Grondenrechten
| de ware tijd | Door: Redactie
ROZENGEUR / Gerold Rozenblad
Het was indrukwekkend, de loop van de inheemsen in hun protest tegen het miskennen van hun grondenrechten. Jarenlang wordt door verschillende overheden de in stamverband levenden een worst voorgehouden, zonder dat zij daarvan hebben kunnen proeven. Het incident te Pikin Saron was de druppel die de emmer deed overlopen.
Ook al blijkt steeds meer dat het incident een diepere achtergrond heeft, waarbij dorpelingen van verschillende dorpen zijn misbruikt in een sinister gevecht om economische belangen. Door de roep om erkenning van de belangen van de inheemsen dreigt de onderliggende aanleiding letterlijk onder te sneeuwen. Iedereen weet wat er
Reeds lange tiijd wordt geklaagd over de tanende invloed van het traditioneel gezag en lijkt die het steeds’ minder voor het zeggen te hebben
De loop van zaterdag was slechts het begin van het protest lieten de aanvoerders blijken. Er zal internationaal hulp worden ingeroepen om het pleit eens eindelijk te beslechten. De inheemsen zullen inderdaad door moeten drukken, gezien wat zich afspeelde in de assemblee, juist wanneer deze wet moet worden behandeld.
De VHP bleef opvallend weg. Naar uit de wandelgangen wordt vernomen, als vergelding richting Abop
Immers wat wordt het lot van exploitanten die concessie verkregen in gebieden die achteraf blijken binnen het leefgebied van de in stamverband levenden blijken te zitten? En hopelijk gaat het de KKF niet om dubieuze uitgiften die tot bijna de krutu oso reiken, maar om concessies waarvan oprecht gedacht mocht worden dat die veraf genoeg gelegen waren. Volgens de ontwerpwet vervalt dat recht gelijk. Het moet u niet verwonderen als het straks rechtszaken zal regenen als die ondernemers geen ander gebied krijgen toegewezen.
Verder vraagt de KKF of dorpen die door urbanisatie nauwelijks nog dorpen genoemd kunnen worden, nog moeten worden aangemerkt als in stamverband levenden. Met andere woorden, wanneer is een dorp een dorp? De vragen die de KKF opwerpt geven aan dat kennelijk in het voortraject onvoldoende ruggespraak is gehouden en we nog wat hobbels moeten verwachten alvorens de zo lang uitgestelde wetgeving gerealiseerd wordt.
Ondertussen kunnen de in stamverband levenden zich richten op het sterker maken van het traditioneel gezag, waarvan velen vinden dat jongeren die niet meer willen erkennen. Immers, meer dan ooit zal dit gezag belangrijk worden voor de dorpen en hun ontwikkeling. Reeds lange tiijd wordt geklaagd over de tanende invloed van het traditioneel gezag en lijkt die het steeds’ minder voor het zeggen te hebben.
De wet zal slechts voorzien in het garanderen van de traditionele leefwijze van de in stamverband levenden. Eigenlijk een formalisering van wat er reeds is. Een toverstok voor ontwikkeling zal dit niet blijken te zijn. Die ontwikkeling zullen de dorpelingen slechts kunnen bereiken door sterk leiderschap. Wat dat betreft is Paramaribo een lichtend voorbeeld!
| de ware tijd | Door: Redactie
