
President Simons schittert met Surinaamse diversiteit op VN-wereldforum
| starnieuws | Door: Redactie
Maar kan ontwikkeling worden bereikt met een Mamio-regering?
Terwijl president Trump in een egotrip de Verenigde Naties en het multilateralisme de grond in boorde, omhulde president Simons mens, gezondheid, cultuur en natuur in een Surinaamse diversiteitsmantel als voorbeeld voor de wereld.
Diversiteit
Simons wees op positieve strategieën voor behoud van duurzaamheid in Suriname. Ze benadrukte ook de belangrijke rol van inheemse en marrongemeenschappen bij het behoud van ten minste 90% bosbedekking en de duurzaamheid van Suriname.
Natuurbeschermingscoalitie
Helemaal passend in de diversiteitsstrategie van Simons is de toezegging van een coalitie van internationale natuurbeschermingsorganisaties om minstens 20 miljoen Amerikaanse dollar beschikbaar te maken als ondersteuning bij de bosbescherming. Deze coalitie dringt erop aan dat Suriname in 2025 de Wet Duurzaam Natuurbeheer aanneemt en staat achter het behoud van ten minste 90% bosbedekking. De focus ligt op samenwerking met Surinaamse partners om nieuwe beschermde gebieden op te zetten en te beheren, ecotoerisme en natuurvriendelijke werkgelegenheid te stimuleren en de rechten van inheemse en tribale gemeenschappen te waarborgen.
Spagaat
Het betreft historisch gegroeide belangen bij de legale en illegale exploitatie van natuurlijke hulpbronnen (o.a. goud, bauxiet en hout). De samenwerking tussen partij- en etnische elites in de huidige coalitie gaat – net als bij vele voorgaande Mamio-regeringen – gepaard met inefficiënte machtsdeling en versnippering binnen de Surinaamse staat, zoals de verdeling van honderden posten (staatsbedrijven, dc’s, ambassadeposten en andere posities binnen de overheid). De circa 200 inactieve beleidsadviseurs (actieve onbekwame beleidsadviseurs niet meegeteld) spreken boekdelen over een gedegenereerd staatsapparaat.
Het is hoog tijd dat onze samenleving en de regering goed begrijpen waarom alle pogingen om Suriname op een ontwikkelingsspoor te zetten via grootschalige mijnbouwproductie zijn mislukt. Er zijn vijf redenen voor het niet bereiken van ontwikkeling:
a) het ontbreken van een integraal ontwikkelingsplan dat uitgaat van het vormen, mobiliseren en inzetten van een eigen ontwikkelingspotentieel;
b) vernietiging van natuur en inheemse/tribale gemeenschappen;
c) toenemende economische ongelijkheid met oneerlijke verdeling van land en natuurlijke hulpbronnen;
d) geen adequate planning en financiering van educatie en sociale ontwikkeling;
e) het institutioneel en qua deskundigheid instorten van het overvolle overheidsapparaat.
Vreedzame maar krachteloze democratie
Terwijl ook deze regering etnische harmonie en anti-corruptie predikt, zijn er enorme beperkingen:
* De Mamio-verdeling van sleutelposten binnen het staatsapparaat bevordert het ‘regelen’ van overwegend ondeskundige partijloyalisten, wat verlammend werkt op vernieuwing en ontwikkeling;
* Beleidsversnippering en bemensing binnen ministeries en staatsbedrijven volgens Mamio-principe, met partijloyalisten, resulteert in enorme institutionele neergang;
* Ontwikkelingsinitiatieven worden geblokkeerd door een achterhaalde plantage-ontwikkelingsstrategie in een nieuw jasje van bauxiet, goud en olie.
| starnieuws | Door: Redactie