‘KETI KOTI MARKEERT HET BEGIN VAN EEN BEVRIJDING DIE NOG ALTIJD GAANDE IS’
| united news | Door: Redactie
Auteur: Auset Ankh Re | Bron: De Telegraaf.
Op Keti Koti, de herdenking van het slavernijverleden én de viering van de afschaffing van de slavernij, doet consultant en trainer Auset Ankh Re een oproep aan de nazaten van onderdrukkers – want de dag heeft betekenis voor iedereen.
Keti Koti nodigt uit tot het maken van een fundamentele keuze: vasthouden aan systemen die ons allemaal kleiner maken, of verbinding. Keti Koti wordt vaak ervaren als ‘iets van hen’. Een herdenking voor degenen die iets zou zijn aangedaan, waarbij ‘men’ dan snel refereert aan ‘de zwarte mens’ (een term die zelf overigens problematisch is).
Ze zien het als een verhaal dat hen raakt, niet als een waarheid die hen definieert. Maar dit is een misvatting die ons allemaal arm maakt. Want Keti Koti markeert niet alleen het einde van een systeem dat lichamen in ketenen legde, het markeert het begin van een bevrijding die nog altijd gaande is. Een bevrijding die net zo dringend nodig is voor degenen wier voorouders de ketenen smeedden.
Structuren leven voort in zielen
We spreken vandaag vaak
En die structuren leven niet alleen voort in systemen en instituties, ze leven voort in zielen. In de zielen van hen wier voorouders leerden anderen als eigendom te zien. In de zielen van hen die vandaag nog steeds, bewust of onbewust, superioriteitsmechanismen in stand houden die hun wortels hebben in de tijd waarin mens-zijn selectief werd toegekend.
Voordat je een ander probeert te breken, breekt er eerst iets in jou. En dat gebroken ‘iets’ vraagt om heling.
Spirituele catastrofe
Slavernij is niet alleen een systeem van economische uitbuiting; het is een spirituele catastrofe. Om een medemens tot eigendom te kunnen maken, moet je eerst afstand nemen van je eigen menselijkheid. Je moet delen van jezelf amputeren: je empathie, je geweten, je natuurlijke neiging tot verbinding.
Superioriteitsdenken lijkt misschien krachtig, maar is in werkelijkheid een uiting van diepe onzekerheid en afgescheidenheid. Wie zich werkelijk thuis voelt in zichzelf, heeft geen behoefte om boven een ander te staan. Want wat zegt het over je geestelijke gesteldheid als je alleen jezelf kunt waarderen door een ander te ontkennen? Het antwoord is confronterend: onderdrukking is altijd zelfdestructie vermomd als macht.
Racisme creëert niet alleen afstand tussen mensen, het breekt de brug tussen jou en je eigen essentie. Die essentie is empathie, verbondenheid, compassie. Telkens wanneer je die essentie negeert om een ander als ‘minder’ te beschouwen, raak je verder verwijderd van jezelf.
Gevangenismuren voor de bouwer
De muren die werden gebouwd om ‘de ander’ buiten te houden, werden uiteindelijk gevangenismuren voor de bouwer zelf. Wie leeft in de illusie van scheiding, leeft in permanente angst. Angst om de ander, angst om status te verliezen, angst om zelf ‘de ander’ te worden. En die angst leeft voort. In het ongemak bij diverse wijken. In de defensieve reacties op gesprekken over privilege. In de neiging om uitsluiting te rationaliseren in plaats van te onderzoeken. Daarom is Keti Koti ook jouw dag. Niet uit schuldgevoel of politieke correctheid, maar uit existentiële noodzaak. Want zolang superioriteitsmechanismen voortleven in zielen en systemen, is niemand werkelijk vrij.
Degenen die tot slaaf werden gemaakt en hun nakomelingen dragen de pijn van wat hun werd aangedaan. (Hoewel ik de term ‘nazaten van tot slaaf gemaakten’ weiger – onze identiteit mag niet worden gefixeerd op onderdrukking, maar moet geworteld blijven in onze oorspronkelijke grootsheid – gebruik ik deze hier om begrepen te worden.) Maar de nazaten van hen die slavernij in stand hielden, dragen een ander soort litteken: die vervreemding van hun eigen menselijkheid. De vraag is: waar sta jij nu in het proces van het herontdekken van die menselijkheid?
Herstel van integriteit
Elke bewuste keuze tegen racisme en discriminatie is niet alleen een daad van rechtvaardigheid, maar ook van zelfgenezing. Het is een herstel van integriteit, een terugkeer naar wie je werkelijk bent onder de lagen van angst, conditionering en ideologische vervorming. Want wie weigert om nog langer haat, angst of uitsluiting te voeden, kiest voor een vorm van innerlijke bevrijding. Je laat je ziel weer ademhalen. Je erkent dat ware vrijheid niet alleen ligt in sociale gelijkheid, maar in het herontdekken van je diepste zelf; de plek waar liefde en rechtvaardigheid elkaar vanzelf ontmoeten.
We hebben een andere, genezende vorm van kracht nodig. Geen macht over de ander, maar een diepgewortelde verbinding met de ‘ander’. Want wie niet verbonden leeft, leeft niet volledig. Racisme en discriminatie zijn niet alleen een sociaal-maatschappelijk probleem, ze zijn symptomen van een spirituele crisis. Een collectieve ontkoppeling van wie wij in wezen zijn: wezens van verbinding. Dus als op 1 juli de ketenen symbolisch worden doorbroken, besef dan dat het jouw ketenen zijn die ook worden geopend. De ketenen van vervreemding, van angst, van de illusie van scheiding.
Keti Koti nodigt ons allemaal uit tot het maken van een fundamentele keuze: blijf je vasthouden aan systemen die ons allemaal kleiner maken, of kies je voor de moed van verbinding? Het is tijd om te helen. Tijd om wakker te worden. Tijd om opnieuw te kiezen voor mens-zijn in zijn volste betekenis. En in dat woord ‘helen’ ligt een diepere waarheid verscholen: het woord ‘heel’. Je kunt pas werkelijk heel zijn als je de ander kunt omarmen. Want helen betekent ook terugkeren naar de oorspronkelijke heelheid waarin wij allen één zijn.
Opinie.
| united news | Door: Redactie
