NOGMAALS HET IMF-HERSTELPROGRAMMA
| united news | Door: Redactie
Auteur: Kenneth Sukul
De vraag waar de winstbelastingen en dividend van Newmont, IamGold en Staatsolie ter waarde van USD 3,4 miljard zijn gebleven, en waarom Suriname, met een positieve betalingsbalans van gemiddeld 870 miljoen USD per jaar van 2020 tot en met 2023, een IMF-herstelprogramma nodig heeft, is ook gesteld tijdens de persconferentie van het IMF op woensdag 13 februari.
Het IMF voert elk jaar een artikel 4-consultatie uit in Suriname waarbij zij de Centrale Bank van Suriname bezoeken, het ministerie van Financiën en ook andere relevante organisaties spreken. Dus zij zijn bekend met de inkomsten en uitgaven van Suriname. Dat is
Het herstelprogramma
Voor elk herstelprogramma is het van belang dat de werkelijke oorzaken van het probleem, in dit geval de financiële crisis, goed worden geïdentificeerd. Daarna kunnen er oplossingsmodellen in een tijdschema worden geplaatst. In het eerder gepubliceerde artikel
“Het IMF-Herstelprogramma: een Showcase” zijn aan de hand van cijfers van de CBvS, in
Het missen en tekortschieten van inkomsten door verspilling, corruptie, en het niet innen van winstbelastingen bij lokale bedrijven zijn daarbij buiten beschouwing gelaten. In de afgelopen drie jaar heeft het IMF steeds gehamerd op de vermindering van de overheidsuitgaven, het stopzetten van subsidies en het verhogen van de tarieven van benzine, water en elektriciteit. Voor de gecreëerde armoede mocht de regering de samenleving compenseren met het zogenaamde sociale programma, gefinancierd uit een lening van ruim 690 miljoen USD van het IMF. Over het eerdergenoemde beleid dat onzichtbare inkomsten en inkomstenderving veroorzaakt, is op geen enkel moment gesproken.
Het succes van het IMF-herstelprogramma
Volgens het IMF en de regering is het herstelprogramma een groot succes en moet het worden gekoesterd. Als meetpunt wordt verwezen naar de stabiele koers, die nu op 36,50 SRD voor een USD zou zijn. Volgens het IMF moet de regering nog de tarieven van SWM en EBS aanpassen en het grote overheidsapparaat terugbrengen. Hierdoor zou de overheid geld overhouden om de rest van de meer dan 55.000 ambtenaren beter te betalen. Het feit dat minstens 10% van de arbeidsbevolking werkloos is en een groot deel daarvan buiten het overheidsapparaat werkzaam is en ook slachtoffer is van het herstelprogramma, lijken zij echter over het hoofd te zien.
Een ander succes is de herstructurering of uitstel van aflossingen van buitenlandse leningen. Wat het IMF en de regering niet vertellen, is hoe de samenleving de meer dan 400% verarming (IDB 2023) terug zal dringen en hoe zaken als de gezondheidszorg, onderwijs en andere benodigdheden voor economische groei de komende vijf jaar zullen worden betaald. Suriname importeert vrijwel alles wat het consumeert en wat het produceert heeft een USD-component van minstens 60%. Dat betekent dat wanneer de gezondheidszorg, het onderwijs, huisvesting, enzovoort worden aangepakt, de vraag naar USD zal stijgen en daarmee ook de koers, tenzij de USD-inkomsten van de staat zichtbaar worden gemaakt.
Om een levensstandaard te bereiken vergelijkbaar met bijvoorbeeld Barbados, moet het inkomen per hoofd van de bevolking minstens 10.000 USD bedragen. Met de huidige economische groei van 2,3% is dat praktisch onmogelijk in de eerste 20 jaar. De inkomsten uit olie, gas en de “local content” waar de regering het volk steeds mee geruststelt, zullen misschien over 5 jaar zichtbaar zijn. Met het succes van het IMF en de regering kan de SRD alleen stabiel blijven als de samenleving arm blijft.
Internationale hulp bij verspilling en bevordering van corruptie
De verspilling van overheidsinkomsten en corruptie zijn ook voortgezet in aanwezigheid van het IMF. Dit blijkt uit het betalen van 7,5 miljoen USD aan een particulier voor de bouw van huizen zonder inschrijving, het Sabakoe bouwproject waarvoor 12,6 miljoen USD is betaald en de kavels zijn uitgegeven aan onder andere leden van DNA en partijleden, het leveren van 52.000 pakketten aan het kabinet van de president zonder inschrijving, onderhandse gunningen voor het opruimen van kanalen in verschillende districten, de sloop van het politiebureau aan de Wanicastraat, de bouw van de vergaderzaal van de DNA, enzovoort. Terwijl de regering geen geld heeft voor de gezondheidszorg en onderwijs.
Ook internationale organisaties zoals de IDB werken hieraan mee. In dit kader moge verwezen worden naar de bouw van een brug over het Saramaccakanaal bij van hogerhuystraat voor 25 miljoen USD zonder inschrijving en is de Oost-Westverbinding van Jenny naar Wageningen geasfalteerd waarbij niet de staat, maar de aannemer wordt gefinancierd voor 5 miljoen USD. Ook hier vond geen inschrijving plaats. Ironisch genoeg leent dezelfde IDB 150 miljoen USD aan de staat om het overheidsbestuur transparanter te maken.
Waarom heeft de IDB Suriname geen geld geleend om het Goud Instituut op te zetten of een internationaal bedrijf betaald om te controleren of bedrijven als IamGold, Newmont, Staatsolie en binnenkort ook de oliebedrijven op zee, hun belastingverplichtingen op de juiste wijze hebben voldaan? Onlangs leverde een dergelijke actie Guyana miljoenen USD op bij controle van de boeken van slechts één bedrijf (Exxon).
De OMO van de CBvS en het IMF
Volgens Anastacia Guscina van het IMF is de Open Markt Operatie succesvol geweest. Men zou geen kritiek moeten hebben op de CBvS omdat daarmee de bank wordt verzwakt. Met andere woorden, Suriname zou geen probleem moeten maken van het feit dat de CBvS, met ruim 480 medewerkers waarvan 80 economen, niet in staat is om de oorzaken van de financiële crisis in beeld te brengen en de juiste monetaire maatregelen te nemen. Ook niet dat ze meer dan twee jaar nodig hadden om het jaarverslag van 2020 te publiceren, terwijl het verslag van 2021 nog steeds niet is gepubliceerd. Wat voor voorbeeld geeft de CBvS aan de banken en andere instellingen die ze moet controleren?
Volgens de IMF-vertegenwoordiger zou de koers erger kunnen zijn zonder de OMO, en moet iemand uiteindelijk betalen voor dat goede resultaat. Deze stelling lijkt sterk op het beleid van de vorige regering. Die had destijds honderd miljoen USD uit de kasreserves van de particuliere banken aan een cambio geschonken om mensen te helpen met hun huishuur. Ook toen bleef de koers stijgen op de zwarte markt en moest de gemeenschap opdraaien voor die honderd miljoen USD.
De toename van armoede met 400% ten opzichte van 2016 (IDB 2023) en de verdere stijging na 2022, samen met de koers (40 SRD), zijn waarschijnlijk aan haar voorbijgegaan. Met dit zware offer van de gemeenschap waren binnen een jaar de opbrengsten uit de rijstsector met ruim 100 miljoen verhoogd, een supermodern houtverwerkingsbedrijf opgezet dat naast de export van verwerkt hout en houtproducten ook kon voorzien in de lokale behoefte van meer dan 20.000 woningen, en nog eens 30 miljoen USD per jaar aan importvervanging kon doen, evenals de bananenexport weer naar het oude niveau kon tillen. Echter, dat was niet het doel van de hulp van het IMF.
Het resultaat van het IMF-herstelprogramma
De resultaten die het IMF-programma de samenleving tot nu toe heeft opgeleverd, zijn dat de belangrijkste oorzaak van de financiële crisis, het onttrekken van winstbelastingen van grote bedrijven (nu al ruim 3,4 miljard USD), de verspilling en corruptie binnen de staatsbedrijven, de ministeries en het kabinet van de president onverminderd doorgaan.
De samenleving is meer dan 400% armer geworden ten opzichte van 2016. De banken en financiële instellingen zijn meer dan 5 miljard USD rijker geworden ten koste van de samenleving. De staatsschulden, ruim 3 miljard USD waarvan een groot deel is verdwenen door corruptie en verspilling, zullen door toekomstige generaties moeten worden terugbetaald.
INGEZONDEN
| united news | Door: Redactie
