Blog verkiezingen in Suriname: ‘Naar een tv-debatcultuur’
| waterkant | Door: Redactie
Suriname stond tot voor kort niet bekend als het land van de tv-debatten, maar het lijkt er in deze verkiezingscampagne op dat dit onderdeel definitief lijkt doorgebroken. Maandag waren we getuige van een groot debat – Suriname kiest – waar bijna alle lijsttrekkers aan meededen. President Chan Santokhi (VHP), vicepresident Ronnie Brunswijk (ABOP) en oppositiepoliticus Gregory Rusland (NPS) lieten verstek gaan.
Het debat duurde lang, maar was toegespitst op inhoudelijke onderwerpen zoals het bekende ‘oil and gas’ en had scherpe stellingen. Kandidaten speelden soms op de man, maar de moderatie greep relatief snel in. Wel was het bijzonder dat microfoons op
Televisiedebatten zijn in Nederland leidend geworden in de campagnetijd. Vrijwel alles gebeurt op tv, radio en in de online media. Van massa meetings, lange toespraken of grote vergezichten is bijna geen sprake. In Europa zijn het Nederland en Groot-Brittannië waar de media in de campagne het meest dominant zijn. In die zin is het daar doorgeschoten in
Terug naar Paramaribo, waar collega Chris Aalberts en ikzelf woensdag voor onze podcast te gast bij een tv-debat van de Vereniging van Economisten Suriname (VES). Dat was een marathon die vier uur duurde. Er waren zes kandidaten aanwezig, onder wie VHP-kopstuk Asis Gajadien en NDP-voorzitter Jenny Simons. Ze gingen in op stellingen in drie thema’s waar telkens meer dan een uur voor werd uitgetrokken. Drie deskundige panelleden en burgers in de zaal stelden vragen. Het was democratische participatie optima forma.
Vier uur en zonder pauze. Dan vraag je veel van je aanwezigen en van je kijkers. Mensen liepen tussendoor even weg, onder wie collega Aalberts. Hij trok het even niet en haalde koffie om het vol te houden. Ik achtervolgde hem. Niet dat het debat saai of oninteressant was: net als maandag was de inhoud leidend en werden er veel beloftes gedaan. Zo zeiden alle partijen een ‘code of conduct’ te hebben en zeiden ze het logge Surinaamse overheidsapparaat te willen aanpakken. Dat geeft de burger hier moed. Of misschien toch niet?
Corruptie is een groot thema bij deze verkiezingen. Alle partijen zeggen er tegen te zijn en het te willen aanpakken, maar verwijten elkaar geregeld corrupt te zijn. Met name de VHP van president Santokhi wordt ervan beschuldigd ‘friends and family’ te hebben veroordeeld ten opzichte van anderen. Vrienden, bekenden, familieleden en vertrouwelingen vullen posten in, maar de vraag bij velen is of zij dat wel naar behoren doen.
Beryl Vreden, denker en econome met een eigen YouTube-kanaal, weet het zeker. ‘Suriname is al een kleptocratie,’ zei ze donderdag tegen me, nadat ik haar had gevraagd of het land een kleptocratie kan worden zodra de ‘oil and gas’ in 2028 uit de grond gepompt wordt. In Paramaribo gaf ze bij de Woman, Power en Politics Foundation een lezing over politiek, leiderschap en integriteit. Zij stelde dat het twee voor twaalf is en dat Surinamers goed moeten nadenken op wie ze op 25 mei gaan stemmen. Beloftes en mooie woorden zijn er altijd, maar de vraag is of alles straks niet zal blijven doorgaan zoals het tot nu toe altijd is gegaan.
Podcast 4:
Kemal Rijken
Kemal Rijken is journalist, schrijver, presentator, historicus en politicoloog. Voor de verkiezingen van 25 mei 2025 reist hij af naar Suriname om verslag te doen in een blog op Waterkant.Net. Samen met collega Chris Aalberts maakt hij ‘Verkiezingen in Suriname, een podcast’ waarin ze vertellen van hun bevindingen in het land en op de actualiteit ingaan.
Rijken is werkzaam in Nederland en daarbuiten. Eerder schreef hij verschillende boeken, waaronder ‘Monarchie, koningshuizen in Europa vanaf 1940, geschiedenis, uitdagingen en overlevingskansen’, ‘Eigen Volk’, ‘Van der Laan, biografie van een burgemeester’ en
| waterkant | Door: Redactie
