Vertrouwen in overheid is laag, al helemaal bij Nederlanders met Surinaamse en Caribische achtergrond
Nederlanders met andere afkomst Dat geldt vooral voor Nederlanders met een Surinaamse en Caribische achtergrond. Zij ervaren ook het meest discriminatie.
Foto: Onder anderen Nederlanders met een Surinaamse achtergrond hebben niet veel vertrouwen in de overheid en voelen zich vaak gediscrimineerd vanwege hun afkomst.Foto Evert Elzinga/ANP
Nederlanders met een Turkse, Marokkaanse, Surinaamse of Caribische achtergrond hebben niet veel vertrouwen in de overheid en voelen zich vaak gediscrimineerd vanwege hun afkomst. Dat blijkt uit het rapport Gevestigd maar niet thuis van het Sociaal en Cultureel Planbureau dat dinsdag verschijnt. Vluchtelingen afkomstig uit Somalië en Iran hebben juist opvallend veel vertrouwen in de overheid en
Nederlanders met een Surinaamse en Caribische achtergrond ervaren het meest discriminatie en voelen zich het minst vertegenwoordigd door de politiek. Ze zijn het meest pessimistisch over de mogelijkheid dat ze zich écht onderdeel zullen voelen van Nederland. Ook onder Turkse en Marokkaanse Nederlanders zijn die gevoelens sterk.
„Het lijkt erop dat hoe sterker men geworteld is, des te groter hun onbehagen en gevoel van uitsluiting is”, staat in het rapport. Dit is een bekend verschijnsel en kennen we als de integratieparadox, zegt hoofdonderzoeker Jaco Dagevos. „We zien het vooral bij tweedegeneratiemigranten. Juist als je het gevoel hebt dat je
Somalische en Iraanse Nederlanders hebben (veel) vertrouwen in de Nederlandse regering, al neemt dat onder de tweede generatie wel af. „Zij hebben het regime van het land dat ze zijn ontvlucht als ijkpunt”, zegt Dagevos. „Nederlanders kunnen het politieke debat hier als behoorlijk verstoord ervaren. Zij zeggen dan: maar er wordt tenminste met elkaar gesproken en naar elkaar geluisterd.” 60 procent van de Nederlanders zonder migratieachtergrond heeft (veel) vertrouwen in de regering – net iets minder dan Poolse migranten (66 procent).
Weinig gastvrij
Het zijn ook de tweedegeneratiemigranten die Nederland een weinig gastvrij land vinden voor mensen met een migratieachtergrond. Nederlanders zonder migratieachtergrond en vluchtelingen met een Iraanse of Somalische achtergrond die relatief kort in Nederland wonen, vinden Nederland best een gastvrijland voor ‘anderen’. Ook migranten met een Poolse achtergrond vinden Nederland relatief vaak gastvrij.
Dat Nederland inmiddels een multi-etnische samenleving is, is een demografisch feit, schrijven de onderzoekers. Van de mensen zonder migratie-achtergrond – ook ondervraagd voor deze studie – vindt ruim tweederde (71 procent) het een goede zaak („overwegend positief”) als een samenleving bestaat uit personen van verschillende culturen. Onder mensen met een migratieachtergrond staat 90 procent positief tegenover een diverse samenleving.
Het gevoel van onbehagen is reden tot zorg, zegt Dagevos. „Het is belangrijk dat discriminatie serieus wordt aangepakt. Er worden stappen gezet. In het regeerakkoord staat dat institutioneel racisme moet worden aangepakt. Dat was vijf jaar geleden ondenkbaar. Het is belangrijk dat het wordt gevoeld door de mensen die het treft.”
