Guyana en Suriname opgenomen in voorgesteld Caribisch ferrynetwerk, maar diepere CARICOM-integratie, havenupgrades noodzakelijk - UNECLAC
| snc.com | Door: Redactie
Guyana is geïdentificeerd als een van de vele Caribische landen die deel zouden kunnen uitmaken van een regionaal veerbootnetwerk dat naar verwachting goedkoper zal zijn dan vliegtickets als langzamere schepen worden gebruikt, en het voorgestelde publiek-private samenwerkingsmodel zou de verbetering van kades moeten omvatten, Dat blijkt uit een studie die is uitgevoerd in opdracht van de Economische Commissie voor Latijns-Amerika van de Verenigde Naties (ECLA).
Volgens het voorstel dat is opgesteld door de Associate Economic Affairs Officer van ECLAC's Infrastructure Services Unit in de International Trade and Integration Division, Diogo Aita, wordt Guyana genoemd in route 2 die Trinidad en Tobago
“Route 2 laat de beste winstmarges voor de service. Volgens de hoofdstudie zou het voor een frequentie van twee afvaarten per week één schip nodig hebben, zowel in het geval van een passagiersveerbootoptie (Mexico V) als voor de twee opties van hogesnelheidsveerboten (APT James en Bucco Reef). ”, staat in het document. De veerboten AMT2255 en Mexico V zijn langzamer en volgens het document zuiniger in gebruik.
Barbados, dat nauwere bilaterale betrekkingen smeedt op het gebied van voedselproductie en -voorziening, is niet
Trinidad en Tobago wordt genoemd als het belangrijkste knooppunt en St. Lucia als het secundaire knooppunt voor de vier voorgestelde routes.
Route 1 wordt voorgesteld als Colombia, Aruba, Bonaire, Curaçao, Trinidad en Tobago; route 3: Puerto Rico, Antigua y Barbuda, Guadalupe en Saint Lucia, en route 4: Saint Lucia, Saint Vincent, Grenada en Trinidad en Tobago.
"Dit servicevoorstel was gebaseerd op de maritieme handel die al bestond in het jaar 2019 tussen elke locatie", aldus het voorstel.
Volgens het document werden de routes geïdentificeerd op basis van de winstgevendheid van elke route per schip als economische resultaten van de implementatie van de veerdienst, zonder toevoeging van publieke voordelen of positieve externe effecten voor de getroffen bevolking. De heer Aito zegt echter dat er ruimte is voor overheidssubsidies gezien de sociale voordelen en de milieueffecten.
In het document staat dat de exploitatiekosten voor de snellere schepen hoog zijn, vooral door de extra brandstof die nodig is om de hogere gemiddelde vaarsnelheid te halen. Tegelijkertijd stelt de ECLAC-expert dat hogesnelheidsschepen de nodige capaciteit hebben om vrachtwagens te vervoeren, waarmee intermodaliteit kan worden geïmplementeerd, en dat passagiers deze zullen verkiezen boven de langzamere opties.
“Ook vanwege tijd- en comfortfactoren geven passagiers de voorkeur aan kortere reizen en minder dan een dag varen, waarvoor een hogesnelheidsveerboot een betere optie zou zijn. Bovendien zegt hij dat het belangrijk zal zijn om schepen met betere prestaties en milieuvriendelijkere opties te overwegen.
Het nadeel is echter dat reizen met snellere veerboten duurder zou zijn dan vliegtickets. “De hogesnelheidsschepen hebben echter passagierstarieven van 2,71 dollar per mijl nodig om winstgevend te zijn. Dit is bijna 81% duurder dan het gemiddelde tarief voor luchtvervoer, en zou daarom de implementatie van de dienst kunnen belemmeren”, stelt het document met de titel “Voorstel voor de implementatie van een veerdienst via publiek-private samenwerkingen (PPP's) in het oostelijke Caribisch gebied. Regio."
Als passagierstarieven worden vergeleken op basis van de snelheid van de schepen, zegt het ECLAC-document dat bij een bezettingsgraad van 50% voor zowel passagiers als vracht, langzamere schepen economisch winstgevend zijn op alle vier de routes met passagierstarieven van 1,06 dollar per mijl,
het gemiddelde in de Oost-Caribische regio.
Een uitzondering is het Mexico V-schip, dat geen hogesnelheidsschip is en waarvan de bezettingsgraad op 60% moet worden gehouden om economisch winstgevend te zijn op Route 4. De prijs van 1,06 dollar per mijl wordt overwogen
zeer concurrerend omdat het bijna 30% lager is dan het gemiddelde tarief voor het gebruik van luchtvervoer in het Caribisch gebied, berekend op 1,50 dollar per mijl, aldus het document dat deel uitmaakt van ECLAC's bulletin getiteld “Facilitation of Transport and Trade in Latin America and de Caraïben."
Als tweede optie zegt de studie dat de implementatie van Route 4 zou worden aanbevolen om de connectiviteit in de regio te verbeteren. Om winstgevend te zijn, zou een hogere passagiersvervoerscapaciteit nodig zijn van minimaal 60% voor de hele route en hogere minimumtarieven van 2,71 dollar per zeemijl voor de hogesnelheidsschepen.
Route 1 wordt niet aanbevolen in een eerste fase van implementatie (pilootproject) vanwege het lange traject dat het vertegenwoordigt en de lange tijdsduur die moet worden voltooid, stelt het rapport.
De heer Aito zegt dat om het Caraïbische veerbootproject levensvatbaar te maken, CARICOM het Herziene Verdrag van Chaguaramas, dat de groepering tot stand heeft gebracht, zou moeten onderzoeken om mogelijkheden voor verbetering te identificeren, de toegang van werkvoertuigen zoals vrachtauto's te vergemakkelijken en te zorgen voor gratis doorvoer in de landen waar de dienst actief zou zijn. Evenzo, zegt hij, moeten de douane- en immigratieregels voor de stroom van goederen en mensen worden herzien en verbeterd om het proces te versnellen en transactiekosten te verlagen.
Op het gebied van havencapaciteit is een andere belangrijke succesfactor. Het ECLAC-document stelt dat dit moet worden aangepakt om ervoor te zorgen dat de tijd die de schepen nodig hebben om in de havens te blijven zo kort mogelijk is voor een betere operationele efficiëntie.
Andere knelpunten die in de studie van het VN-agentschap zijn vastgesteld, zijn onder meer het gebrek aan bijgewerkte gegevens in het Caribisch gebied, dat zou kunnen worden aangepakt door middel van een tweede studie om nauwkeurige vraagstatistieken te verkrijgen en inspecties uit de eerste hand uit te voeren in geselecteerde havens, en het ondermijnen van mogelijke schaalvoordelen als gevolg van intra- regionale logistiek in verband met het grote aantal eilanden. Een andere beperking voor de uitvoering van de veerdienst in het Caribisch gebied die is vastgesteld, is het gebrek aan efficiëntie in de haveninfrastructuur, gemeten in termen van beschikbaarheid van havenapparatuur, arbeid, informatiesystemen, vlotte verwerking van informatie over aankomst van schepen en registratie van passagiers en koopwaar.
Bron: demerarawaves.com | Google Translate
Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'
| snc.com | Door: Redactie
