De ontevreden kiezer
| starnieuws | Door: Redactie
Er wordt veel gezegd en geschreven over ontevreden kiezers. Dat zou komen doordat de president zijn beloftes niet is nagekomen. Laat mij duidelijk zijn: de ontevreden kiezer bestaat niet. Er zijn individuen die ontevreden zijn én het zijn bepaalde politici en opportunisten die voor eigen gewin de ontevredenheid uitvergroten. Dit neemt niet weg dat veel Surinamers het moeilijk hebben om
Bij pakketten denkt men aan een plastic tas met levensmiddelen. Dat zijn ook de beelden die wij zien wanneer sommige politici een dorp of boyti bezoeken. Maar dat is niet de hele werkelijkheid. Tot de pakketontvangers horen ook personen die door familie in de diaspora regelmatig voorzien worden van pakketten met levensmiddelen en soms ook handelswaar. Kenmerkend voor de pakketontvanger is dat je kan leven en je ‘ding’ doen en
Dit zijn de boys die wat te brokkelen hebben in de samenleving. Deze boys hebben in de aanloop van de vorige verkiezingen verschillende partijen gesponsord. Zij eisen hun deel terug: een concessie, opdracht of lucratieve (import)vergunning. Het ging bij deze personen niet om ’s landsbelang. Als zij het gevraagde niet krijgen gaan ze schelden op de president. De Pavlov-reactie die deze personen vertonen, is overstappen naar een andere politieke partij waar nog wel wat te regelen valt.
De 'teleurgestelde'Deze kiezers hadden hoge verwachtingen van de president. Deze had beloofd om af te rekenen met nepotisme en regelarij. Helaas was één van zijn eerste daden het accommoderen van zijn echtgenote bij Staatsolie. Na kritiek uit de samenleving is dat inmiddels teruggedraaid, maar het kwaad was reeds geschied. Want toen zei de “koning van Suriname”: what about mijn familie dan? En die heeft een grote familie! De rest van het verhaal kennen wij. Wat de “teleurgestelde kiezer” over het hoofd ziet, is de institutionele ravage die de paarse bende na tien jaar had achtergelaten.
De 'billenpoetser'Deze typering van de ontevreden kiezer heb ik ontleend aan een uitspraak van een voormalig minister die in een radio-interview zei dat veel ambtenaren weten dat hun dagen geteld zijn. Het is over met de zeven-even mentaliteit. Eén vijfde van de beroepsbevolking van 256.000 personen staat op de P-rol van de overheid. Geen prestatie maar wel maandelijks een salaris, een ziektekostenverzekering en in sommige gevallen nog heel veel andere extra’s.
Het geld dat hieraan vergooid wordt, kan dus niet worden besteed aan verbetering van het onderwijs, de gezondheidszorg, aanpak van criminaliteit of het steunen van sociaal zwakkeren in de samenleving. De huidige en komende regeringen ontkomen er niet meer aan om het ambtenarenapparaat te saneren. De categorie 'billenpoetser' is dus terecht ontevreden; de ambtelijke kussen onder de billen is straks verleden tijd. Volgens de oud-minister behoren veel van deze 'billenpoetsers' tot de NDP. De trackrecord van deze partij laat zien dat het altijd draait om makkelijk geld binnenharken zonder te produceren of een fatsoenlijke tegenprestatie te leveren. Dit gaat- en is ten koste gegaan van de samenleving.
Tot slotIk heb niet de wijsheid in pacht om een advies te geven hoe een politieke partij de verkiezingen kan winnen. Ik lees regelmatig dat bepaalde 'deskundigen' dat soort adviezen wel geven. Wat ik wel kan stellen is dat het niet alleen de ontevreden kiezers zijn die in 2025 weer hun stem zullen uitbrengen. Er is ook een zwijgende meerderheid. Bovendien gaan volgend jaar flink wat first-voters naar de stembus. Er zijn simpelweg drie smaken waaruit gekozen kan worden:Politici die een trackrecord hebben dat ze hun clan verrijkt hebben, spoorloos verdwenen zijn en Suriname opgezadeld hebben met een flinke bende van ellende;
- Politici die zichzelf aan het verrijken zijn, Robinhood spelen maar nu en in de toekomst hun poot niet buiten Suriname kunnen zetten;- Politici die veel beloven, matig presteren doch geen bloed aan hun handen hebben en Suriname waardig kunnen vertegenwoordigen in het buitenland.
Aangezien elke stem hetzelfde gewicht heeft, bepalen de kiezers samen de toekomst van Suriname. Het is aan (aspirant) politici en hun partijen met een geloofwaardig verhaal over de toekomst van Suriname te komen om daarmee de stem van de kiezer te winnen.Stanley RamkhelawanDe auteur schrijft sinds 2014 over human capital ontwikkelingen, politiek-bestuurlijke vraagstukken en innovaties in het publiek domein.| starnieuws | Door: Redactie
