Suriname en landelijk bestuur
| starnieuws | Door: Redactie
Het inluiden van een nieuw jaar biedt een moment van reflectie en bezinning. Terwijl individuen vaak hun persoonlijke doelen formuleren zoals gezonder leven of financiële stabiliteit, kan het voor een land als geheel een uitdagender proces zijn.
In Suriname hebben sociaal-economische problemen, waaronder inflatie en werkloosheid, een directe impact op het dagelijks leven van de Surinamers. Voor veel mensen isde realiteit dat ze moeite hebben om rond te komen, wat de dringende behoefte aan stabiliteit en groei benadrukt. Politieke onrust en sociale ongelijkheid dragen bij aan een gevoel van onzekerheid, wat het vertrouwen in de overheid en haar vermogen om veranderingen door te voeren verder verzwakt. De hoop dat het beter gaat in Suriname kan niet genoeg zijn om structurele veranderingen te bewerkstelligen die nodig zijn.Verantwoordelijk voor bestuurAfgelopen decennia is bewezen dat het geen enkele regering gelukt is om Suriname naar een hoger niveau te tillen. Kenmerkend is dat in alle gevallen de schuld van achteruitgang c.q. stilstand in
de schoenen van de president wordt geschoven. Het is Vene of het is Bosje, of Bouta of Santokhi... laten we nou eerlijk zijn: de verantwoordelijkheid voor ontwikkeling ligt niet alleen bij de president, maar ook bij ministers, districtsvertegenwoordigers, volksvertegenwoordigers en de bevolking als geheel.Onder leiding van president Santokhi zijn er in de huidige regeringsperiode inspanningen gedaan om de politieke voering en bestuur na een periode van politieke onrust en economische problemen een andere koers te geven. Echter, er zijn nog uitdagingen zoals corruptie en sociale ongelijkheden.Mijns inziens: De noodzaak voor een duidelijke visie en strategie voor de toekomst is essentieel om positieve verandering te realiseren. Reflectie op het verleden kan helpen om lessen te trekken en een solide basis te leggen voor de toekomst.BestuurssysteemEen belangrijk moment in 2025 waar we ons moeten richten is 25 mei, de dag waarop elke burger zijn verantwoordingsplicht heeft om zelf te bepalen wie zij geschikt achten om het land te besturen. Suriname heeft verschillende ontwikkelingen doorgemaakt, zoals de dekolonisatie, de strijd voor burgerrechten en de verschuivingen in politieke macht.Op papier is er sprake van een democratisch systeem. Hoewel deskundigheid en technische kennis een belangrijke rol spelen in het beleid en de besluitvorming, vooral op cruciale gebieden zoals gezondheid, veiligheid en productie, zien we dat de politieke context en de invloed van politieke partijen ook aanzienlijk zijn. Het effect hiervan is dat in 50 jaar tijd dat zeker niet geleid heeft tot een welvarende staat.Wat kenmerkend is in de afgelopen decennia, is dat de bestuursvorm vaste kenmerken draagt van een autocratisch bestuurssysteem. Hoewel autocratie een grote mate van efficiëntie kan bieden op de korte termijn, gaat dit ten koste van de vrijheid en de mensenrechten en bovenal harmonie. De hamvraag is: Wat voor bestuurssysteem heeft Suriname nodig voor welvaart en welzijn gezien de huidige complexe vraagstukken met kwesties als armoede, corruptie en verdeeldheid van de bevolking? Technocratie kan effectieve integrale oplossingen bieden, maar kan ook het belang van burgerbetrokkenheid en politieke legitimiteit verwaarlozen. Het vinden van een balans tussen technocratie en de trias politica (wetgeving, uitvoering en recht) kan essentieel zijn om de uitdagingen aan te pakken.Grootste bedreiging Wanneer een groot deel van de bevolking niet over voldoende onderwijs beschikt, kan dit leiden tot een gebrek aan kritische denkvaardigheden. Mensen zijn dan mogelijk meer vatbaar voor desinformatie en beïnvloeding door sociale media en het politieke geschreeuw op podia. Het is heel eng en gevaarlijk als zaken als ressentimenten de kop opsteken. Voor zover mij bekend is nooit in de geschiedenis rassentegenstellingen onder Surinamers zo openlijk tentoongesteld, Hoe kan het zover zijn gekomen dat thans de rassendiscriminatie hoogtij viert in ons land terwijl Surinamers pleiten voor 'zij aan zij', 'schouder aan schouder', 'soso lobi'? Is de missie van integratie van bevolkingsgroepen (onze bromty dyari) toch nog mislukt na pakweg 45 jaar?Tot slotOm echte vooruitgang te boeken moet er een gezamenlijke inspanning zijn van niet alleen politieke partijen, maar ook de samenleving als geheel, inclusief onderwijsinstellingen en de media. Een focus op inclusiviteit en rechtvaardigheid kan helpen om een sociaal klimaat te creëren waarin iedereen zich gehoord en gerespecteerd voelt.Voor de komende verkiezingen zouden deelnemende politieke partijen nu al met een heldere uitleg moeten komen over hun identiteit wat betreft hun politieke organisatie en bestuurssysteem (democratie, autocratie en/of technocratie). Voor verdere discussie en analyse is het essentieel dat deze en andere relevante onderwerpen in het publieke debat worden meegenomen, vooral met het oog op de toekomst van Suriname.T. Sansaar
| starnieuws | Door: Redactie
