SURINAME BEREIDT ZICH VOOR OP DOORBRAAK ALS BELANGRIJKE OLIELEVERANCIER

Bron: RBN energy

Nu de olieproductie voor de kust van buurland Guyana een hoge vlucht neemt, zet ook Suriname strategische stappen om een mondiale olieproducent te worden.

Hoewel het land al decennia lang beperkte hoeveelheden olie uit onshore velden haalt, richt het nu zijn pijlen op de grootschalige ontwikkeling van offshore reserves. Ondanks enkele tegenslagen werken internationale partners aan het herstel van de oorspronkelijke plannen.

De Guyana-Suriname Basin, een olierijke formatie aan de Atlantische kust van Zuid-Amerika, strekt zich uit over Guyana, Suriname en Frans-Guyana. Hoewel de formatie deels onshore is, ligt het zwaartepunt van de productie offshore. Suriname is sinds de jaren

80 actief in de winning van olie uit onshore velden, met Staatsolie als belangrijke speler. Dit staatsbedrijf werd opgericht in 1980 nadat per toeval olie werd gevonden tijdens een waterboorproject op een school erf in het dorp Calcutta.

De commerciële olieproductie begon in 1982 vanuit het Tambaredjo-veld, met een initiële productie van slechts 200 vaten per dag. Vanaf 1988 werd olie voor het eerst geëxporteerd naar Trinidad en Tobago, en in 1997 nam een raffinaderij in Tout Lui Faut de productie over. Ondanks uitbreidingen bleef de export van de lokale Saramacca-olie beperkt, vooral door de relatief lage productie en het binnenlandse

verbruik.

De recente focus op offshore reserves markeert een nieuw hoofdstuk voor Suriname. Grote internationale bedrijven zoals Shell, ExxonMobil en TotalEnergies deden al sinds de jaren 60 verkennende boringen, maar doorbraken bleven lang uit.

Pas in 2015 veranderde dat met ontdekkingen aan de Guyanese zijde van het basin. Vanaf 2019 volgden succesvolle boringen aan Surinaamse zijde, uitgevoerd door Apache Corporation en TotalEnergies.

Een cruciaal offshore project is Block 58, waar volgens Staatsolie de velden Sapakara en Krabdagu naar schatting 750 miljoen vaten olie bevatten. Dat is ruim zeven keer de hoeveelheid van Suriname’s onshore reserves. Na een vertraging door seismische anomalieën werd in oktober 2024 eindelijk een definitieve investeringsbeslissing genomen. De verwachting is dat de productie in 2028 van start gaat met een output van 200.000 tot 220.000 vaten per dag.

De economische impact van deze ontwikkelingen kan aanzienlijk zijn. Waar Suriname eerder dit millennium profiteerde van hoge grondstofprijzen, kwam de groei in 2015 abrupt tot stilstand door dalende olieprijzen en werd verder belemmerd door de COVID-pandemie. Hoewel het land sinds 2022 voorzichtig herstelt, voorspelt het Internationaal Monetair Fonds (IMF) dat de economie pas na jaren weer op het niveau van voor de pandemie zal komen. De ontwikkeling van offshore olievelden wordt gezien als een belangrijke aanjager van dit herstel.

Voor Amerikaanse en internationale afnemers biedt de opkomst van Suriname als olieproducent perspectieven. Voorlopige gegevens wijzen erop dat de offshore olie van gemiddelde dichtheid en een laag zwavelgehalte is — eigenschappen die doorgaans zeer gewild zijn op de wereldmarkt. Met de toenemende exploratieactiviteiten lijkt Suriname klaar om een prominente plaats in te nemen binnen de mondiale energiemarkt.

ENERGY