• zaterdag 23 November 2024
  • Het laatste nieuws uit Suriname

FRANSE-WETENSCHAPPERS WAARSCHUWEN: DE MAROWIJNE-RIVIER IS AAN HET UITSTERVEN

| united news | Door: Redactie

Foto: De actuele situatie van de Marowijne rivier | Foto: Wild Legal

Nadat de COP15 Biodiversiteit 2022 in Canada ten einde liep, rinkelenden de alarmbellen op het zuidelijk halfrond van het Amerikaans continent, in Frans-Guyana. Op 19 december 2022 spraken wetenschappers van het Amazonepark van Frans-Guyana hun extreme bezorgdheid uit over de ” catastrofale aantasting van de biodiversiteit van de grensrivier, de Marowijne “.

Op 29 en 30 november 2022, had de Wetenschappelijke Raad van het Amazonepark van Frans-Guyana al een motie aangenomen om de overheid te waarschuwen voor ” de drastische verarming van de rivier, in termen van diversiteit en kwantiteit van de aangetroffen

soorten “. Recente wetenschappelijke missies uitgevoerd op de Marowijne hebben aangetoond dat ” dit verlies aan biodiversiteit op de grensrivier rechtstreeks verband houdt met het slib dat uit de rivier wordt aangevoerd, wat leidt tot sedimentverontreiniging van stroomopwaarts naar stroomafwaarts van de rivier”.

De rapporten zijn categorisch: het komt van goudwinningslocaties aan beide zijden van de rivier. Satellietbeelden tonen ontbossing op het grondgebied, wat zich vertaalt als “mijnbouw in Suriname en de illegale goudwinning in Frans-Guyana. ” De gevolgen zijn echter rampzalig en hebben net zoveel invloed op het voortbestaan ​​van soorten als op de menselijke populaties van de rivier: ” de visbestanden

verdwijnen en de sanitaire kwaliteit van het water is catastrofaal “, informeert het park.

Volgens het persbericht vragen de wetenschappers dringend om technische en politieke samenwerking tussen Frankrijk en Suriname om de degradatie van de Marowijne-Lawa een halt toe te roepen.

Geconfronteerd met deze nieuwe roep om hulp, wil Wild Legal herinneren aan haar voorstellen die in november 2021 openbaar zijn gemaakt in het Witboek voor de rechten van de rivieren en volkeren van Frans-Guyana. Het resultaat van meer dan 6 maanden juridische en politieke analyse, ontmoetingen met experts en instellingen in Frans-Guyana en observaties van de voortgang van de beweging voor de rechten van de natuur elders in de wereld, presenteerde de Wild Legal Association de mogelijkheden die ons ter beschikking staan ​​om af te dwingen de rechten van aquatische ecosystemen die worden beïnvloed door illegale goudwinning en betrekt de inheemse volkeren en alle inwoners van Frans-Guyana als hoeders van dit gemeenschappelijk erfgoed.

Mogelijke rechtsmiddelen

Ondanks een eerdere mislukte poging van de ONAG, is de mogelijkheid om de staat op nationaal niveau te veroordelen nog steeds actueel. De individuele, collectieve en ecologische schade die inheemse volkeren en andere inwoners van Frans-Guyana hebben geleden, is niet gestopt en veel van hun rechten worden nog steeds geschaad door onvoldoende optreden van de staat. De aangezochte administratieve rechtbanken hebben zich nooit inhoudelijk uitgesproken over de zaak en hebben de verzoeken van de vereniging op formele gronden afgewezen. Het is dus heel goed mogelijk om een ​​nieuwe vordering wegens gebrekkig verzuim tegen de Staat in te dienen bij de administratieve rechtbank van Cayenne.

Door deze verwijtbare tekortkoming schendt Frankrijk ook een aantal van zijn internationale verplichtingen. Veel van de rechten die worden erkend door het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, door het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten of door het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, worden in feite dagelijks geschonden door de illegaal goud mijnbouw. De Franse staat stelt zich daarom bloot aan verschillende omstreden beroepsprocedures op internationaal niveau, met name voor het (Europese Hof voor de Rechten van de Mens) en de Verenigde Naties (Mensenrechtenraad en Mensenrechtencomité).

Scenario’s zonder rechtszaken

De Franse wet draagt ​​al de kiem van de erkenning van rechten op ecosystemen die de Wild Legal Association wil promoten om een ​​positieve evolutie in deze crisis te vinden, door nieuwe juridische instrumenten en nieuwe instellingen te creëren. Wild Legal heeft verschillende hervormingsscenario’s bestudeerd die, indien ondersteund door echte politieke wil, zouden zorgen voor een betere verdediging van de rechten van inheemse volkeren en de rechten van de Marowijne. Het zou daarom gepast zijn om een ​​dialoog te organiseren met alle inwoners van het gebied om een ​​bestuursmodel naar voren te brengen dat is aangepast aan de wensen van de volkeren van de rivier.

Renovatie van de Marowijne Rivier Transnational Council

De conclusies van het rapport van de parlementaire onderzoekscommissie naar de strijd tegen illegaal goud zoeken suggereren de oprichting, op korte of middellange termijn, van een instelling die zich volledig toelegt op internationaal en gezamenlijk beheer van de Marowijne rivier. De rapporteur van de tekst, Gabriel Serville, roept op tot het opstellen van een internationaal statuut voor de rivier dat de inheemse volkeren en de Marrons zou betrekken bij haar dagelijks beheer.

De huidige “rivierraad” zou dus kunnen worden vervangen door een nieuwe raad met toezichthoudende bevoegdheden voor de aangewezen hoeders van de rechten van de Marowijne en de Oeverstaten. De internationale overeenkomst die deze raad zou organiseren, zou inderdaad de rechten op de rivier kunnen erkennen en de lokale bevolking in de werking ervan kunnen integreren. Dankzij haar vaardigheden op het gebied van regionale samenwerking zou de Territoriale Gemeenschap van Frans-Guyana (CTG) een dergelijke hervorming kunnen initiëren.

De hervorming van het Amazonepark van Guyana

Sinds de oprichting in 2007 is het Guyana Amazonian Park (PAG) het resultaat geweest van grote institutionele innovaties, met name om rekening te houden met de Inheemse en marron-dorpen die eerder op zijn grondgebied bestonden. Het zou dus morgen nieuwe innovaties kunnen brengen en de bewaarinstelling kunnen worden voor de verdediging van de rechten van de Marowijne en meer in het algemeen, van de Amazone-ecosystemen. Erkenning van de rechten van de Marowijne zou kunnen worden opgenomen in het nieuwe handvest van het park, dat tussen 2023 en 2025 moet worden aangenomen. Dit nieuwe handvest zou ook de bevoegdheden van het lokale leef comité, opgericht als hoedster van de erkende rechten van de Marowijne rivier, kunnen verruimen.

Wettelijke evolutie van Frans-Guyana

Jarenlang wordt er gediscussieerd over de status van Frans-Guyana binnen de Republiek, die tijdens dit mandaat moet worden aangenomen. Zoals het voorbeeld van Nieuw-Caledonië laat zien, zou een wijziging van de statuten veel perspectieven openen voor Frans-Guyana. Het is inderdaad dankzij een dergelijke evolutie dat het in een van de drie provincies van Nieuw-Caledonië mogelijk was om de rechten op natuurlijke elementen te erkennen door middel van het schrijven van de milieucode van de Loyalty Islands in 2016.

Marowijne-rechten centraal in territoriaal beleid

De lokale autoriteiten van Frans-Guyana, van de gemeenten tot de CTG, zouden de rechten van de Marrons kunnen erkennen en de eerbiediging ervan tot een leidend beginsel van overheidsoptreden kunnen maken. Dit nieuw principe zou met name invloed kunnen hebben op plannen voor territoriale ontwikkeling, zoals lokale stedenbouwkundige plannen (PLU) op gemeentelijk niveau of het gewestelijk ontwikkelingsplan (SAR) aangenomen door de CTG.

Lokale overheden zouden ook hun krachten kunnen bundelen om een ​​openbare instelling voor milieusamenwerking (EPCE) op te richten. Deze instelling, een publiekrechtelijke rechtspersoon, zou het mogelijk kunnen maken om de samenwerking tussen publieke actoren (CTG, gemeenten, PAG, ARS, Water Office, enz.) op het gebied van kwesties in verband met de gezondheid van de rivier en haar bewoners te versterken, en zou het kunnen verdedigen indien nodig voor de rechter.

Marowijne-rechten in het waterbeleid

In Frans-Guyana wordt het beheer van waterwegen gepland met behulp van een Masterplan voor Waterontwikkeling en -beheer (SDAGE) dat van toepassing is op alle kreken en rivieren in Frans-Guyana. Het opnemen van een erkenning van de rechten van de Marowijne in dit omvangrijke document zou het dus mogelijk maken om deze problematiek centraal te stellen in het waterbeleid. De SDAGE voorziet ook in bepaalde bepalingen inzake bestuur en in het bijzonder de integratie van de lokale bevolking. Zie ons advies over de herziening van de SDAGE.

Bill of Rights van het Maronisch maatschappelijk middenveld

Veel lokale gemeenschappen over de hele wereld hebben erkende rechten op de ecosystemen waarin ze leven. De volkeren langs de rivier de Marowijne zouden zich door deze voorbeelden kunnen laten inspireren en hun eigen verklaring van de rechten van de Marowijne kunnen verkondigen. Milieubeschermingsverenigingen en alle instellingen van Frans-Guyana zouden ook bij een dergelijke aanpak kunnen worden betrokken, om een ​​zo breed mogelijk publiek te bereiken en een consensus te bereiken. Als een dergelijke verklaring niet bindend zou zijn, zou ze het niettemin mogelijk maken om de weg te wijzen aan de politieke besluitvormers en om vele actoren te verenigen, die zich dan zouden kunnen verenigen binnen een Raad van de Hoeders van de Marowijne.

Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Wildlegal.eu

UNITEDNEWS | HEALTH


Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'


| united news | Door: Redactie