‘Permanent incidentalisme’
| de ware tijd | Door: Redactie
REFLECTIE / Iwan Brave
Soms denk je van de hoed en de rand te weten van een onderwerp. Dan komt er na al die decennia verrassend een ‘nieuw detail’ naar voren. In dit geval van de ‘revolutie’ van 25 februari 1980, onder ‘vaderlandlievende’ leiding van bevelhebber Desi Bouterse. En wat een revolte; het land tolt er nog steeds van, met Santokhi als ‘clumsy Indiana Jones’ in de actuele hoofdrol, die amper de teugels kan beheersen.
Dat ‘nieuwe detail’ is Iwan Mahadew, ex-legerofficier van het Nationaal Leger, toen Bouterse zijn ‘Resident Evil’-hoofdrol met verve vervulde. Toen bij mij het verzoek kwam voor een
Mahadew schreef ‘geschiedenis’ van zich af. Zijn kant van het verhaal wilde hij niet ‘het graf mee innemen’
Maar zijn jongere broer was Guno Mahadew, van de ‘Groep van 16’-coupplegers. Die werd tijdens een ‘strandwandeling’ met Bouterse in Copacabana, Brazilië meegesleurd door een ‘grote golf’. Zoals Jona door de walvis werd opgeslokt. Alleen in dit macabere sprookje spoelde Guno niet levend aan.
Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! En het boek is een must-read. ‘De Tweesprong’ gaat ‘over keuzes die je leven bepalen’. Mahadew
Vooral Mahadews filerende onderbouwingen boeien. Van Bouterses aangedikte ‘heroïsch leiderschap’ blijft niets over. “Er was geen relatie tussen de richting, de inrichting en de verrichting. Dat was funest.” En daardoor “continu sprake van een crisissituatie en permanent incidentalisme”. Bulls-eye!
Het boek houdt daarmee het hedendaagse Suriname een spiegel voor, dat “amper leert van het verleden”. Ook onder Santokhi hobbelen we, door ontbrekende samenhang, ‘van crisis naar crisis’ in constante staat van ‘permanent incidentalisme’.
| de ware tijd | Door: Redactie
