
Politieke opportuniteit en selectief geheugen
| snc.com | Door: Redactie
Reactie Fares I. Naipal op ingezonden stuk Amzad Abdoel
Het ingezonden stuk van Amzad Abdoel van 4 september 2025 vraagt om een kritische lezing. Niet omdat de zorgen over het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) onbelangrijk zouden zijn—integendeel, elk signaal van misstanden verdient serieus onderzoek—maar omdat toon en inhoud eerder doen denken aan karaktermoord dan aan een constructieve bijdrage aan de waarheid.
De lezer wordt overspoeld met scheldwoorden, zware kwalificaties en suggestieve verdachtmakingen. Zulke retoriek wekt misschien korte tijd verontwaardiging op, maar biedt de samenleving geen duidelijkheid. Integendeel: ze leidt tot verwarring en polarisatie.
Corruptie is niet selectief
Laat er geen misverstand over bestaan: corruptie is
Dat is een uitgangspunt waar elke weldenkende burger achter kan staan: integriteit is niet onderhandelbaar en mag nooit selectief toegepast worden.
Abdoels selectieve verontwaardiging
Juist daarom is de rol die Abdoel zich nu aanmeet opmerkelijk. Vandaag profileert hij zich als hoeder van moraal, maar zijn eigen politieke verleden spreekt een ander verhaal.
Waar was zijn stem toen Suriname in de periode 2010–2020 werd meegesleurd in corruptie,
Daarbij komt dat Abdoel volgens gedocumenteerde bronnen zelf heeft geprofiteerd van het systeem dat hij nu aanvalt. In 2012 zou hij, kort na zijn steun aan de omstreden Amnestiewet, een terrein van 14.000 m² hebben toegewezen gekregen, terwijl tientallen andere aanvragen jarenlang bleven liggen. Zulke feiten ondermijnen de geloofwaardigheid van zijn huidige verontwaardiging.
Politieke zelfbehoud en frustratie
Ook zijn persoonlijke motieven spelen een rol. Zijn teleurstelling over het mislopen van een positie in het huidige kabinet is door hemzelf publiekelijk uitgesproken. Het is dan moeilijk de felle toon van zijn recente stukken los te zien van een poging zichzelf opnieuw relevant te maken binnen de NDP. Het oogt meer als een strategie van zelfbehoud dan als een principiële strijd tegen corruptie.
Tot slot
Suriname heeft geen behoefte aan politieke theaterstukken of selectieve aanvallen. Wat nodig is, zijn feiten, onafhankelijk onderzoek en consequent optreden tegen corruptie, ongeacht de persoon of partij. Alleen zo kan vertrouwen in bestuur en politiek worden hersteld.
Het volk verdient leiderschap dat zich baseert op principes en waarheid—niet op opportunisme en persoonlijke frustraties.
| snc.com | Door: Redactie