ANALYSE | AFSCHEID VAN EEN BEWOGEN JAAR
| united news | Door: Redactie
In vele opzichten was 2024 een bewogen jaar. Een kleine greep uit de meest opvallende gebeurtenissen. De regering-Santokhi lijkt nu echt op haar laatste benen te lopen. De verhoudingen waren aan het begin van dit jaar al gespannen tussen Santokhi en Brunswijk, maar daar kwam de zeer lelijke splitsing tussen de Abop en Pertjajah Luhur bovenop. De egootjes van Brunswijk en Bronto Somohardjo speelden daarbij enorm op, met ordinaire scheldpartijen en kinderachtige beschuldigingen over en weer. Uiteindelijk moest Santokhi Somohardjo op last van zijn opgewonden vicepresident ontslaan.
In een poging om de vrede te herstellen, benoemde de president allerlei onderministers van
Het gevolg is dat het land eind 2024 zit opgezadeld met allerlei – grotendeels onbekende en onbekwame – onderministers, die er slechts zitten om de eigen partij te boosten. Maar waarvan ieder weldenkend mens zich afvraagt of zij – nog geen half jaar voor de verkiezingen – nog iets zinnigs kunnen bijdragen aan de opbouw van Suriname.
Met Suriname gaat het mede door het openlijke geruzie op hoog politiek niveau
Santokhi doet ondertussen alsof zijn neus bloedt en probeert met oneliners als ‘wat het volk ook zegt, ik zal hen niet in de steek laten’ iedereen gerust te stellen en te verzekeren dat het allemaal goed zal komen. Zoals hij dat al viereneenhalf jaar tevergeefs roept. Wat dat betreft krijgen Surinamers een déjà vu-gevoel: het roept herinneringen op aan zijn vorige week overleden voorganger Desi Bouterse, die voor de verkiezingen 2015 ook riep dat alles in orde was, terwijl na zijn herverkiezing pas duidelijk werd welke puinhoop hij er in zijn eerste termijn al van had gemaakt.
Een ander teken aan de wand zijn de talloze aangekondigde projecten die door geldgebrek nooit zijn opgestart of op zijn minst stagneren. De beloofde brug over de Corantijn komt er voorlopig niet de voor de olietoekomst van belang zijnde havens bij Suzanna’s Daal in Commewijne en de Port of Nickerie zijn jammerlijk mislukt voor goed we wel met de bouw begonnen was. En onder meer de nieuwbouw van een vergaderzaal van De Nationale Assemblee, het hoofdbureau van politie en de reconstructie van de belangrijkste verkeersader van de stad, de Van ’t Hogerhuysstraat (en de daar gelegen brug over het Saramaccakanaal) stagneren door allerlei politiek gedonder.
Van geheel andere aard was de onhandige juridische strijd van Santokhi tegen ondernemer Gerard van den Bergh, eigenaar van de inmiddels ter ziele zijnde Doksenclub. Het staatshoofd wilde dat Van den Bergh een verbod kreeg om het door hem geschreven boek ‘Zakendoen in Suriname – Corruptie op het hoogste niveau’ te verspreiden. Want hij was gepikeerd dat er een foto van hem op de cover prijkte en eiste zelfs dat verkochte exemplaren zouden worden teruggehaald.
Hij werd zoals verwacht door de rechter grandioos op zijn plek gezet en verloor het kort geding. En verdiende daarmee weer een streepje op zijn al lange lijst met presidentiële blunders. Helaas had hij niet het fatsoen om excuses aan de Ware Tijd aan te bieden voor het deurwaardersexploot dat was bezorgd om een artikel waarin de cover van het gewraakte boek was opgenomen te verwijderen. Hij vond het kennelijk niet nodig om deze poging tot censuur, recht te zetten.
Het was ook – of je het nou leuk vindt of niet – het jaar van Richano, de zoon van Santokhi die vrijwel de hele regering en overheidsinstituten te kijk heeft gezet en vooral de presidentiële familie door het slijk haalde. Hij is volgens iedereen gestoord en dat zou zelfs bij de inlichtingendiensten al meer dan tien jaar bekend zijn geweest. Toch werd hij na zijn vorige uitbarsting – in 2021 – uitgezonden naar Miami om daar op het consulaat te gaan werken. Hij is toen kennelijk niet onderworpen aan een gebruikelijke psychologisch test, waar minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking voor verantwoordelijk kan worden gehouden.
Het was niet alleen maar kommer en kwel het afgelopen jaar. Positieve ontwikkelingen waren er ook zeker wel: de inflatie is drastisch teruggedrongen en de economische stabiliteit enigszins hersteld. Het langverwachte definitieve investeringsbesluit (de FID) van oliegigant TotalEnergies kwam op 1 oktober en zal – zo is althans de verwachting – vanaf 2030 miljarden US dollars in het Surinaamse laatje én ontwikkeling brengen.
Mits dat geld goed wordt besteed en niet in de verkeerde zakken beland. Wat dat betreft bestaat er ongekend veel wantrouwen jegens deze regering, die nog altijd geen duidelijke garanties in de wet heeft vastgelegd.
Tegenover de bauxietdeal die de regering met het Chinese staatsbedrijf Chinalco wil sluiten, staan Surinamers mogelijk nog wantrouwender. De Chinezen mogen het Bakhuysgebergte ontginnen en lijken het onderste uit de kan te halen en zal nog moeten blijken in hoeverre Suriname daar zelf beter van wordt. De regering heeft ook een voorzichtige eerste aanzet gegeven om een groot deel van de 167 lantibedrijven af te stoten, privatiseren of te liquideren. Maar het zal nog heel veel voeten in de aarde hebben – en op heel veel verzet stuiten – voordat het echt gerealiseerd zal zijn.
De grootste teleurstelling van menig Surinamer is waarschijnlijk het floppen van de vorig jaar met heel veel tamtam door Santokhi aangekondigde nationale dialoog. Deze werd inderhaast opgetuigd na de gewelddadigheden van 17 februari 2023 en zou alle problemen in kaart brengen waarna er oplossingen zouden komen. Santokhi begon voortvarend aan de honderden gesprekken met uiteenlopende groeperingen, maar wist uiteindelijk niet wat hij met alle informatie aan moest. Dus stelde hij uiteindelijk het ‘Coördinatieteam Structuur en Communicatielijnen met betrekking tot de Nationale Dialogen’ in, wat in feite het begin van het einde van de nationale dialoog betekende.
Santokhi en zijn regering liggen daar niet wakker van. Want de politici leven nog steeds in de veronderstelling dat ze goed bezig zijn. Maar met nog minder dan vijf maanden te gaan tot de verkiezingen, moeten ze nu alles op alles zetten om voldoende zetels te behalen. Anders zouden ze in 2025 wel eens van hele koude kermis kunnen thuiskomen.
UNITEDNEWS
| united news | Door: Redactie