De stille overname: Guyana’s strijd tegen nieuwe golf van kolonisatie
| dagblad suriname | Door: Redactie
De wurggreep van invloed
In de schaduwen van politieke en juridische gebouwen fluisteren Guyanese commentatoren over een nieuwe dreiging, een sluipende roof die zich vermomt als samenwerking. Machtige naties cascamiteren hun invloed, promoten tegenprestaties die uitmonden in onzichtbare boeien. Met vleiende aanbiedingen om lokale militairen te trainen, werpen ze zich op als weldoeners, maar in Guyana’s achtertuin sluimert een meer sinistere realiteit.
Dit wordt weergegeven door commentatoren in Guyana, zoals ook Glenn Lall in ‘The Glenn Lall Show’, een goed beluisterd radioprogramma dat wordt uitgezonden via Kaieteur Radio.
Het net van controle
Onder het mom van samenwerking wurmt de vreemde macht zich binnen in
Het verlies van stem
Gestaag ebt de kracht weg van het volk, als een rivier die door buitenstaanders wordt omgeleid. De toekomst lijkt gevormd onder een wolk van eroderende zelfbeschikking, waar Guyanezen slechts toeschouwers zijn in hun eigen land. De hand die voedt, zal ook de hand zijn die beveelt, waarschuwen de critici.
Militaire immuniteit en voorrechten
Langzaam beginnen tweedelijns pionnen de trom te roeren voor het vestigen van een Amerikaanse militaire basis in Guyana, als reactie op het conflict met Venezuela.
Aan de horizon doemen Amerikaanse militaire bases op, zones die zich onttrekken aan de lokale wetten en gebruiken. Ze vormen extraterritoriale vluchthavens, waarbinnen hun manschappen vrijgesteld zijn van reguliere procedures. Immigratiewetten, juridische aansprakelijkheid, het gebruikelijke vertoon van paspoorten bij grenzen, dit alles vervalt in schril contrast met de status van gewone Guyanezen – en zelfs met die van diplomaten. In Ghana heeft deze praktijk al voet aan wal gekregen; een voorbode voor wat Guyana kan verwachten.
De dreigende schaduw van militaire bases
De roep om militaire installaties begint in kracht toe te nemen, alsof het een mantra is die de komst van een voorbestemde toekomst bezegelt. Echter, deze structuren beloven weinig goeds voor het Guyanese volk. Ze belichamen macht die de lokale autoriteiten en zelfs de nationale regering overschaduwt, waarbij Guyana langzaam maar zeker inschikkelijkheid wordt geïnjecteerd.
Het verminderde volk
Door deze bevoorrechte regelingen nestelt het gevoel van onderdanigheid zich in de harten van zij die ooit trots waren op hun zelfstandigheid. De kloof tussen de ‘beschermers’ en de ‘beschermden’ groeit, waarbij de laatste een levenswijze opgedrongen krijgt die hun eigen belangen ondermijnt.
De ware intenties ongesluierd
Maar, laat er geen misverstand bestaan over de werkelijke bedoelingen van deze ‘beschermheren’. Zij komen niet om Guyana te assisteren, maar om hun eigen posities te consolideren, om datgene te bewaken wat hen dient en niet wat Guyana hoort te dienen. Guyana, ooit een land met de belofte van een onbevlekte toekomst, staat op het spel.
De somberheid van verlies
Guyana staat op een tweesprong, terwijl de sluier van bescherming wordt geweven tot een deken die vrijheid smoort. Terwijl de wereld toekijkt, vestigt zich een nieuw hoofdstuk van onttakeling verpakt als ontwikkelingshulp. Guyana’s erfgoed en toekomst worden schijnbaar verhandeld, zonder dat de ware kost ooit volledig zal worden begrepen. Het is een scenario dat smeekt om waakzaamheid, om een volk dat opstaat en zegt: “Tot hier en niet verder.” Guyana mag niet verliezen.
| dagblad suriname | Door: Redactie
