Stand van zaken met betrekking tot het gebaar van € 5000
| snc.com | Door: Redactie
Een groot aantal Surinaamse Nederlanders dat voor de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 naar Nederland kwam, heeft een eenmalig bedrag van € 5.000 ( het gebaar) in de maand juli 2024 gekregen. De Nederlandse regering wil hiermee een gebaar van erkenning maken voor het leed en het onrecht dat deze groep ervaart.
De volgende voorwaarden heeft de Nederlandse regering vastgelegd waar iemand aan moet voldoen om in aanmerking te komen voor het gebaar:
-u bent in Suriname geboren en u kwam voor of op 25 november 1975 in Nederland wonen, omdat Suriname onafhankelijk werd en u de Nederlandse nationaliteit wilde houden, en
-u woonde
-u was 18 jaar of ouder op het moment dat u in Nederland kwam wonen, en
-u heeft op 1 juli 2024 in totaal minimaal 20 jaar in Nederland gewoond. Dat hoeft niet de hele periode achter elkaar te zijn. De periodes worden bij elkaar opgeteld.
Een aantal personen zijn buiten de boot gevallen en hebben het gebaar niet gekregen. Voor die mensen heb ik een brief naar het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid gestuurd.
Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft mijn brief met de drie verzoeken m.b.t. de wijziging van de voorwaarden
Tweede Kamer der Staten-Generaal:
De 3 verzoeken heb ik op 24 september 2024 mondeling in de Tweede Kamer der Staten-Generaal voorgelegd aan twee kamerleden . Op 25 september 2024 heb ik een brief naar kamerlid E. van de Burg gestuurd en hem gevraagd mijn brief door te sturen naar de Vaste Commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW). Daar ik op 9 oktober jl, nog geen bericht van de vaste commissie SZW had ontvangen, heb ik een uitgebreide brief naar de vaste commisse SZW gestuurd. Mijn drie verzoeken vindt u hieronder en ook het antwoord van het Ministerie van SZW. Het antwoord van de Tweede Kamer der Staten-Generaal zult u krijgen, nadat ik antwoord van de Tweede Kamer heb gekregen.
De drie verzoeken :
Verzoek 1: “Een gebaar voor de Surinaamse ouderen van 81 jaar en ouder”
Het Nederlandse kabinet heeft een aantal Surinaamse ouderen, dat voor de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 naar Nederland kwam, een eenmalig bedrag van € 5000,-- netto gegeven. Het Nederlandse kabinet heeft aangegeven, dat zij daarmee een gebaar van erkenning heeft gemaakt voor het leed en onrecht dat deze groep tot op heden ervaart. Citaat uit de vastlegging van de Nederlandse overheid: “Deze Surinaamse Nederlanders woonden in Suriname voor de onafhankelijkheid. De groep verwachtte dat hun jaren in Suriname meetelden voor de AOW-opbouw, omdat Suriname toen nog deel uitmaakte van het Koninkrijk der Nederlanden. Dat is niet het geval, waardoor zij een lagere AOW krijgen.”
Van 1 januari 1957 tot 25 november 1975 bestond de groep Surinaamse Nederlanders niet alleen uit de groep, die in Nederland voor 25 november 1975 is komen wonen, maar ook uit de andere groep Surinaamse Nederlanders , die in Suriname is gebleven. Deze groep personen ervaart tot op heden ook het leed en onrecht. De personen uit deze groep zijn nu 81 jaar en ouder.
Geeft u deze groep personen ook een bedrag van minimaal de helft van het gebaar, dat u aan de groep Surinaamse Nederlanders , die in Nederland woont, heeft gegeven.
Verzoek 2: wooneis: aantal jaren naar rato
Geeft u een deel van het gebaar aan de mensen, die niet de volledige 20 jaren hebben.
Verzoek 3: Leeftijdeis: Het gebaar ook voor personen van destijds 17 jaar
Geeft u ook het volledige gebaar van € 5.000,-- aan deze personen, die 17 jaar oud waren op het moment dat zij in Nederland kwamen wonen.
Het antwoord van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van Nederland:
Geachte heer Lapar,
Dank voor uw vragen over het gebaar van erkenning voor Surinaamse Nederlanders. U vraagt of het mogelijk is om de voorwaarden van het gebaar te versoepelen. Daardoor wordt de doelgroep groter. U vraagt specifiek om het gebaar toe te kennen aan Surinaamse ouderen van 81 jaar en ouder die in Suriname wonen. Ook vraagt u of de wooneis naar rato kan worden toegepast voor mensen die minder dan 20 jaar in Nederland hebben gewoond. Tot slot vraagt u om de leeftijdseis te verlagen.
Het eenmalige bedrag van 5.000 euro van het gebaar is bedoeld voor mensen die vóór de onafhankelijkheid van Suriname de bewuste keuze maakten om naar Nederland te komen. Zij deden dit met oog op het behoud van rechten en plichten. Iemand moet op dat moment minstens 18 jaar zijn geweest en daarna 20 jaar in Nederland hebben gewoond. Alleen voor deze groep is er sprake van een unieke samenloop van omstandigheden.
Ouderen in Suriname
Als iemand aan de vier voorwaarden van het gebaar voldoet, komt die persoon in aanmerking voor het eenmalige bedrag. Het maakt niet uit of iemand in het buitenland woont. Als iemand 20 jaar in Nederland heeft gewoond en op dit moment in Suriname woont, kan die persoon het gebaar aanvragen.
Wooneis
Het is begrijpelijk als mensen teleurgesteld zijn als zij het gebaar niet kunnen krijgen omdat ze net niet aan de wooneis voldoen. Het is helaas niet mogelijk om de wooneis naar rato toe te passen. Het vorige kabinet heeft gekozen voor deze voorwaarde omdat mensen die lang in het buitenland hebben gewoond, ook elders oudedagsvoorziening kunnen opbouwen. Is iemand het daar niet mee eens, kan die persoon een handmatige aanvraag doen bij de SVB. De aanvraag wordt dan waarschijnlijk afgewezen. Met een afwijzing kan de betrokkene in bezwaar en beroep gaan.
Leeftijdseis
De leeftijdseis bestaat omdat het gebaar is bedoeld voor mensen van Surinaamse herkomst die voor 1975 een bewuste keuze hebben gemaakt om naar Nederland te verhuizen. Daarom is gekozen voor de voorwaarde dat iemand 18 jaar of ouder moet zijn geweest. Dit is de leeftijd waarop mensen volwassen zijn en verondersteld wordt dat zij zelf keuzes kunnen maken.
Hopelijk hebben we hiermee uw vragen beantwoord.
Mijn voorstel aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal d.d. 9 oktober 2024 :
“Het Nederlandse kabinet heeft aangegeven, dat zij daarmee een gebaar van erkenning heeft gemaakt voor het leed en onrecht dat deze groep tot op heden ervaart”
Met deze zin erkent het Nederlandse kabinet het leed en onrecht van alle Surinaamse Nederlanders, dus ook de groep Surinamers, die voor de onafhankelijkheid van Suriname, ook Surinaamse Nederlanders waren. Deze personen momenteel in de leeftijd van 81 jaar en ouder, waren ervan overtuigd,dat zij AOW van Nederland zouden krijgen. Deze groep ouderen in Suriname ervaart het leed en onrecht ook tot op heden. Zij geven aan, dat het Nederlandse kabinet hen uitsluit, terwijl zij ook Surinaamse Nederlanders waren tot 25 november 1975.
Verzoek en Financiering:
Ik verzoek de Tweede Kamer de drie verzoeken, vastgelegd in deze brief goed te keuren. Het geld mag geen rol spelen, daar er genoeg geld zit in de twee reeds goed gekeurde budgetten.
Van het budget van € 122,1 miljoen zal er een groot bedrag overblijven. Daarnaast is er een bedrag van € 200 miljoen uitgetrokken in het kader van de bewustwording van het koloniaal en slavernij verleden. Er is mijns inziens dus voldoende geld beschikbaar om ook een gebaar naar deze groep personen van 81 jaar en ouder in Suriname te maken. Uit het budget van € 200 miljoen kunnen de Surinaamse personen van 81 jaar en ouder een gebaar ontvangen . Uit het budget van € 122, 1 miljoen blijft er voldoende geld over voor de Surinaamse Nederlanders met de gewijzigde leeftijdseis van 17 jaar.
Op het antwoord van de Tweede Kamer wachten:
Het antwoord van de Tweede Kamer der Staten-Generaal zult u krijgen, nadat ik antwoord van de Tweede Kamer heb gekregen. Het zal wel enige tijd in beslag nemen, daar de Vaste Commissie SZW een besluit moet nemen of mijn voorstel met de drie verzoeken kans van slagen heeft. Ik roep alle organisaties , die betrokken zijn met Suriname, hun lobbywerk in te zetten en de kamerleden erop te wijzen, dat er geen onderscheid gemaakt mag worden. De voorwaarden van het gebaar moeten gewijzigd worden.
Dennis Lapar
Directeur van Stichting FinanceSuriname
Email: d.lapar@kpnplanet.nl
| snc.com | Door: Redactie
