OPINIE: ‘Politieke wraakactie van de NDP’
| waterkant | Door: Redactie
[INGEZONDEN*] – Ambassadeur Rajendre Khargi is ontslagen. Over en weer wordt met modder gegooid. Wie er precies fout zat of zit, laat ik in het midden. Het regent verdachtmakingen en ontheffingen. Als je de zaak goed analyseert, kom je gauw tot de conclusie dat het ontslag van ambassadeur Khargi, de vele verdachtmakingen en ontheffingen van VHP’ers, een politieke wraakactie is.
Intussen gaat Suriname verder richting internationale uitdagingen die serieuze deskundigheid vergen. In plaats van een ervaren en deskundige persoon hebben we een minister die van toeten noch blazen weet, maar wel driftig de trom wil slaan.
De benoeming van Melvin Bouva tot
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
De minister van Buitenlandse Zaken hoort boven partijen te staan, maar minister Bouva lijkt eerder een partijloyalist die verdwaald is in de protocollen. Sterker nog, hij lijkt ze niet eens te hebben doorgenomen. Buitenlandse Zaken vraagt om tact, ervaring en fijngevoeligheid. Maar
Ik raad minister Bouva aan beter te communiceren, minder naar anderen te wijzen en meer op eigen beleid te concentreren.
De ironie wil dat minister Bouva, die nu de diplomatieke koers van ons land mag bepalen, jarenlang als spookambtenaar bekend stond. Vijf jaar lang ontving hij SRD 8.000 per maand zonder ooit een bureau van binnen te zien. Gratis geld, betaald door de belastingbetaler, terwijl hij officieel beleidsadviseur eerste klasse was. Een spookambtenaar die nu ons gezicht naar buiten moet zijn, dat is een schande.
In maart 2020 startte het Openbaar Ministerie het onderzoek naar het corruptieschandaal van het Naschoolse Opvangproject. Melvin Bouva was nauw betrokken bij dit project. Derhalve weet hij precies hoe de vork in de steel zit. Naast Bouva zijn ook meerdere personen gehoord. Heel frappant: iemand die in opspraak is geweest wordt benoemd tot minister van Buitenlandse Zaken.
Suriname verdient op Buitenlandse Zaken een minister van kaliber, iemand die de taal van diplomatie spreekt en weet wanneer je moet praten en wanneer je moet zwijgen. Diplomatie vereist een delicate balans tussen spreken en zwijgen en naar mijn mening voldoet minister Melvin Bouva niet aan die verwachtingen.
Intussen zwaait hij driftig met de dirigeerstok alsof hij een symfonie van staatsmanschap aan het leiden is, terwijl het in werkelijkheid niet verder komt dan een piepend fluitje en een scheefgeslagen trommel. Het publiek hoort slechts een vals fluitje en een holle trom, heel jammer.
Minister Bouva uitte ooit luidkeels kritiek op de voedselpakketten uit India. Vandaag de dag verdedigt hij dezelfde pakketten alsof het zijn eigen idee was. Het is een mooie metafoor voor zijn carrière: zware kritiek leveren, vervolgens inslikken en dan met droge ogen doen alsof je altijd al gelijk had. Eigen braaksel doorslikken als diplomatieke strategie.
Idris Naipal
*Ingezonden stukken vallen onder volledige verantwoordelijkheid van de auteur; de redactie onderschrijft deze inhoud niet.
| waterkant | Door: Redactie
