SURINAME KOERST NAAR NIEUW TIJDPERK, VIJFTIG JAAR NA ONAFHANKELIJKHEIDS-VERKLARING
| united news | Door: Redactie
Foto: president jennifer Geerlings-Simons.
Vijftig jaar na de historische onafhankelijkheid van 25 november 1975 kijkt Suriname met hernieuwde verwachting naar de toekomst.
De recente offshore-olievondsten bieden het vooruitzicht op een economische transformatie die het land kan uit tillen tot een van de meest welvarende naties in het Caribisch gebied.
Toen premier Henck Arron in 1975 in het parlement aankondigde dat de voormalige Nederlandse kolonie zelfstandig zou worden, sloot Suriname zich aan bij de rij Caribische landen die eerder, vooral van Groot-Brittannië, hun onafhankelijkheid hadden verworven. Maar de jonge republiek werd al snel geconfronteerd met instabiliteit: vijf jaar later greep een groep onderofficieren de
De periode van militair bestuur tussen 1980 en 1987 liet diepe sporen na. De economie kwijnde weg en spanningen met Nederland en andere Westerse landen, die lokale guerrillagroepen ondersteunden, mondden uit in een bloedige interne oorlog. Ongeveer vijfhonderd mensen kwamen om. In een dorp in Zuidoost-Suriname werden meer dan vijftig burgers gedood omdat zij geen informatie over rebellen zouden hebben verstrekt.
Daarvoor hadden de Decembermoorden van 1982 het land al geschokt: vijftien critici van het regime – onder wie vier journalisten – werden geëxecuteerd. De later
Toch overheerst dit jubileumjaar een voorzichtig optimisme. De verwachting dat de offshore-olieproductie in 2028 van start gaat, voedt de hoop op ontwikkeling in het hele land, en in het bijzonder het vaak vergeten binnenland. President Jennifer Simons, 71, die dit jaar met een meerpartijencoalitie de verkiezingen won en de eerste vrouwelijke president van Suriname werd, spreekt van “betere tijden die in zicht komen” voor de ruim 600.000 inwoners.
“Ik ben hier om te dienen,” zei zij onlangs. “Ik zal mijn kennis, kracht en inzet gebruiken om onze rijkdom beschikbaar te maken voor al onze mensen, met speciale aandacht voor onze jongeren.”
Sociaal activist Eduard Hartgens ziet eveneens een kansrijke toekomst, maar waarschuwt dat Suriname zijn geschiedenis niet mag vergeten. In een recente mediabijdrage schetste hij de weg van crises en herstel die het land heeft afgelegd: de staatsgrepen van 1980 en 1990, de Decembermoorden, de vliegtuigcrash van juni 1989 waarbij 178 van de 187 inzittenden – onder wie topvoetballers – omkwamen, de neergang van de bauxietsector, aanhoudende corruptie en de blijvende invloed van Nederland, vijftig jaar na de onafhankelijkheid.
Volgens Hartgens staat Suriname nu “op een kruispunt”: “Er is voor het eerst in lange tijd realistische hoop dankzij de olie- en gasvooruitzichten. Die inkomsten kunnen scholen bouwen, wegen herstellen, landbouw moderniseren en ongelijkheid verkleinen. Maar ze kunnen het land ook opnieuw belasten als oude gewoontes de overhand krijgen. Suriname is geen mislukking, geen triomf – het is een land dat nog zoekt naar wat het wil worden.”
Begin december bezoeken koning Willem-Alexander en koningin Máxima Paramaribo om de jubileumvieringen voort te zetten. Lokale organisaties en herstelbewegingen kondigen aan de gelegenheid te zullen aangrijpen om de kwestie van herstelbetalingen opnieuw onder de aandacht te brengen, nadat de koning eerder formeel zijn excuses aanbood voor de rol van Nederland in de trans-Atlantische slavernij.
UNITEDNEWS|MENS EN MAATSCHAPPIJ
| united news | Door: Redactie
