze personen nog in denialleven. Het is bij hun nog niet doorgedrongen dat het doek definitief is gevallen en men klampt zich vast aan een “onzichtbare hand”. Nu ligt alleen de weg naar gratie nog open voor het geval Bouterse dit serieus overweegt en die moet aangevraagd worden bij de Sheriff. Ja, diezelfde Sheriff. Sheriff Chan.

ivancairo@yahoo.com


Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'


| de ware tijd | Door: Redactie