Leefgebieden aan Surinaamse zijde van Marowijnerivier raken ontvolkt
| dagblad suriname | Door: Redactie
Vanaf het ontstaan van de binnenlandse oorlog doet zich een ontwikkeling voor aan de Surinaamse zijde van de Marowijnerivier waarbij dorpen en leefgemeenschappen steeds meer ontvolkt raken. Dit komt door de systematische ontwikkeling op sociaal-maatschappelijk vlak van nederzettingen aan de Frans Guyanese zijde van de grensrivier. Die ontwikkeling is duidelijk gericht op het zo aantrekkelijk mogelijk maken van het wonen, werken en leven op Frans-Guyanees grondgebied.
Op onderwijsgebied is het zelfs zo dat aanzienlijke aantallen kinderen van dorpen aan de Surinaamse zijde een school aan de Frans Guyanese kant bezoeken, terwijl in hun dorpen scholen aanwezig zijn.
Het Assembleelid Ronny Asabina (BEP)
Op Langa Tabiki, waar het stamhoofd van de Paramaccaners is gezeteld, bezoekt de helft van de schoolgaanden de school aan de Franse kant. Dit terwijl in het dorp een lagere school aanwezig is. Dat de kinderen de school aan de Franse zijde van
In het verlengde van Langa Tabiki ligt de woongemeenschap Pikin Tabiki, die ondertussen voor 90 procent is ontvolkt. Men is allemaal naar de Franse Guyanese kant getrokken. Dezelfde ontwikkeling voltrekt zich in woongebieden beneden de Tapanahoni. Asabina zegt dat vanuit de centrale overheid van Suriname er geen beleid komt gericht om mensen in die gebieden het gevoel te laten krijgen, dat ze gewaardeerd worden.
Situatie onderwijs triest
De situatie voor de binnenlandse oorlog was totaal anders. Toen moesten de Fransen van het dorp Gran Santi voor de meest basale zaken, zoals gezondheidszorg, benedenwaarts trekken richting Stoelmanseiland. Vandaag de dag trekt iedereen in dat gebied aan de Surinaamse zijde naar Gran Santi aan de Franse kant. Het is volgens Asabina nu niet duidelijk of zelfs de school te Gonini Mofo nog open gaat. Het boven Tapanahoni-gebied dat 7 tot 8 dorpen telt, kent volgens de parlementariër geen leerjaar 9 en leerjaar 10. Voor dit gebied staat vast dat het eerste kwartaal van het schooljaar als verloren mag worden beschouwd.
Voor het beneden Tapanohoni-gebied waar leerlingen van leerjaar 9 en leerjaar 10 onderwijs volgen om Stoelmanseiland, is de school pas vorige week open gegaan. Voor enkele belangrijke vakken zijn er bovendien ook geen leerkrachten aanwezig. Dus voor die vakken kan geen onderwijs worden geboden aan de kinderen.
In het gebied rond de dorpen Karmel en Manlobi zijn de scholen nog niet open. De situatie is hetzelfde in de inheemse gebieden, meer richting het zuiden zoals Coeroenie, Amatopo, Apetina, Kwamalasamutu, Alalapadu en Sipaliwini Savanna. Hier zijn de scholen naar weten van Asabina pas in de derde week van november begonnen. “De situatie is triest”, aldus het Assembleelid.
SS
| dagblad suriname | Door: Redactie
