• maandag 07 October 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

Sohansingh: Onze broeders waren geen ordinaire coupplegers

| starnieuws | Door: Redactie

Rani Sohansingh tijdens de herdenkingsdienst van de OGV vrijdag. (Foto: René Gompers)

"Ik hoop dat de daders wederom worden veroordeeld en hun gevangenisstraf zullen uitzitten en dat met het eindvonnis het komt vast te staan dat onze broeders geen ordinaire coupplegers waren, waarvan zij steeds, door met name de leider van de moordenaars, zijn bestempeld. Onze broeders

zullen met dit vonnis, wederom, dan ook in hun eer en goede naam worden hersteld, zoals ook de rechtstaat dan in dit opzicht wordt hersteld". Dit zei Rani Sohansingh, zus van Robby Sohansingh die samen met 14 andere critici van het toenmalige militair bewind is vermoord op 8 december 1982. Gisteren was de laatste herdenkingsdienst van de Organisatie voor Gerechtigheid en Vrede.

"Wie had ooit gedacht dat een strafzaak zo lang zou duren. Wij zijn nu precies 41 jaren verder na 8 december 1982, en er is nog geen eindvonnis. Nu is aangekondigd dat op 20 december 2023

de einduitspraak zal komen", merkte Sohansingh op. Zij rekende uit dat dit strafproces dan 16 jaren en 20 dagen heeft geduurd (30 november 2007-20 december 2023). "Ik heb mijzelf vaak afgevraagd: hoe lang het strafproces zou hebben geduurd, indien de 'verdachten' reeds bij de aanvang van het proces of bij de uitspraken in eerste aanleg, in hechtenis waren genomen? Ik denk, dat de verdachten in dat geval geen gebruik zouden hebben gemaakt van hun eindeloze rechten, die de vele vertragingen van het strafproces met zich meebrachten en dat de einduitspraak dan allang was geweest."

"Ook heb ik mij afgevraagd hoe rechtvaardig het is, dat op de moordenaars van een vijftienvoudige moord op weerloze slachtoffers slechts 20 of 10 jaren gevangenisstraf van toepassing is. Ja, ik ken het antwoord: onze strafwetgeving die toen van toepassing was! Daar mogen wij dan maar mee leven! Wet boven recht dus. Het lijkt wel alsof juist aan de verdachten alle rechten toekomen en slachtoffers en nabestaanden geen of nauwelijks rechten hebben. Wij hebben steeds rekening moeten houden met de rechten van de “verdachten”, wrakingen, ziekte, autopech, jarige vrouw, amnestiewet, intimidaties et cetera, waardoor de strafzaak steeds werd uitgesteld en vertraagd.

Onze broeders zijn op 8 december 1982, vandaag dus 41 jaar geleden, op wrede en brute wijze uit onze levens gerukt door een stelletje gewetenloze moordenaars. Deze beulen hebben 41 jaren hun leven door kunnen leiden, terwijl de nabestaanden 41 jaren in onzekerheid en kwelling leven, roepende om gerechtigheid. Hoort dat zo in een rechtsstaat? De laffe daders hebben onze weerloze broeders genadeloos gemarteld en meedogenloos doorzeefd met kogels, maar durven niet voor de consequenties van hun daden in te staan. Nee, ze maken gebruik van hun rechten om zo lang mogelijk uit de gevangenis te blijven.

Maar…waar zijn de rechten van de slachtoffers en nabestaanden? De nabestaanden hebben in eerste aanleg bij de Krijgsraad gevraagd zich te mogen voegen teneinde ook een bijdrage te kunnen leveren aan het bewijs tegen de verdachten en uiting te geven aan het door de daders aangedane leed. Helaas is dat niet toegestaan door de Krijgsraad, omdat onze wet daar  niet in voorziet. Het lijkt er inderdaad op dat Gerechtigheid Geen Tijd Kent en slachtoffers en nabestaanden geen rechten hebben.

Gerechtigheid Kent Geen Tijd, maar er komt een einduitspraak, of zo u wilt, Gerechtigheid. Naar mijn mening wel laat, maar gelukkig niet te laat. Wij hopen dat 20 december 2023 de eindvonnissen inderdaad zullen worden uitgesproken en er geen verder uitstel komt. Het adagium Justice Delayed is Justice Denied zal dan in dit geval niet van toepassing zijn. Het is nu meer dan ooit tijd dat de daders (wederom) zullen worden veroordeeld en nu eindelijk hun straf gaan uitzitten. Het is tot nu toe ook niet bekend wat er verder gaat gebeuren met de twee personen, die in 2019 bij verstek tot 10 jaar gevangenisstraf zijn veroordeeld, doch in het buitenland verblijven.

Ik hoop dat de daders, zonder aanziens des persoons,  hun straf volledig uitzitten tot het eind: dus geen gratie of strafkorting. Ik hoop dat geruchten hierover op onwaarheid berusten. Anders zou Suriname zich zowel nationaal als internationaal onsterfelijk belachelijk maken door, na een strafproces van meer dan 16 jaren de daders, of moet ik zeggen de hoofddader, anders te bejegenen dan een andere wegens moord veroordeelde crimineel. Geen enkel slachtoffer of nabestaande zou bij schending van hun rechten moeten meemaken wat wij hebben ervaren: het is een verschrikkelijke lijdensweg.  

Wat ons sterk heeft gehouden en de moed heeft gegeven om door te gaan met onze strijd voor Gerechtigheid, is het Vertrouwen in onze Rechterlijke Macht en de Rechtsstaat, alsook de ondersteuning en medeleven van u allen. Helaas zijn een aantal personen die betrokken waren bij de massacre op 8 december 1982, de dans ontsprongen: door overlijden, door een vrijspraak of doordat zij niet op de lijst van verdachten zijn opgebracht. Als nabestaanden hebben wij het hoofd ook daarvoor gebogen. Wij hebben dan ook geen andere keus dan hun over te laten aan uiteindelijke Gerechtigheid van de Almachtige", zei Sohansingh.

| starnieuws | Door: Redactie