Politieke samenwerking en historische lessen: een kritische reflectie
| waterkant | Door: Redactie
[INGEZONDEN] – De aanloop naar de verkiezingen van 25 mei 2025 brengt niet alleen politieke beloftes en campagnes met zich mee, maar ook stevige uitspraken over toekomstige samenwerkingen. In de afgelopen dagen hebben prominente leden van De Nationale Assemblée (DNA) en voorzitters van politieke partijen laten weten met wie ze na de verkiezingen wel of niet in zee willen gaan.
Elke serieuze politieke partij beschikt over een wetenschappelijk bureau dat na elke verkiezing een grondige en objectieve analyse zou moeten maken. Op basis daarvan wordt het hoofdbestuur geadviseerd over strategie en samenwerking. Desondanks gebeurt het vaak dat politieke partijen zich pas
Een recente uitspraak van Patricia Etnel, DNA-lid van de Nationale Partij Suriname (NPS), heeft de aandacht getrokken. Tijdens een interview met journalist Harderwijk gaf zij aan dat de NPS na de verkiezingen niet met de VHP zal samenwerken, omdat zij zich benadeeld voelen door de partij binnen de huidige regering. Echter, toen haar werd gevraagd of de NPS een samenwerking met de NDP zou overwegen, liet zij
Dit standpunt roept kritische vragen op, vooral als men kijkt naar de politieke geschiedenis van Suriname. De gebeurtenissen na de staatsgreep van 25 februari 1980, waarbij prominente politici zoals H. Arron, O. Van Genderen en O. Rodgers ten onrechte in de staatsgevangenis werden geplaatst, zijn niet vergeten. Politieke allianties en samenwerking moeten niet enkel gebaseerd zijn op recente ervaringen, maar ook op bredere historische en ethische overwegingen.
Om dit in perspectief te plaatsen, is het belangrijk om te herinneren hoe de NPS in het verleden zelf politieke steun heeft ontvangen. In 1955 verloor de NPS alle zetels in Paramaribo aan het Eenheidsfront (E.F.), waardoor de partij nauwelijks invloed had in de Staten van Suriname. Dankzij de strategische steun van J. Lachmon en de VHP, kon Johan Pengel een zetel in Saramacca veroveren en uiteindelijk zijn politieke carrière voortzetten. Zonder deze tussenkomst zou de NPS destijds ernstig verzwakt zijn.
Politieke keuzes en allianties moeten niet alleen worden gebaseerd op korte termijn strategieën of persoonlijke ervaringen binnen een regeringsperiode, maar moeten een bredere historische en morele grondslag hebben. Het is een feit dat de politieke realiteit pas na 25 mei 2025 echt duidelijk zal worden, maar het is verstandig om te leren van het verleden en te vermijden dat kortzichtigheid de koers van een partij bepaalt.
Of zoals de filosoof Socrates (469-399 v.C.) het treffend verwoordde:“Onwetendheid is de bron van alle kwaad.”
Hardeo Ramadhin
| waterkant | Door: Redactie
