Corantijnbrug: Driemaal is scheepsrecht? (uitgebreide versie)

Elk Nickeriaans hart gaat harder kloppen bij het woord Corantijnbrug. Afgelopen week tijdens het bezoek van President Santokhi aan Nickerie is deze brug weer ter sprake gekomen. President Santokhi is hiermee de derde Surinaamse president in 22 jaar die zich bezig gaat houden, met de realisatie van de brug over de Corantijnrivier. Driemaal is scheepsrecht zou je kunnen zeggen.

Een brug over de Corantijnrivier geniet de steun van vrijwel alle Zuid-Amerikaanse organisaties; South American Infrastructure and Planning Council (COSIPLAN) en Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR). Zelfs de Europese Unie (EU) is een grote voorstander van dit project. Daar kan het niet

aan liggen. Maar waarom is deze brug dan nog steeds niet gerealiseerd?

De realisatie van de Corantijnbrug heeft vooral te kampen gehad met de slechte relatie tussen beide landen en de financiële en juridische obstakels. De povere communicatie van de beide overheden hebben dit project zeker niet bevorderd. Zowel Suriname als Guyana hebben de financiële middelen niet om dit project uit te kunnen voeren. Het geld moet simpel weg geleend worden. China en de Islamitische Ontwikkelingsbank (IsDB) zijn kandidaten geweest voor de financiering. Naar schatting gaat het om een leenbedrag van 3 miljard US dollar.

Het grensconflict met Guyana, in het Tigri gebied,

heeft altijd als een donkere wolk boven dit project gehangen. De Guyanese zoektocht naar olie begin 2000 in de monding van Corantijn rivier leidde, tot een nieuw conflict tussen beide landen. Hierbij moest de Surinaamse marine aan te pas komen. Dit conflict liep met een sisser af.

Als al deze grensconflicten worden geparkeerd dan blijft nog altijd de juridische vraag over; ‘Van wie is straks de brug?’. De Corantijnrivier behoort over de gehele breedte aan Suriname. De brug zal over Surinaams grondgebied gebouwd moeten worden. Geeft Suriname daarmee een stukje Surinaams grondgebied weg aan Guyana? Dit is een kwestie wat nog uitgesproken moet worden tussen beide landen. Er zijn gelukkig voldoende oplossingsmodellen in de wereld te vinden.  

De Bouterse heeft altijd de meeste aandacht besteed aan dit project, maar helaas niet kunnen realiseren. President Venetiaan had daarentegen weinig aandacht voor dergelijk grote infrastructureel projecten. Dit blijkt tenminste uit publicaties over de afgelopen 22 jaar. Critici beweren dat dit één van de reden is, waarom de NDP in 2010 weer de aan de macht is gekomen.

Inmiddels hebben beide landen een nieuwe President. De relatie tussen de presidenten Chan Santokhi en  Mohamed Irfaan Ali lijkt positief te zijn. Dit is een belangrijk ingrediënt voor de realisatie de brug. De vooruitzichten zijn goed en de hoop is op deze twee kersverse Presidenten gevestigd.  

Hieronder nemen wij u mee in een reis door de tijd met de Corantijnbrug als hoofdrolspeler. Dit artikel is ook geschreven als ondersteuning van de huidige Presidenten en Ministers van Suriname en Guyana, om in korte tijd op stoom te komen en de Corantijnbrug snel te realiseren.

1998 - Het idee is geboren

Sinds de oplevering van de Canawaima-veerverbinding tussen Suriname en Guyana  in 1998, wordt gesproken over een brug over de Corantijnrivier. Kort na de afzetting van regering Wijdenbosch op 3 juni 1999 kwam de Corantijnbrug weer ter sprake. Met de aan loop naar van 25 mei 2000 had Bouterse een nieuwe campagnestrategie nodig.

Als eerste zou hij duidelijk afstand moeten nemen van ex-president Wijdenbosch en zijn teleurstelling in hem publiekelijk uiten. Daarnaast was ook een groot infrastructureel project nodig die de brug van Wijdenbosch over de Surinamerivier (bosje-brug) kon overtreffen. Het idee voor een brug over de Corantijnrivier was geboren. De verkiezing van 2000 werd gewonnen door Nieuw Front (NPS VHP PL SPA) met 33 zetels en Venetiaan werd de nieuwe President van Suriname.    

2000 – Corantijn een conflict gebied

In de overgangsperiode tussen regeringsperiode Wijdenbosch (1996 -2000) en Venetiaan II (2000-2010) raken Suriname en Guyana verwikkeld in een complex grensconflict. In juni 2000 dreigde het zelfs even uit te lopen op een oorlog tussen beide landen. Naast het oude grensconflict in het Tigri gebied, een driehoek half zo groot als Nederland, speelde toen ook nog de zoektocht naar olie een belangrijk rol.

Incidenten over en weer leiden tot verontwaardiging aan beide zijde. Bij één van de incidenten (7 juni 2000) moest zelfs de Surinaamse marine optreden tegen het Canadees bedrijf CGX om hun terug te dringen uit de monding van de Corantijnrivier. De net aangetreden nieuwe President Venetiaan had wellicht meer diplomatieke bagage om deze kwestie niet verder te laten escaleren. Dit grensconflict is nog steeds niet opgelost maar voor even geparkeerd. Door deze conflicten is de Corantijnbrug in deze periode niet ter sprake gekomen.  

2005 – Guyana werpt een ongelukkig balletje op

In 2005 noemde de Guyanese president Bharat Jagdeo de bouw van de bijna twee kilometer lange brug over de Corantijn rivier, een gezamenlijk project. Hiermee wilde hij de Corantijnbrug weer bespreekbaar maken. Deze opening van de Guyanezen is door de Surinaamse regering met verbazing en resoluut afgewezen. De Corantijnrivier behoort over de gehele breedte aan Suriname en dat moest ook zo blijven. De Guyanezen mochten met de Corantijnbrug niet in een keer aanspraak willen maken op Surinaams grondgebeid. President Venetiaan had het conflict van 5 jaar eerder nog vers in het geheugen en is wellicht daarom er niet verder op ingegaan.   

2010 Guyana en Suriname hebben overeenstemming

Vijf jaar later moest President Venetiaan plaats maken voor een nieuw kabinet; Bouterse I. Nog geen maand na het aantreden van Bouterse is er een doorbraak in het dossier Corantijnbrug. President Bouterse en zijn Guyanese ambtgenoot Bharrat Jagdeo gaan akkoord over het snel opzetten van een brug over de Corantijnrivier. Beide landen zetten het grensconflict opzij en zijn bereid samen te werken aan de realisatie van de brug.  

Tegen het einde van 2010 was Ballast Nedam aangetrokken door Suriname, om het voorwerk voor de brug te doen. De Guyanese president Bharat Jagdeo maakte zelfs een tussenstop in Suriname, tijdens zijn terugreis uit Brazilië. De relatie tussen Suriname en Guyana krijgt een positieve wending.

2013 China helpt met ontwerp en financiën

De toenmalige Minister van Buitenlandse zaken Winston Lackin heeft afspraken met China kunnen maken met betrekking tot ontwerp en financiering.  Er zou al een ontwerp zijn gemaakt door Chinese deskundigen. De Chinese deskundigen moesten het technisch deel nog bestuderen. In Guyana was inmiddels President Ronald Ramotar (december 2011) aangetreden en ondersteunde ook het Corantijnbrug project. Guyana en Suriname zouden beiden financiële hulp hebben aangevraagd bij China. Beide landen konden gebruik maken van een Chinees hulpfonds voor Caribische landen. Naar schatting gaat het om een leenbedrag van 3 miljard US dollar. Beide landen zouden elk een lening van 1,5 miljard US dollar aangaan.

2014 Kink in de kabel

De Guyanese krant  “Demerara Waves” publiceerde begin 2014 en artikel waarin werd gesteld dat China de bouw van de brug over de Corantijnrivier gaat financieren. De Chinese economische en commerciële wethouder van de Chinese ambassade, Yingli Ma, had andere opvatting over de gemaakte afspraken. Zij reageerde vrij verrassend op dit bericht.

China en Suriname hebben geen vooruitgang geboekt over het ontwerp en de financiering,” stelde Ma. Volgens haar zijn China en Suriname niet verder gekomen dan de ondertekening van een intentieverklaring (MOU). Ook merkte zij op dat in november 2010 de Surinaamse autoriteiten hebben aangegeven, dat het project al was gegeven aan een Nederlands bedrijf. Dit is een goed voorbeeld van povere communicatie van de Surinaamse Overheid.   

Tegen het einde van 2014 werd de conclusie getrokken dat de realisatie van de brug in de  regeringsperiode van Bouterse I niet haalbaar zou zijn. John Darsa, hoofd Bruggenbouw van het ministerie van Openbare Werken beschrijft de status als ’politieke fase’ waar nog intensieve gesprekken op regeringsniveau worden gevoerd. De Corantijnbrug werd wederom een hot item bij de verkiezingen van 2015. 

2015 -2019 economische zware tijden

Regering Bouterse II treedt aan en heeft vrijwel gelijk last van hun eigen slecht economisch beleid van de afgelopen 5 jaar. Deze slechte economische situatie is altijd goed gecamoufleerd gebleven. Het kost de regering Bouterse II veel tijd en energie om te voldoen aan haar verplichtingen. Leningen die werden afgesloten waren bedoeld om andere gaten te dichten. Redenen genoeg om project Corantijnbrug opnieuw in de koelkast te stoppen.

In 2016 was er ineens weer nieuws over de brug. Deze keer van de Islamitische Ontwikkelingsbank (IsDB) die zou bereid zijn de brug over de Corantijnrivier tussen Suriname en Guyana te financieren. Ook dit viel stil door onbekende redenen. In 2016 ontstonden de eerste grote straatprotesten tegen Bouterse II. De Corantijnbrug was niet de hoogste prioriteit.

2019 Opnieuw tegenstrijdige berichten

In 2019, een jaar voor de verkiezingen, komt voormalige Minister Stephen Tsang met de boodschap dat de brug op korte en middellange termijn gerealiseerd zal worden. Alweer is de brug een belangrijk onderwerp in de verkiezingen.

In augustus 2019 schrikt Minister Vijay Chotkan van Openbare Werken Transport en Communicatie (OWTC) zich een hoedje, door een uitspraak van zijn Guyanese ambtgenoot David Patterson. Tegenover de Guyanese krant Kaieteur News stelde Patterson dat er reeds gesprekken gaande zijn tussen Suriname en Guyana over het megaproject, en er inmiddels een intentieverklaring is getekend. Chotkan zegt hier niets van af te weten en laat de uitspraken van Patterson voor zijn diens eigen verantwoordelijkheid. Ook hier zien wij de povere communicatie tussen beide landen terug.

2020 driemaal is scheepsrecht

Inmiddels hebben beide landen een nieuwe President. De relatie tussen de presidenten Chan Santokhi en  Mohamed Irfaan Ali lijkt positief te zijn. Dit is een belangrijk ingrediënt voor de realisatie de brug. President Santokhi is hiermee de derde Surinaamse president in 22 jaar die zich bezig gaat houden met de realisatie van de brug over de Corantijnrivier. Driemaal is scheepsrecht zou je kunnen zeggen.

Bij de inauguratie van de Guyanese President is de Corantijnbrug weer ter sprake gekomen. De intentie voor samenwerking om de brug te realiseren is duidelijk uitgesproken. Afgelopen week heeft President Santokhi, tijdens zijn bezoek aan Nickerie, aangegeven dat de brug in deze regeringstermijn gerealiseerd zal worden. Met de lange historie van deze nog niet bestaande brug en de geleerde lessen, liggen de kansen goed om deze eindelijke na 22 jaar te gaan realiseren.

 

door: Ing. adh Mahabier

SurinameNieuwsCentrale@gmail.com
https://www.linkedin.com/in/arunmahabier/
 

Klik hier om meer artikelen van deze auteur te lezen.