Commissie Monumentenzorg: Drie monumenten verloren in brand
| waterkant | Door: Redactie
De recente brand die donderdag 17 april 2025 delen van het historische centrum van Paramaribo in as legde, heeft een onherstelbare wond geslagen in het culturele hart van Suriname.
Drie van de vier zwaar getroffen gebouwen aan de Henck Arronstraat – huisnummers 36, 38 en 42 – zijn officieel erkende monumenten en vormden tot voor kort tastbare getuigen van Suriname’s koloniale en architectonische verleden.
De impact van de brand reikt verder dan stenen en hout alleen. Waar gisteren nog karakteristieke gevels oprijzend stonden – symbool van een rijke historie – resten vandaag slechts verkoolde balken en ingestorte muren. De Commissie Monumentenzorg reageert
Het pand op nummer 38, gebouwd in de 18e eeuw, gold als een van de fraaiste voorbeelden van klassieke stadsarchitectuur: een ruim opgetrokken woonhuis met hoge stoep, karakteristieke kelderpartijen en verfijnde houtdetails.
Op nummer 42 bevond zich een markant 19e-eeuws monument, dat zich onderscheidde door een torentje dat de contouren van de straatwand mede bepaalde. Nummer 36 werd in 2005 nog grondig gerestaureerd.
Hoewel pand nummer 40, waar jarenlang de Chyco Supermarkt was gevestigd, geen monumentenstatus had, droeg ook dit gebouw aanzienlijke historische
Een team van experts van de Commissie Monumentenzorg zal binnenkort een gedetailleerde inspectie uitvoeren op de rampplek. Daarbij wordt onder meer gekeken naar de mogelijkheid tot heropbouw in oorspronkelijke stijl.
Sommige onderdelen van de fundamenten en houtconstructies kunnen wellicht opnieuw worden gebruikt of als referentie dienen. De beschikbaarheid van originele bouwtekeningen in het nationale archief biedt daarbij belangrijke ondersteuning.
Bemoedigend is dat een deel van de afgebrande monumenten verzekerd bleek te zijn tegen brandschade – een cruciale stap in de richting van mogelijke reconstructie. Toch is het verlies van deze gebouwen een pijnlijke herinnering aan de kwetsbaarheid van Paramaribo’s unieke binnenstad, die sinds 2002 op de UNESCO Werelderfgoedlijst prijkt.
Volgens de Commissie toont deze tragedie opnieuw aan hoe belangrijk structurele preventie, brandveiligheid en cultureel bewustzijn zijn. “Elk gebouw dat we verliezen, is een hoofdstuk uit onze nationale geschiedenis dat wordt uitgewist. We kunnen het verleden niet herstellen, maar we kunnen er wél voor zorgen dat het zich niet blijft herhalen,” klinkt het waarschuwend.
| waterkant | Door: Redactie
