VES: Nieuw financieringsmodel biedt oplossing crisis gezondheidszorg

De uitvoering van dit nieuwe financieringsmodel vraagt om creativiteit en ondernemersgeest. Ziekenhuizen dienen te worden geprivatiseerd.

De regering doet er beter aan om versneld alle ziekenhuizen te privatiseren, in plaats van lukraak geld uit te geven en de samenleving op kosten te jagen. Door privatisering en het opzetten van gespecialiseerde zorgstraten kan de financiering worden hervormd, zodat

de patiënten echt "waar krijgen voor hun geld”. Dit stelt de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) in haar nieuwste editie van INZICHT.

Het gebrek aan een goed financieringsmodel heeft de gezondheidszorg in een vicieuze cirkel van slechte kwaliteit en hoge kosten gebracht. Toch blijven president Chan Santokhi en zijn beleidsmakers op volksgezondheid zich blindelings richten op symptoombestrijding. De mededeling in De Nationale Assemblee om SRD 300 miljoen aan ziekenhuizen ter beschikking te stellen, zonder structurele hervormingen te eisen doet alle alarmbellen rinkelen in de economische wereld. De uitspraak van de president dat “hiermee financiële stabiliteit wordt verkregen” is economisch

gezien onmogelijk, omdat de geschatte werkelijke kosten van de gezondheidszorg, in de formele en informele economie, ongeveer 264 miljoen euro per jaar bedragen. Dit komt neer op 440 euro per inwoner per jaar of 37 euro per maand.

De financiële injectie voor de ziekenhuizen, in de vorm van verhoging van de ligdag tarieven met gemiddeld 113%, creëert een ernstig ongewenst neveneffect. De prijs van de zorgpremies van de ziektekostenverzekeraars zal worden verhoogd, omdat ziektekostenverzekeraars hun meerkosten zullen doorberekenen naar hun verzekerden. Uiteindelijk betalen de patiënten en de werkgevers deze verhoogde premies, zonder dat de kwaliteit van de geleverde zorg is verbeterd. Hiermee is de vicieuze cirkel rond en worden de patiënten door een draaikolk van kosten opgeslurpt.Benarde liquiditeitspositie SZF zal uitvoering belemmerenDe uitvoering van deze maatregel zal bovendien vastlopen bij het Staatsziekenfonds (SZF) vanwege zijn eigen slechte liquiditeitspositie, waardoor de samenleving binnen enkele maanden weer protestacties kan verwachten. Daarnaast gijzelt de Vereniging van Medici in Suriname (VMS) de zorgsector met voortdurende salarisverhogingen, zonder dat deze openheid van zaken biedt over haar eigen geleverde medische prestaties. Met ondoorzichtige financiële afspraken zien de beleidsmakers op volksgezondheid steeds kans om de VMS te faciliteren. Oftewel de samenleving wordt vanuit twee kanten volledig klem gereden.Maatschappelijke bundeling tegen bestuurlijke dwalingenEen nieuw financieringsmodel, gericht op prestaties en medische resultaten, is noodzakelijk om de zorgsector te transformeren, zoals recent bepleit door minister Raghoebarsingh van financiën. De heer Dayanand Mathoera, voorzitter van de Nationale Ziekenhuisraad sprak zich in gelijke bewoordingen hierover uit. Daarom moet deze deskundigheid zich bundelen met de patiëntenorganisaties, economen, ziekenhuisdirecties, het bedrijfsleven (VSB en ASFA) en de vakbeweging. Deze bundeling behoort het voortouw te nemen om het systeem te hervormen en de bestuurlijke dwalingen te corrigeren. De VES doet daarom de navolgende aanbevelingen:Koppel beloningen aan medische uitkomsten

Vergoedingen moeten worden gebaseerd op positieve gezondheidsresultaten, zoals succesvolle behandelingen met lage sterfte, minder complicaties, hoge patiëntentevredenheid. Ook de effectiviteit en duurzaamheid van de behandelingen moet worden gemeten. Het is paradoxaal dat €900.000 voor de inrichting van een hart- en vaatkamer met ECG apparaten en hartritmemonitoren wordt besteed terwijl de medische uitkomsten na een hartinfarct, kransslagader ingreep of hartklep operatie nooit gepubliceerd zijn en twijfels over werkelijk geleverde kwaliteit van zorg niet kunnen worden weggenomen. 

Hetzelfde geldt voor €4,5 miljoen voor apparatuur voor kankerbestraling. Ook hier is geen enkele informatie over de soorten kwaadaardige aandoeningen en de geleverde kwaliteit. Een investering in een nieuw hoofdkantoor voor het ministerie van volksgezondheid is helemaal onlogisch, evenals het uitgeven van US$ 2,4 miljoen voor renovaties en de aanschaf van microbiologisch en pathologisch laboratoriumapparatuur in het AZP, terwijl er een groot tekort aan medisch specialistische expertise is, dat eerst dient te worden opgelost.

Publicatie van medische resultaten om transparantie te bevorderenAlle artsen en ziekenhuizen behoren hun medische resultaten van de afgelopen jaren te publiceren, zodat patiënten en beleidsmakers inzicht krijgen in de geleverde kwaliteit van zorg. De medische uitkomsten behoren te worden gesplitst naar patiëntenkarakteristieken, de ernst van de ziekte, de soort operatie en de medische behandeling. Deze rapportage maakt onderlinge vergelijkingen tussen artsen en ziekenhuizen mogelijk, waardoor uitspraken over kwaliteit objectiveerbaar worden. De medische uitkomsten behoren vervolgens gecontroleerd te worden door de ziektekostenverzekeraars en overige betalende instanties. Naar analogie van grote bedrijven, die hun financiële jaarverslagen wettelijk moeten laten goedkeuren door beëdigde accountantsbedrijven, kunnen “beëdigde onafhankelijke medische experts” deze rol namens de Surinaamse patiënten op zich nemen. Deze methodiek van “beëdigde onafhankelijke medische experts” is een relatief gemakkelijke maatregel, die de regering snel kan implementeren.Gebruik de juiste accountancy rekentechnieken om onkosten te berekenenDe indruk bestaat dat de president Santokhi en zijn beleidsmakers op Volksgezondheid geen werkelijk inzicht hebben over de kosten en de doelmatigheid van de financiële bestedingen. Relevante accountancy rekentechnieken zoals Time-Driven Activity-Based Costing lijken hun vreemd, hoewel deze technieken de werkelijke kosten per diagnose en behandeling weergeven. Het gevolg is dat er meestal betaald wordt voor gezondheidszorg waar de Surinaamse patiënt niet beter van wordt. Dit maakt kostenbeheersing onmogelijk en katalyseert verspilling. Daarom is het gebruik van de juiste accountancy technieken essentieel.Zorgverleners moeten worden beloond op basis van kwaliteit in plaats van volume, wat de focus zal verschuiven naar patiëntgerichte zorg. Artsen en ziekenhuizen met een lage patiënten sterfte en weinig complicaties moeten een betere betaling krijgen dan anderen. Deze resultaten kunnen worden vergeleken met internationale data om een werkelijk inzicht te krijgen in de kwaliteit. Zorgverleners worden dan gestimuleerd om zich te richten op kwaliteit en samenwerking. Hierdoor neemt de kans op complicaties af en verloopt het patiëntenherstel sneller. Dit biedt niet alleen financiële voordelen, maar verhoogt ook de professionele voldoening, omdat medisch vakmanschap beloond wordt.Alle ziekenhuizen zijn nodig voor zorgtransformatieDe implementatie van dit nieuwe financieringsmodel vraagt om creativiteit en ondernemersgeest. De belangrijkste stappen zijn het versneld privatisering en verzelfstandiging van alle overheidsziekenhuizen, zoals door minister Stanley Raghoebarsing van Financiën & Planning is aanbevolen. Het gaat om het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, 's Lands Hospitaal, Wanica Ziekenhuis, Mungra Medisch Centrum Nickerie.Het proces van privatisering behoort te worden bewaakt door beëdigde vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, de vakbeweging en de centrale bank, die samen onder voorzitterschap van een lid van de rechterlijke macht de transparantie bewaken.ZorgstratenPrivatisering biedt ziekenhuizen de vrijheid om efficiënter te opereren, terwijl private investeringen het mogelijk maken om zorgstraten op te zetten en te beheren. Elk ziekenhuis moet de gelegenheid krijgen om gefaseerd 1 of 2 van de navolgende zorgstraten te implementeren: suikerziekte, moeder en kind, nieraandoeningen, hart en vaat ziekte, kanker, houding en bewegingsproblemen, neurologie en geestelijke gezondheidsstoornissen, infectieziekten, longaandoeningen en oogafwijkingen. Op deze manier krijgt iedere zorgverlener een plek op het speelveld en zal de prikkel tot samenwerken toenemen. Bovendien kunnen ziekenhuizen ook beslissen om dezelfde zorgstraat aan te bieden. Dit vergroot de keuzemogelijkheden voor patiënten en draagt bij aan uiteindelijke kwaliteitsverhoging.