VAN TRIKT EN HAUSIL NEK AAN NEK IN RECHTSZAAL

De strafzaak in het Tweede Kanton tegen de ex-governor van de Centrale Bank, Robert van Trikt en Faranaaz Alibaks-Hausil, ex-directeur Legal, Compliance & International Affairs, rond de vermeende malversaties die zijn gepleegd bij de verkoop van ‘overheidspanden’ aan de Centrale Bank van Suriname (CBvS), werd afgelopen week hervat. Tijdens deze zitting werden de twee verdachten met elkaar geconfronteerd door rechter Maytrie Kuldipsingh en zij hield beiden onder andere de verklaringen voor, waaruit blijkt dat zij zich schuldig zouden hebben gemaakt aan overtreding van artikel 18 en 21 van de Bankwet en artikel 13 van de Anti-corruptiewet.

De rechter wilde duidelijkheid over

een e-mail van zaterdag 22 juni 2019, met als onderwerp: ‘Taxatie-rapporten Overheids-gebouwen en Terreinen’, afkomstig van Hausil, gericht aan de ex-governor en de ex-minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad. Hausil verklaarde dat zij deze e-mail met als attachment een conceptbrief op 22 juni had opgesteld op basis van mondelinge instructies van Van Trikt.  De ex-governor verklaarde op zijn beurt, dat hij nimmer aan Hausil deze mondelinge instructies heeft gegeven.

Hausil gaf echter aan dat Van Trikt haar wel mondelinge instructies heeft gegeven ten aanzien van de conceptbrief van 22 juni met betrekking tot de koop van de eerste tranche ‘overheidspanden’. Van Trikt

was volgens Hausil, toen in gezelschap van een van de directeuren van de moederbank, Michael Soeknandan. Zo gingen de twee verdachten elkaar verbaal te lijf in de rechtszaal afgelopen dinsdag, waarbij er verschillende belastende verklaringen werden afgelegd die absoluut het tegenovergestelde waren van wat Van Trikt en Hausil eerder hadden verklaard.

De gewezen governor had ook als verweer aangehaald, dat hij de opdracht nooit mondeling kon hebben gegeven op zijn kantoor, omdat Hausil op dat moment (rond 22 juni) in New York zat met de gewezen minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, en pas op 26 juni, weer in het land was. Van Trikt zei verder, dat hij helemaal niet betrokken is geweest bij het opstellen van een brief door de gewezen minister van Financiën over de verkoop van de overheidspanden. “Wat ik wel weet, is dat er heel veel sessies zijn geweest over de aankoop van de eerste tranche panden, ten behoeve van de Centrale Bank en die tranche was ook bedoeld voor het verrekenen van de schuld van de staat”, aldus Van Trikt.

Hausil heeft bij de politie verklaard, dat de ex-governor haar geen enkele instructie heeft gegeven, dat de Bank geld zou uitbetalen aan de staat. Keerpunt was zeer onder de indruk over de manier waarop de ex-governor alle vragen van de rechter op een zelfverzekerde manier beantwoordde, in tegenstelling tot de ex-directeur Legal, die bij elke verklaring over haar eigen woorden struikelde en elke zin aanvulde en vervolgde met ‘’umm’’. Zij maakte naar onze mening, een zeer onzekere indruk. Het contrast tussen beide verdachten is enorm qua kennis en dat was duidelijk te merken bij de beantwoording van de vragen, die de rechter stelde. Hausil lijkt haar slachtofferrol heel serieus te nemen en wist steeds te zeggen, dat zij niet op de hoogte was van zaken, die eigenlijk gewoon tot haar taakstelling behoorden.

Van Trikt onderbouwde zijn argumenten met cijfers en vaktechnisch jargon. Je kunt zeggen, dat hij het hoogste woord had en precies wist hoe de vork in de steel zat. Het tafereel is naar onze mening een film waard, want alle zaken die werden aangehaald, zou je absoluut niet kunnen verzinnen. Het gehaal en getrek van beide verdachten was zelfs lachwekkend op bepaalde momenten, want Van Trikt reageerde op bepaalde antwoorden van Hausil heel snel, door te stellen, dat haar verklaringen van geen kant kloppen, omdat zij volgens hem wist, dat er bij de overdracht van de panden, een betaling zou plaatsvinden. Omdat er een betaling zou plaatsvinden, was er in diezelfde periode een rekening geopend in opdracht van Hoefdraad, waar het geld van de panden op zou worden geboekt. Het geld van de overheidspanden, te weten euro 45 miljoen (1e tranche) en euro 60 miljoen (2e tranche) was volgens Hausil op een aparte rekening geplaatst om als schuldverrekening de langlopende schuld van de staat, in te lopen.

Helaas heeft Hoefdraad toen besloten om het geld niet te gebruiken voor de aflossing van de langlopende rekening, maar heeft het geld wederom consumptief ingezet voor de betalingen van overheidsuitgaven. De ex-minister had weer geld nodig om de overheidsuitgaven te dekken, hetzij salarissen, TWK en vakantiegeld die uitbetaald moesten worden. Het geld van de overheidspanden was het enige, dat hij nog kon trekken bij de moederbank, omdat hij op basis van artikel 21 van de Bankwet, al had getrokken bij de Centrale Bank (670 miljoen), daarom kon hij geen geld meer opnemen.

Van Trikt had eerder verklaard, dat hij daarom het geld van de panden getrokken heeft van het geld dat op de rekening stond. Keerpunt was daarom niet verbaasd, toen de waarheid naar buiten kwam, dat de Centrale Bank de panden had gekocht en vervolgens het geld had overgemaakt voor de Staat Suriname en dat de ex-minister van Financiën, dat geld had getrokken voor de betalingen van bijvoorbeeld overheidssalarissen. Van Trikt vertelde ook, dat er nooit sprake is geweest van verrekening van die langlopende rekening, omdat het geld is gebruikt voor andere uitgaven. De rechter bracht de ex-governor in herinnering, dat de afspraak eerst was, dat het geld van de panden zou worden gebruikt voor de schuldverrekening en vroeg ter verduidelijking, of Hausil daarvan op de hoogte was. Van Trikt zei dat zij vanwege haar taakstelling, van al dit soort zaken op de hoogte had moeten zijn.