CIRCA US$ 700.000 NODIG AAN NOODHULP WEGENS EXTREME DROOGTE IN BINNENLAND
| united news | Door: Redactie
Fotocompilatie: Twee binnenlandbewoners voor een uitgedroogd rivierbed.
Door de aanhoudende droogte in het binnenland zijn circa 40.600 mensen getroffen. Natuurlijke waterbronnen zijn uitgeput, waardoor gemeenschappen afhankelijk zijn geworden van vervuild rivierwater, wat leidt tot wijdverspreide ziekten zoals diarree.
Dat stelt de VN-organisatie Unicef in een dinsdag uitgegeven ‘Situation Report’ over de situatie in het achterland. Noodhulp aan de getroffen gebieden gaat circa US$ 700.000 kosten.
Het stelt dat medische dienstverlening wordt belemmerd omdat gezondheidsdiensten tekort aan schoon water hebben. Het onderwijs wordt verstoord door niet-functionerende sanitaire voorzieningen, wat gevolgen heeft voor de opleiding en gezondheid van kinderen. “Voedselonzekerheid is verergerd door opeenvolgende mislukte
Gegevens van de Medische Zending laten een toename zien van gevallen van diarree bij kinderen onder de vijf, met name in Sipaliwini, waar gezondheidsvoorzieningen onderbezet zijn. Klinieken melden tekort aan medische benodigdheden, personeel en schoon water, waardoor kwetsbare groepen, onder wie zwangere vrouwen en ondervoede kinderen verzorgen onvoldoende kunnen worden geholpen.
Op basis van voorlopige beoordelingen
Reagerend op vragen over de situatie in het binnenland zei president Chandrikapersad Santokhi dinsdag in het parlement, dat de regering SRD 26 miljoen heeft vrijgemaakt voor noodhulp aan de getroffen gebieden. Intussen is een luchtbrug opgezet om levensmiddelen en andere noodzakelijke goederen vanuit Paramaribo naar de getroffenen te brengen. Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen had Abop-fractielid Genevievre Jordan aandacht van de regering gevraagd voor de situatie in het achterland. Zij zei de indruk te hebben dat de regering de mensen in de getroffen gebieden is vergeten. President Santokhi sprak dit tegen. “We are not leaving anyone behind”, zei hij.
Om de aanhoudende droogtecrisis effectief aan te pakken, moet het mobiliseren van middelen gericht zijn op zowel onmiddellijke noodhulp als het opbouwen van veerkracht op de lange termijn. Regionale mechanismen moeten worden benut, ondanks de huidige financieringsbeperkingen. Daarom kan samenwerking met regionale partners en bredere initiatieven in het Amazonegebied, zoals die in Brazilië, Peru en Bolivia, de zichtbaarheid vergroten en grensoverschrijdende financieringsmogelijkheden mogelijk maken.
Daarnaast moeten partnerschappen met particuliere donoren, internationale NGO’s en ontwikkelingsagentschappen worden nagestreefd om financiële en logistieke steun te verkrijgen. Door de impact van interventies te benadrukken, waaronder verbetering van de bad- en was infrastructuur en gerichte gezondheidsreacties, kunnen donoren worden aangetrokken die investeren in zowel noodhulp als duurzame ontwikkelingsdoelen, meent Unicef.
Unicef becijfert dat achtendertig procent van de getroffenen jonger is dan achttien jaar, terwijl 30 procent van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd is. Tien procent van de getroffenen is ouder dan 60 jaar. “Over het geheel genomen heeft naar schatting 70 procent van de inwoners humanitaire hulp nodig (28.420)”, aldus Unicef. Opgedeeld naar regio’s zijn in het Boven-Surinamegebied 52 dorpen getroffen met samen 24.768 mensen; in het Tapanahony-gebied gaat het om 87 dorpen met 13.380 personen. In Coeroeni lijden vijf dorpen 2.452 mensen onder de extreme klimaatsituatie. Op basis van rapportages van het Nationaal Coördinatiecentrum voor Rampenbeheersing (NCCR) en de Medische Zending wordt het binnenland geconfronteerd met een snel escalerende humanitaire crisis veroorzaakt door langdurige en ernstige droogte.
Het NCCR-rapport stelt dat de meeste van de gemeenschappen bijna uitsluitend afhankelijk zijn van regenwater en rivieren voor drinkwater, landbouw en dagelijkse activiteiten. De langdurige droogte heeft de waterstand drastisch verlaagd, waardoor deze bronnen onvoldoende of onveilig zijn voor gebruik.
De situatie wordt verergerd door de afgelegen aard van deze gemeenschappen, beperkte infrastructuur en hoge transportkosten, waardoor een veelzijdige crisis ontstaat die van invloed is op water-, voedsel-, gezondheids- en onderwijssystemen. Unicef: “Kwetsbare groepen, onder wie kinderen, zwangere vrouwen en ouderen, lopen een verhoogd risico op ondervoeding en slechte hygiëne vanwege het gebrek aan adequate toegang tot schoon water, sanitaire voorzieningen en voldoende gezondheidszorg.”
Als reactie op de situatie hebben Unicef en partners maatregelen genomen om de effecten van de droogte te verzachten en om te voorzien in onmiddellijke en lange termijn behoeften. In dat kader zijn noodrantsoenen water en voedsel via de lucht en per boot naar afgelegen dorpen vervoerd voor distributie door lokale autoriteiten en gemeenschapsleiders. Er zijn strategische hubs opgezet om efficiënte levering aan omliggende gemeenschappen te garanderen.
Bad- en was faciliteiten in dorpen, klinieken en scholen, zijn geüpgraded met als doel het verbeteren van de toegang tot schoon water en goede sanitaire voorzieningen. Daarnaast worden hygiënepromotiecampagnes ondernomen en educatief materiaal verdeeld om het bewustzijn van de gemeenschap te vergroten. Ook in het gebied rond de dorpen Pelele Tepu en Coeroeni zijn hulpacties ondernomen.
Met de interventies wordt beoogd onmiddellijke hulp door voedsel- en waterdistributie aan de meest kwetsbare bevolkingsgroepen; vermindering van door water overgedragen ziekten door verbeterde was-infrastructuur en hygiëne-educatie; verhoogde veerkracht in gemeenschappen via regenwateropvangsystemen, gendergevoelige faciliteiten en gezondheidseducatie. De interventies worden geplaagd door uitdagingen zoals de afstand tot de locaties met beperkte infrastructuur voor transport en distributie. Toegang tot veel gebieden vereist lucht- of boottransport en de infrastructuur in deze gemeenschappen is tot op zekere hoogte onderontwikkeld, wat de levering van essentiële diensten bemoeilijkt.
Maar ook onvoldoende financiering en voorraden belemmeren de omvang van interventies. Suriname staat, aldus Unicef, voor unieke uitdagingen vanwege zijn geografische ligging. Als onderdeel van zowel het Amazone- als het Caribisch gebied, kunnen er problemen ontstaan met betrekking tot het afstemmen op regionale financieringsstromen. Voorts vereist duurzame gedragsverandering in hygiëne- en sanitaire praktijken voortdurende ondersteuning en monitoring.
Om de crisis in het binnenland aan te pakken, is het essentieel om bad- en wasfaciliteiten uit te breiden door de toegang tot schoon water te vergroten via extra opslagtanks en waterzuiveringssystemen. Hygiënepromotie-/gezondheidscampagnes moeten ook worden geïmplementeerd om gemeenschappen te informeren over veilige waterbehandeling en sanitaire voorzieningen. Gezondheidszorgsystemen moeten worden versterkt door meer mobiele gezondheidsteams in te zetten, medische hulpmiddelen te leveren aan klinieken en zich te richten op ondervoeding en door water overgedragen ziekten. De investeringen in wateropslag- en regenwateropvangsystemen dienen te worden verhoogd. Daarnaast is het essentieel om regelmatige monitoring en evaluatie van interventieresultaten te garanderen en samen te pleiten voor extra financiering om tekorten aan middelen te dichten en humanitaire inspanningen te vergroten.
UNITEDNEWS
| united news | Door: Redactie