De burgemeester van Little Bombay aan de Noordzee
| volkskrant | Door: Peter de Waard
Iwan Raghoebarsing was een centrale figuur in de Surinaams-Hindoestaanse gemeenschap in Den Haag, een netwerker die problemen oploste in een relaxte sfeer.
Hij was luchtverkeersleider op Johan Adolf Pengel Airport, vroeger luchthaven Zanderij, bij Paramaribo. In 1993 kwam Iwan Raghoebarsing met zijn vrouw en twee kinderen naar Nederland. ‘Ik wilde mijn kinderen betere kansen geven, want de economie van Suriname was een puinhoop’, zei hij. Maar in Nederland had hij geen kans om zijn oude baan als luchtverkeersleider op te pakken.
Uiteindelijk zag hij een vacature voor een functie bij de douane. Hij solliciteerde. ‘U behoeft geen betrekking
Na de opleiding in Elspeet werd hij op vliegveld Zestienhoven geplaatst. Hier specialiseerde hij zich in intellectueel eigendom – de opsporing van namaakspullen. Later werd hij geplaatst bij Post.NL in Den Haag, want veel namaak arriveert hier met de post. Hij was een gewaardeerd collega.
In Den Haag werd hij een centrale figuur in de Surinaams-Hindoestaanse gemeenschap. Soms werd hij de burgemeester van Little
Raghoebarsing overleed 27 april op de ic van het Alrijne Ziekenhuis in Leiderdorp aan de gevolgen van corona. ‘Op een gegeven moment hielp ook de beademingsapparatuur niet meer’, zegt Chander Mahabier, voorzitter van sociëteit Tagore, een hindoestaanse netwerkorganisatie. Iwan was daar secretaris.
Iwan Soebhaschand Raghoebarsing, zoals zijn volledige naam luidt, had een bijzondere achtergrond. Zijn hindoestaanse voorouders waren agrariërs in de binnenlanden van Suriname. Zijn vader trok naar Paramaribo waar hij zich vestigde als kleermaker. Hij trouwde met een katholiek meisje, waar de vijf kinderen – naast Iwan en Stanley waren er in het gezin nog een zoon en twee dochters – een hindoestaanse en katholieke opvoeding kregen.
In Nederland voelde Raghoebarsing zich al snel thuis. Publicist Roy Khemradj, die hem kent van Vahon Radio, noemt hem een maatschappelijke duizendpoot. ‘Behalve bij Tagore en Vahon was hij bestuurslid bij de Nederlandse Hindoe Ouderenbond en de Arya Samaj, de vrijzinnige stromingen in het hindoeïsme. Vaak was hij de secretaris, echt een man van aanpakken die heel goed kon organiseren.’
Behalve een netwerker was hij een bruggenbouwer. Hij wist verschillende conflicten op te lossen, vaak alleen door een relaxte sfeer te creëren. ‘Hij was geen jurist maar vaak was hij de juristen te slim af. Hij kon zichzelf relativeren. Hij had een scooter die leek op die van Willem Holleeder. Op een gegeven moment werd gezegd: ‘Daar komt Holleeder’. Daar kon hij echt om lachen.’
Twee jaar geleden presenteerde hij als een echte gentleman, zegt Khemradj, de familiekroniek van zijn broer Stanley, Uit de klei van Saramacca. ‘Trots was Iwan ook dat met het boek een belangrijk aspect van de Surinaams-Hindoestaanse geschiedenis was vastgelegd; een huwelijk tussen de katholieke Trees en de Hindoestaanse Nandoe; zijn ouders.’
foto: Iwan RaghoebarsingBeeld Privé-archief
| volkskrant | Door: Peter de Waard
