JEFF BEZOS WIL HET LEVEN REKKEN DOOR MILJARDEN IN ANTI-VEROUDERINGSBEDRIJF TE POMPEN. MAAR IS HET WEL REALISTISCH ALLEMAAL?
| united news | Door: Redactie
Als je al het geld van de wereld hebt, vrij bent van de last van familie en kinderen, en de aarde vanuit de ruimte hebt gezien, wat blijft er dan over om voor te leven? Voor Jeff Bezos lijkt het antwoord: langer leven, mogelijk voor altijd.
Bezos en een paar andere superrijken hebben Hal Barron van GlaxoSmithKline aangeworven om Altos Labs te leiden, het ambitieuze nieuwe anti-verouderingsbedrijf dat al meteen kan rekenen op miljarden aan investeringen. Maar is het wel realistisch allemaal? Wat weten we eigenlijk over verouderen? Kunnen we de vergrijzing (en de dood) verslaan?
Veel van wat er gebeurt tijdens
Bezos, de gepensioneerde Amazon-oprichter die eerder deze maand 58 werd, heeft een team van topdokters en wetenschappers samengesteld om een startup te leiden die hij financierde. De missie van die startup klinkt een beetje sci-fi: het proces omkeren van veroudering en dus de dood trotseren.
De startup, Altos Labs genaamd, kwam vorige week woensdag uit stealth-modus met de aankondiging dat Hal Barron, de Chief Scientific Officer en president van
Altos Labs werd vorig jaar opgericht door Richard Klausner die het hoofd was van het National Cancer Institute in de VS. Het bedrijf kon bij de lancering meer dan 3 miljard dollar aan financiering veiligstellen. Het maakte niet bekend wie zijn investeerders zijn. Volgens MIT Technology Review, dat in september 2021 over het werk van het bedrijf rapporteerde, heeft Bezos de grootste bijdrage geleverd via zijn familie-investeringsbureau, Bezos Expeditions, en ook de Russisch-Israëlische miljardair Yuri Milner, 60, heeft flink geïnvesteerd via een familiestichting.
Indrukwekkend lijstje Nobelprijswinnaars
De startup heeft meerdere Nobelprijswinnaars aangetrokken om als raad van bestuur te dienen. Zoals Shinya Yamanaka, de winnaar van de Nobelprijs voor Geneeskunde 2012 voor zijn werk in stamcelonderzoek, Jennifer Doudna, de mede-winnaar van de Nobelprijs voor Scheikunde 2020 voor haar rol bij de ontwikkeling van de tool voor het bewerken van genen (CRISPR), Frances Arnold, die in 2018 de Nobelprijs voor Scheikunde won voor haar werk op het gebied van enzymentechnologie, en David Baltimore, een Nobelprijswinnaar voor Geneeskunde uit 1975. Yamanaka, professor aan de Japanse universiteit van Kyoto, zal ook dienen als senior wetenschappelijk adviseur van Altos Labs om toezicht te houden op onderzoeksactiviteiten in Japan.
“Altos probeert de paden van cellulaire verjongingsprogrammering te ontcijferen om een volledig nieuwe benadering van geneeskunde te creëren, een die gebaseerd is op de opkomende concepten van cellulaire gezondheid”, zei Klausner in een verklaring. “Opmerkelijk werk van de afgelopen jaren, beginnend met het kwantificeren van de cellulaire gezondheid en de mechanismen daarachter, in combinatie met het vermogen om cellen en weefsels effectief en veilig te herprogrammeren via verjongingsroutes, opent immers nieuw perspectief op de geneeskunde van de toekomst.”
Wat is verouderen precies?
Maar is het wel realistisch allemaal? Kunnen we de vergrijzing verslaan? Laten we even kijken hoe het werkt.
Veroudering is niet alleen een verandering in hoe we ons voelen of eruit zien, veroudering gebeurt op cellulair niveau. In een cultuurschaal in een laboratorium delen volwassen huidcellen zich ongeveer 50 keer voordat ze stoppen. Maar huidcellen van een pasgeboren baby kunnen zich 80 of 90 keer delen. En aan de andere kant delen cellen van een bejaarde zich slechts ongeveer twintig keer.
Veroudering zit ook in onze genen. Ons genetisch materiaal wordt in de loop van de tijd gewijzigd – er kunnen chemicaliën aan worden gehecht die veranderen welke genen worden in- of uitgeschakeld. Dit worden epigenetische veranderingen genoemd en ze nemen toe naarmate we ouder worden. Een ander soort verandering vindt plaats aan de uiteinden van het DNA van onze cel. Herhalende DNA-segmenten, telomeren genaamd, werken als de plastic punt van een schoenveter en voorkomen dat de gedraaide spoelen van genetisch materiaal aan de uiteinden gaan rafelen of aan elkaar knopen. Maar elke keer dat een cel zich deelt, worden deze telomeren korter. We weten niet of korte telomeren slechts een teken van veroudering zijn, zoals grijs haar, of deel uitmaken van het proces waardoor cellen verouderen.
De fundamentele vraag: waarom verouderen we?
Aangezien veroudering zo’n diepgaand effect heeft op onze cellen en genen – de hier genoemde effecten zijn slechts enkele voorbeelden – rijst een veel grotere vraag: waarom gebeurt dit? Waarom worden we ouder?
Er werd ooit gedacht dat veroudering plaatsvond in dienst van de voortdurende evolutie van soorten. Met andere woorden, de evolutie van een soort vereist een verloop van individuen. Een probleem met dit idee is echter dat het meeste leven op aarde nooit oud wordt. De meeste dieren worden gedood door roofdieren, ziekten, het klimaat of honger. Dus een ingebouwde limiet voor de levensduur van een dier is misschien niet belangrijk voor de evolutie.
Een andere opvatting is dat veroudering gewoon een neveneffect is van de schade die zich in de loop van de tijd opbouwt, veroorzaakt door ons metabolisme of blootstelling aan ultraviolet licht van de zon. We weten wel dat genen beschadigd raken naarmate we ouder worden, maar het is niet bewezen dat dit de veroudering direct stimuleert. Een andere mogelijkheid is dat veroudering is geëvolueerd als een verdediging tegen kanker. Omdat cellen in de loop van de tijd genetische schade ophopen, hebben ze mogelijk een proces ontwikkeld om niet te lang in het lichaam te blijven bestaan, voor het geval deze schade er uiteindelijk toe leidt dat een cel kanker wordt.
Senescentie
Naarmate we ouder worden, komen sommige lichaamscellen in een staat die senescentiewordt genoemd, waarin een cel in leven blijft maar stopt met delen. Ouderdomscellen hopen zich gedurende het hele leven op in het lichaam – vooral in de huid, lever, longen en milt – en hebben zowel gunstige als nadelige effecten.
Ze zijn gunstig omdat ze chemicaliën afscheiden die helpen beschadigd weefsel te herstellen, maar gedurende een lange periode, naarmate ouder wordende cellen in aantal toenemen, kunnen ze de normale structuur van organen en weefsels verstoren. Deze cellen kunnen een onderliggende oorzaak zijn van veel van de problemen die we met veroudering associëren. Muizen waarin senescente cellen werden gewist, manifesteerden een grote vertraging in het vertonen van tekenen van veroudering.
Veel van wat er gebeurt tijdens het ouder worden kunnen we beschrijven op het niveau van wat er fysiek met onze genen, cellen en organen gebeurt. Maar de fundamentele vraag waarom we ouder worden, staat nog steeds open. Naar alle waarschijnlijkheid is er meer dan één juist antwoord.
Niemand weet natuurlijk of het bedrijf van Bezos erin kan slagen om de levensduur van de mens te helpen verlengen. Maar wat wel duidelijk is, is dat door het bestuderen van veroudering, er ongetwijfeld opwindende nieuwe ontdekkingen naar voren zullen komen.
| united news | Door: Redactie
