SURINAAMSE ONBENULLIGHEID ZONDER WEERGA

Ik vrees dat de intentie van Santokhie zo vreselijk slecht op de bevolking overkomt dat zijn groteske ontwikkelingsplannen voor Suriname in het NIET opgaan. Hij zou zich wat minder moeten gaan uitdrukken in een abstracte algebra maar in één die hij zelf ook heel goed verstaat. Anders moet hij, zoals de Nederlandse schrijver Willem Frederik Hermans ooit schreef, een taal gaan leren die ook varkens kunnen verstaan. De bevolking die op dit moment in een staat van maximale exuberantie verkeert, denkt dat liever Bouterse was aangebleven. 
     

Deze revolterende goegemeente bekommert zich er niet in het minst om dat

Suriname onder het corrumperende bewind van Bouterse naast een astronomische geldontwaarding, op internationaal niveau zou zijn afgegleden naar het dieptepunt van een vierderangs bordeel en drugsreservaat voor minderdraagkrachtige criminelen. Toegegeven dat een mens in een staat van hopeloosheid in elke populistische hartenkreet de ultieme oplossing voor zijn probleem meent te horen. Als Santokhie pretendeert het beste met de bevolking voor te hebben dan afficheert hij het slechtste van zijn goede intenties ten overstaan van de verongelijkte massa. 
         

Communicatieve vaardigheden zijn voor een politicus even belangrijk als zijn kennis omtrent ontwikkelingsstrategieën. Het is deze laatste waarbij Santokhie

zich niet kan ontworstelen aan het couveuse harnas. Hij zou zijn muil moeten ontdoen van alle fossiele doksresten en zich met een Stalinistische robuustheid op het zwaar bewaakte altaar verplaatsen ten einde de verbolgen bevolking toe te kunnen spreken in een dusdanige retorica dat zelfs de kankantrie-en mangrove bomen de rillingen van zijn stemgeluid  door hun wortels zouden moeten kunnen voelen schieten.      

Hij moet duidelijkheid en helderheid verschaffen in wat hij doet, waar hij in landsbelang mee bezig meent te zijn en zich in mindere mate gaan bedienen van het Surinaamse dogma: “Ik ben groot en je mag grote mensen geen vrijpostige vragen stellen“. In Nederland komt eigenlijk hetzelfde voor alleen wordt deze gedraging aangeduid met “achterkamertjes politiek bedrijven “.  Dat wat Santokhie nu doet is een vorm van buiksprekend regeren. Doordat hij de kaken stijf op elkaar houdt en vanuit de ogen tuurt als iemand die zich tijdens het stiekeme kontkrabben in een publieke ruimte op heterdaad betrapt waant, gaat men in willekeur oorzaken benoemen van zijn falen. Men komt dan met issues en items ondanks het feit dat die er altijd waren geweest zoals bevoordeling middels gronduitgifte en benoeming in hoge posten, familiaal favoritisme, etc. Als Santokhie van zijn troon wordt afgeduwd en met een smak op de grond terecht komt, zal hij er nooit meer op komen. De opportunist die na hem volgt zal proberen het draad op te pakken maar betrokkene zal zich voor 90 procent bezig houden om de bevolking dat te offreren wat men op geschikte moment hard nodig heeft.  Het is tegen het zere been aan dat er tegen een minister van hem, t.w. minister van Gronduitgifte en Bosbeheer, Dinotha Vorswijk, een aangifte is gedaan wegens corruptie. Hoewel corruptie zich binnen het Surinaamse rechtssysteem vertakt heeft binnen de fijnmazigheid van het Surinaamse bewustzijn, is het opmerkelijk dat zulk een gedraging tijdens het bewind van gewezen Marshall Santokhie op dezelfde onbehouwen kan manifesteren als tijdens diens voorgangers.  
     

Onze excuus-ambassadeur, R. Khargie, is bezig met een verleidingscampagne onder revolterende wilde boeren om hen naar Suriname te lokken. Als je bij het kaliber van deze ambassadeur stil staat dan word je overmand door een ontheemd gevoel. Met welke milieuchemische kennis durft deze ambassadeur zich steevast te laten ontvallen dat de boeren in Suriname het niet zo nauw hoeven te nemen met de stikstof omdat de atmosfeer er anders zou zijn?  Ondanks het feit dat ik uit monde van zogeheten patriottisch gezinde ondernemers uit het maatschappelijke middenveld van Suriname heb horen zeggen dat Surinamers overwegend zouden consumeren dan produceren, zou ik mij als magistraat toch beijveren om bij Surinamers eerst te informeren of zij met overheidssteun zin zouden hebben om in Suriname landbouwbedrijven op te starten of anders te herstarten.  

Nederlandse boeren hoeven helemaal niet te worden overgeslagen omdat de zich van archaïsche methoden bedienende Surinaamse boeren door hun  Nederlandse collega's zouden kunnen worden begeleid, ondersteund en gestimuleerd. Een ander probleem waar Khargie noch de Surinaamse overheid bij stil staat is de onvermijdelijke oneerlijke concurrentie . Nederlandse boeren zouden, doordat zij hun landbouwgrond in Nederland zouden moeten verruilen voor een surrogaat ver buiten hun landsgrens, gefaciliteerd kunnen worden met soepele exportcondities richting Nederland, enkel omdat zij hun leverancierspositie naar Nederlandse winkelketens toe zouden willen behouden. Dat wat er bij komt kijken is dat Nederlandse boeren meteen in aanmerking kunnen komen voor het label biologisch omdat de Surinaamse landbouwgrond ontzien lijkt te zijn van bodemvergiftiging. Surinaamse boeren moeten, om gebruik te kunnen maken van de EU-doorvoer faciliteiten, hun landbouwproducten via Curaçao zien te verschepen. Is hier voldoende over nagedacht?      
De auteur is dichter, scenario-/prozaschrijver, literair essayist en wetenschapper.

---

SurinameNieuwsCentrale.com publiceert vaak ingezonden stukken van schrijvers. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt.

Het e-mailadres van de opinieredactie van SurinameNieuwsCentrale.com:
SurinameNieuwsCentrale@gmail.com

---

Abonneer op ons youtube kanaal.
Bedankt voor het kijken en abonneren.
'Suriname Nieuws Centrale'

---