Reactie op artikel: “Misiekaba: ‘A sheriff disi na wan popo-sheriff'”
| waterkant | Door: Redactie
[INGEZONDEN] – In reactie op de uitspraken van de heer André Misiekaba over president Santokhi en de weigering om Desi Bouterse met staatseer te begraven, is het belangrijk om enkele zaken recht te zetten. De discussie rondom de nalatenschap van Bouterse en de kritiek op het huidige bestuur moeten in een bredere context worden geplaatst, waarin ook de schade die de NDP-regering heeft aangericht aan Suriname wordt meegenomen.
De vraag of Desi Bouterse met staatseer begraven zou moeten worden, is niet louter een kwestie van politieke voorkeur, maar van historische en morele overwegingen. Zijn presidentschap en militaire bewind hebben diepe sporen
Een belangrijk aspect dat Misiekaba gemakshalve negeert, is de desastreuze economische situatie die de NDP-regering heeft achtergelaten.
In plaats van structurele hervormingen door te voeren die armoede op de lange termijn konden verminderen, creëerde de NDP een systeem waarin burgers afhankelijk werden van overheidssteun zonder economische vooruitzichten. Dit kortetermijnbeleid was niet duurzaam en heeft uiteindelijk bijgedragen aan de financiële crisis waarin Suriname zich nu bevindt.
Het is cruciaal om te benadrukken dat de huidige economische problemen van Suriname niet uit het niets zijn ontstaan. De NDP-regering heeft Suriname achtergelaten met een torenhoge schuldenlast. Onder het bewind van Bouterse groeide de buitenlandse schuld explosief en werden leningen afgesloten zonder duidelijk afbetalingsplan. Toen de regering-Santokhi in 2020 aantrad, werd al snel duidelijk hoe ernstig de situatie was:
Door dit wanbeleid verloor Suriname het vertrouwen van internationale financiële instellingen, wat leidde tot een verdere verzwakking van de economie en een instorting van de Surinaamse dollar. De regering-Santokhi moest hierdoor zware bezuinigingsmaatregelen nemen, wat bij delen van de bevolking onvrede veroorzaakte. Echter, het is belangrijk om te begrijpen dat deze maatregelen noodzakelijk waren om de rotzooi van de vorige regering op te ruimen.
Wat extra opmerkelijk is, is dat André Misiekaba zelf eerder afstand nam van de koers van de NDP en kritiek had op het financiële beleid van de regering-Bouterse. Dat hij nu weer als een verdediger van diezelfde NDP optreedt, roept vragen op over zijn geloofwaardigheid en werkelijke intenties.
Het is makkelijk om kritiek te leveren op het huidige bestuur zonder verantwoordelijkheid te nemen voor de financiële en bestuurlijke chaos die men zelf heeft veroorzaakt. In plaats van afleidingsmanoeuvres en politieke retoriek zou Misiekaba beter moeten reflecteren op de rol die hij en zijn partij hebben gespeeld in de huidige problemen van Suriname.
Suriname heeft geen behoefte aan politieke onrust en verdelende uitspraken, maar aan constructieve oplossingen en leiderschap dat verantwoordelijkheid neemt. De focus moet liggen op economische stabiliteit, het herstellen van vertrouwen in het bestuur en het creëren van duurzame werkgelegenheid.
Het is tijd dat politici als Misiekaba stoppen met het herschrijven van de geschiedenis en in plaats daarvan bijdragen aan echte vooruitgang voor Suriname.
Fares I. Naipal
| waterkant | Door: Redactie
