• zondag 07 July 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Column: De onderste steen boven halen

| starnieuws | Door: Redactie

Moment kort na het schietincident bij een jeugdwedstrijd. Foto: een moment uit een video op waterkant.net

Niet zo lang geleden is de gemeenschap geconfronteerd met onacceptabel gedrag op een sportveld hier te lande. Bij een jeugdwedstrijd van de Surinaamse Voetbal Bond in de klasse jonger dan 14 jaar tussen Robinhood en Puwanani ontstond er een ongewenste situatie. De trainer van Robinhood

stak na afloop van bedoelde wedstrijd, zijn onvrede over de arbitrale leiding niet onder stoelen of banken. Ook een volwassene stapte na afloop op de scheidsrechter af en bekritiseerde de door hem genomen beslissingen niet alleen, maar ging er ook toe over om te zwaaien in het gezicht van de arbiter. Er is zelfs niet geschroomd om de arbiter fysiek te lijf te gaan, waarbij de trainer en de arbiter ten overstaan van de jeugdige voetballers, voor enkele seconden over de grond rolden. Het laakbaar gedrag van de coach en supporters van Robinhood duurde een tijd voort en met de
grootste moeite slaagden omstanders erin partijen te scheiden. Nadat gemoederen enigszins gekalmeerd waren en omstanders erin geslaagd waren de arbiters af te schermen en weg te voeren, vond de coach het nodig zich los te rukken en de arbiter alsnog achterna te snellen, waardoor de zaak wederom escaleerde. Om orde op zaken te stellen, loste een omstander een waarschuwingsschot in de lucht. 

We kunnen verschillende kanten op met hetgeen zich op die bewuste dag heeft afgespeeld en het zou me te ver voeren om alles hier aan te stippen. Echter springt het belang van de veiligheid bij voetbalwedstrijden in het oog. Temeer daar het ging om jeugdigen die aan het sporten waren. De sfeer zou een gemoedelijke moeten zijn die niet alleen veilig is voor de sporters zelf, maar ook voor de supporters waaronder zeker ook broertjes en zusjes van de voetballers. Is dit voorval geëvalueerd door de verschillende actoren waaronder de commissie Jeugdvoetbal, het bestuur van de betrokken verenigingen, de oudercommissies en als laatst, maar niet de minste de arbiterscommissie? Uit het voorval blijkt dat de veiligheid bij jeugdwedstrijden een punt van zorg is en de manier waarop de coach op andere gedachten is gebracht, geeft reden tot ernstige bezorgdheid. 

Na het incident heeft de coach publiekelijk zijn verontschuldigingen aangeboden. Ook zijn er vanuit verschillende hoeken terecht bezorgde reacties gekomen en natuurlijk ook reacties van afkeuring. Wat ik echter heb gemist is dat de gemoedstoestand van de coach, nimmer aandacht heeft gekregen. Als een coach bij een jeugdwedstrijd zo uit zijn slof schiet, zou dat een indicatie kunnen zijn dat er veel meer aan de hand is. Heeft deze coach de nodige begeleiding gehad na zijn vroegtijdige terugkeer uit Jamaica? Hij heeft in zijn kortstondige carrière het nodige te verwerken gehad, dus zou het goed zijn indien die omstandigheden ook worden meegenomen bij de bepaling van een eventuele strafmaat. Heeft deze gewezen international de steun gehad waar hij om vroeg na terugkeer uit het buitenland? Indien zijn actieve voetbalcarrière definitief voorbij is, heet hij mentale begeleiding gehad om dat zo goed mogelijk te kunnen verwerken?

Het gedrag van de coach is onder geen beding goed te praten, maar wanneer iemand die doorgaans rust uitstraalt, zich op dergelijke wijze laat gaan, dan is het gedrag een onderzoek waard. De verschillende actoren betrokken bij dit incident moeten alles in het werk stellen om de onderste steen boven te halen en daarna de juiste maatregelen nemen, zodat het zich niet herhaalt. Voorts moet de veiligheid opgevoerd worden. De jeugdige sporters die dit onsmakelijk incident van nabij hebben meegemaakt moeten door hun verenigingen begeleid worden. Hen moet duidelijk gemaakt worden dat dit niet de manier is om gerezen problemen op te lossen, ook al meen je in jouw recht te staan. Het belang van zelfbeheersing moet helder en duidelijk worden uitgelegd. Deze zaak mag geenszins op zijn beloop gelaten worden. De stadions moeten veilige havens zijn waar hele gezinnen met een gerust hart naartoe kunnen om iemand uit de familie of een vriend, aan te vuren.

Mireille Hoepel

| starnieuws | Door: Redactie