Bouterse verschijnt in het uniform van legerleider voor de krijgsraad

President Bouterse moest persoonlijk naar de krijgsraad komen om hoger beroep mogelijk te maken tegen zijn veroordeling bij verstek tot twintig jaar cel, voor deelname aan de Decembermoorden. Hij kwam inderdaad en tekende verzet aan tegen het vonnis.

Foto: President Desi Bouterse sprak woensdag na zijn bezoek aan de krijgsraad zijn verzamelde aanhang toe.Beeld REUTERS

Met Desi Bouterse nooit een saai moment. Velen vroegen zich af in welke hoedanigheid de NDP-leider voor de krijgsraad zou verschijnen: als ‘persoon’ of als ‘president’ Bouterse. Verrassend genoeg komt hij in militair uniform. Als opperbevelhebber van het leger dus, want dat is de president volgens de Grondwet. In die

hoedanigheid was hij ook medepleger van de vijftien decembermoorden in 1982. Destijds was hij immers militair dictator.

Voor die moorden werd Bouterse eind november veroordeeld tot twintig jaar celstraf, zonder bevel tot gevangenneming. Bouterse verscheen op geen enkele zitting van het twaalf jaar durende strafproces. Maar nu moet hij wel persoonlijk in ‘verzet’ komen tegen het verstekvonnis, anders is hoger beroep voor hem onmogelijk.

Omringd door vertrouwelingen

Bouterse wordt op deze met gouden zonnestralen overgoten morgen vergezeld door traditioneel getooide inheemsen, de first lady, militairen, ministers en veiligheidsmensen. Voor het gerechtsgebouw wordt hij opgewacht door een menigte aanhangers met paarse NDP-vlaggen. “We want

Bouta!”, scanderen zij als Bouterse het terrein van het gerechtsgebouw betreedt.

De sfeer eerder in de vroege morgen was zoals je hem juist had verwacht op de laatste zittingsdag, 29 november, toen Bouterse werd veroordeeld terwijl hij op staatsbezoek in China was. Toen was slechts de straat van het gerechtsgebouw afgesloten. Verder draaide Suriname alsof het een gewone dag was. Niets leek erop dat de zittende president en oud-dictator eindelijk na een langdurend proces werd gevonnist.

Maar nu is het totaal anders. De oproep van de NDP om Bouterse massaal te ‘ondersteunen’ bij zijn gang naar de krijgsraad, heeft de gehele natie op scherp gezet en nerveus gemaakt. Iedereen, behalve het NDP-kamp zelf, bestempelt het als ‘intimidatie en bedreiging’ van de rechterlijke macht. Daarom is de wijde omgeving rondom het gerechtsgebouw afgesloten voor verkeer. Overal posteren agenten, militairen en veiligheidsmensen met oordopjes en donkere zonnebrillen. Alles en iedereen houdt zich schrap voor een eventuele escalatie.

Een vrouw staat al vrij vroeg in haar eentje langs de weg te wapperen met een NDP-vlag. Een hoek verder stapt een groep jonge vrouwen met NDP-shirts uit een bus. Een opschrift luidt: ‘Yes, we can do the job’. Ze willen niet praten. “We hebben haast en moeten de president ondersteunen. Komt u daarna.”

Op het Onafhankelijkheidsplein, opgefleurd met rode en gele lampionnen vanwege komend Chinees Nieuwjaar, poseren partijaanhangers gewapend met vlaggen gebroederlijk met traditioneel uitgedoste inheemsen wier gezichten zijn beschilderd. Een toont een grote tatoeage ‘D.D. Bouterse’ gegrift op haar onderarm.

Politiek vonnis

Bouterse bij de komende verkiezingen in mei verslaan, zal moeilijk worden ondanks het vonnis en de economische malaise. Schuldig of onschuldig schijnt bij veel van zijn aanhangers niet het hete hangijzer te zijn. Het zijn veelal mensen die zich verwaarloosd en vergeten hebben gevoeld door wat nu de oppositie is. De bestempeling van ‘politiek vonnis’ slikken zij voor zoete koek.

Terwijl Bouterse binnen voor de krijgsraad staat, zwelt de menigte flink aan. Er wordt gescandeerd: “Bouterse n’e sroto. A ne wroko!” – Bouterse opsluiten, dat gaat niet werken!

Buiten staan ook prominente leden van de NDP. Zoals ondervoorzitter Ramon Abrahams, wapenbroeder van Bouterse tijdens de militaire dictatuur. Hij had de oproep tot de massa-ondersteuning gedaan en had verkondigd: “We gaan de straten overnemen.” Als hij wordt gewezen op de tegenvallende opkomst, antwoordt hij kribbig: “U bent voorbarig.” Hij krijgt bijval van partijgenoot Edwin Heuvel. “Hoe laat is het nu? We zijn de partij van de massa.”

Ook parlementsvoorzitter Jenny Simons, die de president flink afschermt tegenover de oppositie, is komen opdagen. “We hebben als land dit verkeerd laten aflopen. Het had niet zover moeten komen”, zegt zij over het verschijnen van de president voor de krijgsraad. “De opkomst is goed en dat maakt een statement.” Kritiek dat het intimidatie van de rechterlijke macht is, wijst ze resoluut van de hand: “Nonsens. Ik zie geen enkele intimidatie hier.”

Voor jou alles, baby!

Het nieuws sijpelt naar buiten dat de zitting verdaagd is naar 31 maart. Een van de rechters is niet komen opdagen. Als Bouterse na ruim een uur weer triomfantelijk door de poort naar buiten komt, wordt hij opgeslokt door een massa. Weliswaar niet die beoogde 15.000 aanhangers, maar het Onafhankelijkheidsplein is even later indrukwekkend gevuld. Daar houdt Bouterse op een podium zijn dankspeech. Over de Decembermoorden zegt hij: “Er zijn doden gevallen, dat mag nooit meer gebeuren.” Hij oogst applaus. Maar: “Het was oorlog en tijdens een oorlog worden fouten gemaakt.”

Als Bouterse zijn aanhangers bedankt voor hun steun, schreeuwt een vrouw: “Voor jou alles toch, baby!”