SURINAAMSE MIDDENKLASSE BIJNA ‘WEGGEVAAGD’, HUISARTS LUIDT NOODKLOK OVER SOCIALE EN MEDISCHE GEVOLGEN
| united news | Door: Redactie
Auteur en foto: Dr. Asha Mungra
De aanhoudende economische crisis in Suriname heeft ingrijpende gevolgen voor de gezondheid en het welzijn van veel burgers. Dr. Asha Mungra, een maatschappelijk bewogen huisarts in Paramaribo, luidt de noodklok over de ernstige economische problemen die veel mensen treffen. Volgens haar is een aanzienlijk deel van de middenklasse in de praktijk weggevaagd, waardoor een brede laag van de bevolking nu arm is geworden. Deze situatie kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, toenemende wanhoop en sociale spanningen.
Uit de dagelijkse praktijk van Dr. Mungra blijkt dat gezondheidszorg voor velen onbereikbaar en onbetaalbaar is geworden. Patiënten zoeken vaak pas
Een aanzienlijk deel van de bevolking kan de dure premies niet meer betalen en is daardoor onverzekerd. Zelfs met een basisverzekering blijven essentiële medicijnen en specialistische zorg onbetaalbaar door hoge bijkomende kosten. Fysiotherapie moet aanvankelijk door SZF-verzekerden zelf worden betaald, waardoor patiënten na bijvoorbeeld fracturen of een CVA vaak de noodzakelijke revalidatie missen. Dit leidt regelmatig tot blijvende lichamelijke schade en chronische klachten.
De armoede vertaalt zich direct in voeding. Dr. Mungra ziet steeds vaker vitaminetekorten, zoals ijzergebreksanemie en vitamine B12-deficiëntie, omdat gezond voedsel — vlees, vis, groenten en fruit —
De financiële druk is volgens de huisarts de drijvende kracht achter een toenemende mate van psychologische en sociale problemen. Constante geldzorgen veroorzaken aanzienlijke psychologische stress, die zich kan uiten in fysieke klachten zoals spanningshoofdpijn en hyperventilatie. Langdurige stress verhoogt bovendien het risico op hart- en vaatziekten, zoals hartinfarcten en beroertes.
Veel mensen zijn emotioneel sterk gespannen, met een lage frustratietolerantie, waardoor agressief gedrag vaker voorkomt met name in het verkeer, in openbare ruimtes en in de thuissituatie, vaak uitmondend in huiselijk geweld en femicide, inclusief geweld door (ex-)partners.
Sommige mensen keren door de druk juist naar binnen. Aanhoudende wanhoop en uitzichtloosheid leiden tot somberheid en depressieve gevoelens. Bij een deel kan dit uitmonden in suïcidale gedachten en, in uiterste gevallen, een voltooide suïcide.
De wanhopige zoektocht naar inkomsten zet kwetsbare groepen onder grote druk en dwingt soms tot moeilijke keuzes:
Vrouwen en jonge meisjes zien zich genoodzaakt hun diensten aan te bieden, traditioneel of via digitale platforms (bijv. webcamwerk). Dit brengt risico’s met zich mee, zowel voor hun gezondheid en psychisch welzijn, als door het omgaan met onbekende of potentieel agressieve personen.
Studenten (jongens en meisjes) nemen soms risico’s door te werken in extreem veeleisende banen, zoals callcenters met nachtdiensten, terwijl ze daarnaast hun opleiding proberen te volgen. Dit kan leiden tot schooluitval, hoge stressniveaus en burn-outklachten.
Dr. Mungra wijst erop dat opeenvolgende regeringen veel beloven, maar er niet in slagen de financiële crisis effectief aan te pakken. Cruciale posten worden vaak ingevuld door mensen zonder benodigde deskundigheid, zoals partijloyalisten of bekenden van politici. “Een samenleving kan alleen goed functioneren als mensen met kennis en ervaring fundamenten leggen en crises kunnen managen. Door incompetente personen te benoemen, komen oplossingen niet dichterbij,” zegt zij.
Ze noemt het onaanvaardbaar dat een salarisverhoging van 130.000 SRD wordt doorgevoerd voor volksvertegenwoordigers, terwijl het volk geen reserves heeft en verder verarmt. Dit staat in scherp contrast met de armoede waarin burgers dagelijks verkeren, ondanks dat zij deze volksvertegenwoordigers hebben gekozen in de hoop dat hun belangen zouden worden behartigd.
Dr. Mungra waarschuwt dat de eenzijdige focus van de regering op toekomstige olie- en gasinkomsten onverantwoord is. Dit biedt geen onmiddellijke, duurzame oplossingen. De aanhoudende stilte in de samenleving wijst volgens haar op een ‘stilte voor de storm’, wat suggereert dat het volk zijn geduld verliest.
Terugkijkend op 50 jaar onafhankelijkheid benadrukt Dr. Mungra dat dit moment niet alleen voor feestelijkheden bedoeld is. Ze wijst erop dat het land financieel afhankelijker is geworden en dat veel burgers — waaronder hoger kader, zorgverleners, onderwijzers en andere essentiële beroepsgroepen — het land verlaten.
Ze roept politieke leiders op om stil te staan bij de gevolgen van deze voortdurende uittocht en de verantwoordelijkheid die zij dragen voor het creëren van perspectief, stabiliteit en vertrouwen. Volgens haar vraagt deze fase van de geschiedenis om bezinning, eerlijkheid en koersvast leiderschap, zodat het land niet verder afglijdt, maar opnieuw kan bouwen aan een toekomst waarin burgers vertrouwen hebben en willen blijven.
INGEZONDEN
| united news | Door: Redactie
